برای تقویت اسپرم چه بخوریم؟

هرچه تعداد اسپرم هایتان بیشتر باشد،باید آسانتر باشد تا صاحب فرزند شوید.در زمان انزال،آب منی تان باید حاوی حداقل ۱۵ میلیون اسپرم در هرمیلی لیتر باشد.اگر کمتر باشد،به این معنی نیست که نمی توانید بچه دار شوید فقط آن را سخت تر می کند.میتوانید با محافظت از اسپرم ها در برابر مواد مخرب،داشتن شیوه ی زندگی سالم و درمان بیماریها و مشکلات پزشکی مهم و تقویت اسپرم هایتان،تعداد اسپرم هایتان را به حداکثر برسانید.برای تقویت اسپرم مواردی در این مقاله آمده است که حتما بدردتان خواهد خورد

روش اول
محافظت از اسپرم
۱)سیگار نکشید و اگر میکشید،ترک کنید.
سیگار کشیدن باعث کمتر شدن تعداد اسپرم ها و کاهش کیفیت آنها میشود.میتواند باعث شود تا فُرم نادرستی داشته باشند،حرکتشان کمتر شود و لقاح سخت تر انجام شود.اگر ترک کنید،تعداد اسپرم هایتان میتواند افزایش یابد.اگر برای ترک کردن به کمک نیاز دارید میتوانید از طریق موارد زیر حمایت شوید:
-صحبت کردن با پزشک یا متخصص و استفاده از یک برنامه ی درمانی.اگر از درمان با جایگیزین کردن نیکوتین استفاده میکنید،با پزشکتان راجع به احتمال تاثیر گذاری این مورد روی تعداد اسپرم هایتان صحبت کنید.
-با دوستان و خانواده تان صحبت کنید.
-یک گروه حمایتی آنلاین یا حضوری بپیوندید.
۲)مصرف الکل را کم یا قطع کنید.
مصرف زیاد نوشیدنی های الکلی میتواند تستسترون و تولید اسپرم را کاهش دهد.اگر نگران هستید که نوشیدن الکل ممکن است تعداد اسپرم هایتان را کاهش دهد و برای ترک کردن به کمک نیاز دارید،منابع زیادی برای کمک به شما وجود دارند:
-به یک مرکز ترک اعتیاد بروید تا در مدت ترک،تحت نظارت باشید.
-توسط یک مشاور یا یک گروه حمایت کننده،حمایت شوید.
- تنها یا با شریک یا خانواده تان به مشاوره بروید.
- از دارو برای سرکوب هوس تان استفاده کنید.زمانی که سعی دارید بچه دار شوید،قبل از استفاده از دارو ابتدا با پزشکتان صحبت کنید.
۳)از مصرف مواد غیر قانونی پرهیز کنید.
مواد مخدر میتواند به بیضه ها یا اسپرم هایتان آسیب بزند.بعلاوه،موادی که در خیابان خریداری میشوند،هیچ کنترل کیفیتی ندارند.این بدین معناست که ممکن است حاوی ترکیبات شیمیایی باشند که برای اسپرم خطرناک باشد.این که چه نوع آسیبی اتفاق بیافتد به این بستگی دارد که از چه نوع مواد شیمیایی و به چه اندازه مصرف کرده اید.
-کوکائین و ماریجوانا میتوانند تعداد و کیفیت اسپرم را کاهش دهند.
-استروئید های آنابولیکی میتوانند اندازه ی بیضه ها و تولید اسپرم را کاهش دهند.
۴)از مواد شیمیایی محیطی یا صنعتی که ممکن است برای اسپرم تان خطرناک باشند،دوری کنید.
اگر کارتان ایجاب می کند در تماس با این مواد قرار بگیرید،لباس های محافظتی بپوشید و با پزشکتان راجع به احتمال کم شدن تعداد اسپرم هایتان صحبت کنید.هرچه بیشتر در معرض این مواد قرار داشته باشید،بیشتر احتمال کاهش تعداد اسپرم هایتان وجود دارد.این مواد شامل:
-بنزن
-تولوئن
-زایلیل
-سموم گیاهی
-آفت کش ها
-حلال های طبیعی
-مواد نقاشی و رنگ
-سرب
-آهن آلات سنگین
۵)احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهید.
بیماری های مقاربتی میتوانند به بیضه ها آسیب بزنند،مانع از تولید اسپرم شوند یا به مجراهایی که اسپرم باید از آنها عبور کند آسیب بزنند.شما میتوانید شانس ابتلا به این بیماریها را با داشتن تنها یک شریک جنسی که به این بیماریها آلوده نباشد یا استفاده ی همیشگی از کاندوم زمانی که چند شریک جنسی دارید،کاهش دهید.
-قبل از شروع رابطه ی جنسی و در هنگام آن،از کاندوم استفاده کنید.
-اگر کاندوم پاره شد،فورا آن را با یک کاندوم جدید جایگزین کنید.
-از کاندوم تاریخ مصرف گذشته استفاده نکنید.احتمال پاره شدنشان بیشتر است.
۶)برای بیماری های مقاربتی آزمایش شوید.
اکثر بیماریهای مقاربتی با استفاده از داروهای مناسب قابل درمان اند.درمان مناسب میتواند تعداد اسپرم هایتان را بهبود بخشد.هرچه به مدت طولانی تری آلوده به بیماری باشید،احتمال ایجاد بیماری های جدی و آسیب به دستگاه تولید مثل تان بیشتر است.بیماریهای مقاربتی که باعث کاهش تعداد اسپرم ها میشوند شامل:
- کلامیدیا
-سوزاک
-عفونت غده ی پروستات
-ایدز
- عفونت های بیضه
۷)از پزشکتان احتمال کاهش تعداد اسپرم هایتان توسط داروهایتان را بپرسید.
داروهایتان را قطع نکنید.همیشه با پزشکتان مشورت کنید زیرا ممکن است اگر دلیل کاهش اسپرم هایتان داروهایتان باشد،پزشک آنها را تغییر دهد.داروهایی که میتوانند اسپرم ها یا قدرت باروری را کاهش دهند شامل:
-استروئید های آنابولیکی
-بعضی از داروهای آنتی بیوتیکی یا ضد انگل
-بعضی داروهای زخم معده
- درمان جایگزینی تستسترون
-درمانهای سرطان مانند شیمی درمانی یا اشعه درمانی
-مسدود کننده های کانال های کلسیمی
-ضد افسردگی های دارای ۳ چرخه
۸)اسپرم هایتان را خنک نگه دارید.
گرمای زیاد میتواند تولید اسپرم ها را کاهش دهد.اگر شغلی دارید که شما را در معرض گرمای زیاد قرار میدهد،راجع به احتمال کاهش تولید اسپرمهایتان با پزشک صحبت کنید.میتوانید با استفاده از موارد زیر از اسپرم هایتان محافظت کنید:
-پوشیدن لباس زیر گشاد
-استفاده نکردن از سونا و جکوزی
-نگذاشتن لپ تاپ روی پاهایتان
-کاهش زمان نشستن.این مورد مخصوص مردانی است برای مدت طولانی مجبورند پشت کامیون ها بنشینند.

روش دوم
افزایش تعداد اسپرم ها با استفاده از شیوه ی زندگی سالم
۱)اسپرم هایتان را با یک رژیم غذایی سالم تقویت کنید.
غذاهایی با آنتی اکسیدان،میتوانند به شما کمک کنند تا آسیب به اسپرم ها را کاهش دهید و آنها را سالم نگه دارید.آنتی اکسیدانها حاوی ویتامین C،ویتامین E،سلنیوم،کاروتن،بتاکاروتن،لیکوپن،لوتئین و زیزانتین هستند.این میوه ها،سبزیجات،سیب زمینی ها،آجیل ها و لوبیا ها منابعی عالی برای آنتی اکسیدانها هستند:
-بری ها مانند بلوبری،بلک بری،رَزبری،توت فرنگی و زغال اخته
-میوه های دیگری مانند گلابی،سیب،انگور،مرکبات،هلو،شلیل،آلبالو و -گیلاس،آلو،موز،کیوی،انبه،پاپایا،آناناس،انار،گوجه فرنگی و زیتون
-سبزیجاتی مانند کنگر فرنگی،بامیه،کلم پیچ،فلفل،مارچوبه،بروکلی و کلم قرمز
-سیب زمینی شیرین،قرمز و زبر زمانی که با پوست خورده شود
-آجیل مانند گردو،پسته،گردوی پی کان،فندق،بادام،دانه ی آفتاب گردان،دانه های کنجد و تخم بذر کتان
-لوبیا قرمز،ادامامه و عدس
۲)از اسپرم هایتان با ورزش محافظت کنید.
ورزش میتواند آنزیم های آنتی اکسیدان بدنتان را افزایش دهد.همچنین میتواند وزنتان را کنترل کند.به این دلیل که چاقی میتواند باعث کاهش تعداد اسپرم ها شود،این مورد میتواند کمک کند.توصیه میشود:
-۱۵۰-۷۵ دقیقه فعالیت جسمانی هوازی مانند پیاده روی،دویدن،شنا یا بازی های ورزشی در هفته
-انجام ورزش های استقامتی مانند وزنه برداری ۲ بار در هفته
۳)استرس تان را کاهش دهید.
هورمون های استرس میتوانند قوای جنسی تان را کاهش دهند،عملکردتان را در رابطه ی جنسی مختل کنند و تولید اسپرم را کاهش دهند.با استفاده از موارد زیر،مهارتهای کنترل استرس تان را افزایش دهید:
-ورزش کردن.بدنتان اندورفین تولید می کند که باعث میشود مودتان بالا رود و شما را آرام کند.
-استفاده از روشهای آرام کننده مانند تنفس عمیق،یوگا،مدیتیشن،تجسم تصویرهای آرامش بخش،انقباض و انبساط مداوم عضلات بدن،ماساژ،موسیقی یا هنر درمانی
-مراجعه به مشاور یا پیوستن به گروه های حمایت کننده
-صحبت کردن با دوستان و خانواده
۴)به اندازه ی کافی بخوابید.
کمبود خواب میتواند تعداد اسپرم ها را تا۳۰% کاهش دهد.اکثر بزرگسالان به تقریبا ۸ ساعت خواب شبانه نیاز دارند.میتوانید عادات خوابتان را با روشهای زیر بهبود ببخشید:
-هر شب در یک ساعت معین به تخت بروید
-مصرف کافئین،نیکوتین و الکل تان را کاهش دهید.همه ی این موارد میتوانند خوابتان را مختل کنند.
-هنگام خواب،اتاق خوابتان را تاریک و ساکت نگه دارید
-کاهش چرت زدن در طول روز
-بیشتر ورزش کردن.این کار میتواند به شما کمک کند تا در شب خسته باشید.
۵)به شریکتان کمک کنید تا تخمک گذاری اش را دنبال کند.
زنان معمولا در روز ۱۴ ی چرخه ی قاعدگی شان تخمک گذاری می کنند.بهترین زمان برای رابطه ی جنسی روز اول یا دوم تخمک گذاری است.او میتواند تخمک گذاری اش را با روشهای زیر دنبال کند:
-متوجه شدن تغییراتی در بدن که نشانه ی تخمک گذاری هستند مانند دل درد
-متوجه شدن افزایش ترشحات شفاف واژینال که ممکن است نشانه ی تخمک گذاری باشد
-اندازه گیری دمای بدن هر روز صبح.در هنگام تخمک گذاری دما بیشتر میشود
-خریدن یک بسته ی تخمک گذاری بدون نسخه.این بسته ها به او کمک می کنند تا ادرارش را برای افزایش هورمون هایی که قبل از تخمک گذاری افزایش می یابند،تست کند
۶)رابطه ی جنسی تان را زمانبندی کنید تا احتمال لقاح را به حداکثر برسانید.
اسپرم میتواند برای چند روز در مجاری دستگاه تولید مثل زن زنده بماند.حتی اگر شمار اسپرم هایتان کم است،احتمال لقاح در زمان های زیر بیشتر است:
-رابطه ی جنسی محافظت نشده ی روزانه یا روز در میان
-داشتن رابطه ی جنسی در ۴ روزی که به تخمک گذاری مانده است
۷)از روغن هایی برای لیز کردن استفاده کنید که در هنگام رابطه ی جنسی به اسپرمتان آسیب نمی زنند.
به طور به خصوص،Astroglide،ژل K-Y،لوسیون های بدن و بزاق دهان میتوانند قدرت حرکت اسپرم را کاهش دهند.گزینه های بهتر شامل:
-روغن بچه
-روغن کانولا
-سفیده ی تخم مرغ
۸)از پزشکتان بپرسید که مکمل های گیاهی یا رژیمی برایتان مناسب هستند یا نه.
آنها مشکلات جدی پزشکی را درمان نمی کنند و فقط زمانی کمک میکنند که کمبود داشته باشید.قبل از استفاده از آنها با پزشکتان مشورت کنید زیرا بعضی از آنها ممکن است با داروهای دیگر تداخل کنند یا در مقادیر زیاد یا اگر طولانی مدت مصرف شوند،خطرناک باشند.بعلاوه،مقدار آنها به صورتی که داروها کنترل میشوند،کنترل کیفی نمی شود.هرچند،موارد زیر میتوانند سودمند باشند:
-ویتامین C سیستم ایمنی را بهبود می بخشد و از انبوه شدن اسپرم ها جلوگیری می کند.اینکار به آنها کمک می کند تا بهتر به سمت تخمک حرکت کنند.
-ویتامین E از خشک شدن سر اسپرم جلوگیری میکند.این کار طول عمر اسپرم را افزایش میدهد.
-ویتامین های B۶ و B۱۲ تولید اسپرم های سالم را بهبود می بخشند.
-سلنیوم طول عمر اسپرم را افزایش میدهد.
-زینک تولید اسپرم را افزایش میدهد و به حرکت آن کمک می کند.

روش سوم
رد کردن احتمال مشکلات پزشکی جدی
۱)اگر در بچه دار شدن مشکل دارید،به پزشک مراجعه کنید.
بسیاری از مردم پس از این که در بچه دار شدن به مشکل میخورند،متوجه میشوند که شمار اسپرم هایشان کم است.اگر برای بیشتر از ۱ سال است که تلاش می کنید اما بچه دار نمی شوید یا علائم دیگری دارید،به پزشک مراجعه کنید.موارد زیر میتوانند مشکلی جدی باشند:
-قوای جنسی پایین
-اختلال در نعوظ
-مشکلات در انزال
-درد یا تورم بیضه ها
-عمل قبلی در کشاله ی ران،بیضه ها،آلت تناسلی یا کیسه ی بیضه
-جای زخم در محل اعضای تناسلی
-داشتن درمانهای سرطانی.درمانها ممکن است شمار اسپرم هایتان را کاهش داده باشند
-بیضه های بالا آمده
- سیستیک فیبروزیس که ممکن است در جریان داشتن اسپرم ها اختلال ایجاد کند
-اختلالات هورمونی
-بیماری سلیاک.ممکن است قادر باشید تا با حذف کردن گلوتن از رژیم غذایی تان،باروری تان را افزایش دهید
۲)مایع منی تان را آزمایش کنید.
پزشک میتواند با بررسی مایع منی زیر میکروسکوپ،کم بودن تعداد اسپرم هایتان را تشخیص دهد.پزشکتان احتمالا به حداقل ۲ نمونه مایع منی برای آزمایش نیاز خواهد داشت.شما میتوانید با انجام دادن کارهای زیر،یک نمونه ی خوب فراهم کنید:
-خودارضایی در یک مخزن که توسط پزشک فراهم میشود
-فراهم کردن تمام انزال
-خودداری از رابطه ی جنسی ۱ تا ۱۱ روز قبل از آزمایش
-استفاده نکردن از روغن های لیز کننده
۳)از آزمایشات آگاه باشید.
بسته به این که پزشک به چه مشکلی مشکوک باشد،میتواند کارهای زیر را انجام دهد:
-معاینه ی چشمی اندام های تناسلی
-پرسیدن سوالاتی راجع به رابطه ی جنسی،بیماریها،زخم ها،عمل ها و مشکلات ژنتیکی در خانواده
-سونوگرافی از کیسه ی بیضه تا مطمئن شود مشکلی ندارد
-آزمایش هورمون ها تا مطمئن شود برای تولید اسپرم کافی هستند
-آزمایش ادرار برای یافتن اسپرم تا مطمئن شود عقب روی انزال نداشته باشید.زمانی که این اتفاق بیافتد،اسپرم ها به مثانه میروند.
-تست ژنتیک برای بررسی بیمارهای ژنتیکی
-نمونه برداری از بیضه ها.در این تست پزشک یک اسپرم را با سوزن خارج میکند تا تولید کافی اسپرم را بررسی کند.این کار میتواند اگر انسداد داشته باشید،مشخص کند.
-تست آنتی بادی های ضد اسپرم برای تشخیص حمله ی سیستم ایمنی بدن به اسپرم ها
-آزمایش کردن طول عمر اسپرم پس از انزال،اتصال به تخمک و رسوخ به آن
-سونوگرافی مقعدی برای بررسی مشکلات پروستات و انسداد در مجاری انزال و کیسه های مایع منی
۴)انتخاب های درمانی را با شریک و پزشکتان بررسی کنید.
بسته به علت کاهش تعداد اسپرم هایتان،انتخاب های درمانی تان شامل موارد زیر است:
-آنتی بیوتیک برای درمان یک عفونت.در بسیاری از موارد اگر عفونت زود تشخیص داده شود،هیچ آسیب دائمی وارد نمی شود.
-مشاوره یا درمان برای مشکلات نعوظ
-جراحی برای عمل وازکتومی،باز کردن یک رگ،درمان التهاب در رگهای بیضه یا خارج کردن اسپرم از بیضه ها یا اپیدیدیم به صورت مستقیم
-درمان با تکنولوژی کمک کننده به دستگاه تولید مثلی.این مورد میتواند شامل قرار دادن اسپرم در مجرای تناسلی شریک جنسی، IVF(لقاح مصنوعی) یا تزریق مستقیم اسپرم به تخمک باشد.این که پزشکتان چه روشی را پیشنهاد دهد به این بستگی دارد که اسپرم زمانی که در مجاری تولید مثلی زن قرار میگیرد،توانایی حرکت برای لقاح را دارد یا خیر.
-استفاده از اهدا کننده های اسپرم یا به سرپرستی گرفتن.اگر توانایی بچه دار شدن ندارید،این آخرین گزینه است.