تنها گذاشتن بچه، اثرات منفی

خیلی از مردم معتقدند تنهایی تجربه بدی است. حس تنهایی بعد از بلوغ را شاید همه ما به یاد داشته باشیم. حس تنهایی اگر با احساس بی ارزش یا بی پناه بودن همراه شود ممکن است منجر به افسردگی و شاید هم سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر شود.

تنهایی عاطفی

در تنهایی عاطفی فرد حس می کند به عنوان یک انسان درک نشده است. حس می کند به دیگران نزدیک نیست و با کسی ارتباط ندارد. در تنهایی عاطفی فرد از وابستگی های فعلی ناراحتی است و دوست دارد یک نفر باشد که به او تکیه کند. نیاز عمده ما وقتی دچار تنهایی عاطفی می شویم همین است که به یک نفر تکیه کنیم. شما به عنوان والدین باید اولین گزینه ای باشید که فرزندتان برای کمک خواستن به آن ها مراجعه می کند. در غیر این صورت ممکن است افراد ناباب و فاقد صلاحیت این نقش را به عهده بگیرند.

تنهایی اجتماعی
ممکن است فردی در زمانه خودش مورد توجه قرار نگیرد یا اثر ادبی اش چندان معروفیتی پیدا نکند، او «مرد آینده» است و باید عذاب تنهایی با بچشد. کسی که دچار تنهایی اجتماعی می شود با خود می گوید من با دیگران فرق می کنم، من نقطه مشترکی با دیگران ندارم، ارزش های من با ارزش های جامعه یکی نیست و نمی توانم عضو هیچ گروهی از جامعه باشم که قبولش ندارم. فرد ممکن است تصور کند چون با دیگران هماهنگ نیست پس بی ارزش است. اگر دیدید فرزندتان از این نوع تنهایی رنج می برد باید به او کمک کنید تا استعدادهای نهفته خود را کشف کند و با این کار بتواند جایگاه واقعی خود را در اجتماع پیدا کند. ممکن است توانایی ها و استعدادهایی داشته باشد که خودش هم از آن بی خبر است. با صحبت کردن و راهنمایی او می توانید کاری کنید تا ترس و نگرانی های خود را کنار بگذارد و دقیقا متوجه شود که به دنبال چه چیزی است، چه بسا در آینده افتخار آفرین باشد، تنها باید خود را باور کند و در این راه از یاری شما بهره منده گردد.