مشکلات شنوایی نوزادان، علائم هشدار دهنده
حس شنوایی نوزاد پایه ی قابلیت یادگیری اوست. شنوایی سنجی مهم ترین راه برای تشخیص آسیب های شنوایی است.
حس شنوایی نوزاد پایه ی قابلیت یادگیری اوست. شنوایی سنجی مهم ترین راه برای تشخیص آسیب های شنوایی است، با این وجود والدین بایستی مراقب بعضی نشانه ها در نوزاد باشند.
علائم از دست دادن شنوایی نوزادان با هم متفاوت است. علائم هشدار دهنده گاهی نگران کننده نیستند (شاید نوزاد شما دارای خواب سنگین است، یا درد معده دارد و با هیچ صدای آرامبخشی آرام نمی شود؛ مشکلی نیست) اما در صورتی که هر کدام از ۳ رنگ خطر زیر را مشاهده کردید بلافاصله با پزشک اطفال تماس بگیرید.
علائم هشدار دهنده (بدو تولد تا ۳ ماهگی)
از صداهای بلند ناگهانی وحشت نمی کند.
به صداها، موسیقی و یا سروصدا واکنش نشان نمی دهد.
با صداهای لطیف و ملایم آرام نمی شود.
اگر در یک اتاق خوابیده باشد با صداهای اطراف بیدار نمی شود.
تا دو ماهگی صدایی از خود ایجاد نمی کند (مثلاً اوه)
تا دو ماهگی با صداهای آشنا آرام نمی شود.
علائم هشدار دهنده (۴ تا ۸ ماهگی)
سرش را به سمت صداهایی که نمی بیند از کجاست بر نمی گرداند.
در یک محیط آرام با صدای بلند حالتش عوض نمی شود.
از بازی با جغجغه یا وسایل بازی که صدا در می آورند لذت نمی برد.
تا ۶ ماهگی صداها را تقلید نمی کند.
وقع صحبت با خودش یا دیگران صداهای نامفهوم در نمی آورد.
به تغییرات صدا یا کلمه نه واکنش نشان نمی دهد.
تنها بعضی صداها را می شنود.
به صداهایی که لرزش دارند توجه می کند (که احساس می شوند) اما به سایر صداهایی که فقط شنیده می شوند بی توجه است.
علائم هشدار دهنده ی ۹ تا ۱۲ ماهگی
به سمت صدای هیس یا سروصداها برنمی گرداند.
به اسم خود واکنش نشان نمی دهد.
موقع سروصدا دادن، صدایش فاقد زیر و بمی کلام است.
اصوات بی صدا مثل (م، پ، گ و…) را نمی سازد.
به صدای موسیقی، آواز، اصوات واکنش نشان نمی دهد.
در یک سالگی دادا یا ماما نمی گوید.
در یک سالگی اصوات بی صدا را در اول کلمه نمی گوید.
کلمات رایج مثلاً «کفش» یا اصطلاحات مثل «بای بای» یا دستورات مثل «بیا» را نمی فهمد.
منبع:
نسخه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼