ویروس اچ پی وی در زنان، علائم و نحوه تشخیص

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بیش از ۱۰۰ ویروس متمایز را نشان می دهد که بسیاری از آن ها عفونت های منتقله از راه جنسی (STI) هستند که از طریق تماس مستقیم با غشاهای مخاطی در ناحیه تناسلی عبور می کنند. این شایع ترین عفونت های منتقله از راه جنسی است و حدود ۸۰٪ از زنان در برخی موارد در طول زندگی خود تخمین زده می شود که به این عفونت مبتلا شوند. برخی از انواع HPV ممکن است باعث زگیل تناسلی در مردان و زنان شود. انواع دیگر ممکن است باعث ایجاد سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های شناخته شده در زنان مانند سرطان واژن، مقعد و فرج شود. HPV همچنین می تواند سرطان گلو را در مردان و زنان ایجاد کند. تشخیص HPV می تواند مدیریت درمان مناسب و کمک کننده باشد. برخی از انواع HPV را می توان به تنهایی شناخت، در حالی که بسیاری از انواع آن نیاز به آزمایش شدن توسط یک متخصص دارند.

علائم ویروس پاپیلومای انسانی

۱- به دنبال زگیل ها به عنوان یک نشانه کم خطر ابتلا به HPV بگردید

واضح ترین علامت عفونت کم خطر ویروس پاپیلومای انسانی، زگیل تناسلی است. این زگیل ها ممکن است به شکل برآمدگی های بزرگ شده، ضایعات صاف یا برآمدگی های کوچک پوستی ظاهر شوند. این زگیل ها تمایل به گروهی بودن دارند و می توانند در عرض چند روز یا چند هفته عفونت را نشان دهند. زگیل های تناسلی در زنان اغلب در فرج و لب های واژن دیده می شود، اما ممکن است در اطراف مقعد، در واژن یا در دهانه رحم رخ دهد.

نژادهای کم خطر HPV همچنین ممکن است به برخی از ضایعات اطراف دهانه رحم منجر شود، اما به طور کلی منجر به توسعه سلول های سرطانی نمی شود.

۲- در مورد نحوه تشخیص HPV پر خطر اطلاعات بیشتری کسب کنید

HPV پر خطر به ندرت علائم مرتبط با آن را دارد، مگر اینکه به مرحله پیشرفته ای از سرطان پیشرفت کند. به همین دلیل مهم است که سالانه معاینه لگنی را توسط متخصص زنان انجام دهید، این کار ممکن است قادر به تشخیص مشکلات قبل از اینکه به سطح پیشرفته سرطانی یا پیش سرطانی برسد. علائم ویروس پاپیلومای انسانی مرحله پیشرفته که ممکن است باعث ایجاد سرطان دهانه رحم شوند عبارتند از:

-خونریزی نامنظم یا لکه بینی بعد از اتمام پریود یا بعد از رابطه جنسی

-پریودهای نامنظم

-خستگی

-از دست دادن وزن یا از دست دادن اشتها

-درد در پشت، پا یا لگن

-یک پای متورم

-ناراحتی واژینال

-ترشحات بدبوی واژینال

۳- برای سرطان های دیگر غربالگری شوید

ابتلا به HPV پر خطر در بیشتر مواقع ابتلا به سرطان دهانه رحم را منجرمی شود، اما با سرطان فرج، مقعد، و گلو نیز ارتباط دارد. اگر شما معاینات منظم پزشکی را انجام داده اید، این سرطان ها در اوایل ابتلا به آن ها تشخیص داده می شوند، به همین دلیل مهم است که به طور منظم غربالگری شوید.

در مناطق آلوده شده، مانند فرج و یا مقعد، یک کف دست صاف را روی ناحیه تکان دهید تا به دنبال برآمدگی هایی بگردید که ممکن است نشان دهنده زگیل های تناسلی باشند.

اگر فکر می کنید که در معرض ابتلا به HPV قرار گرفته اید، به هر دو پزشک عمومی و متخصص زنان تان اطلاع دهید و از آن ها بخواهید شما را برای هر سرطانی که با HPV مرتبط است آزمایش کنند.

بین انواع ویروس پاپیلومای انسانی تفاوت قائل شوید

۱- برای تعیین نوع HPV آزمایش شوید

بالغ بر ۱۰۰ ویروس مختلف وجود دارد که به عنوان یک نوع از ویروس پاپیلومای انسانی در نظر گرفته می شوند. از این ۱۰۰+ نژاد HPV ،تقریبا ۴۰ تا از آنها از طریق جنسی انتقال می یابند، در حالی که حدود ۶۰ تای دیگر از آنها زگیل هایی را در ناحیه هایی مانند دست و پا ایجاد می کنند.

HPV که از طریق جنسی انتقال نیافته است معمولا در تماس با پوست به پوست وارد بدن شما می شود و از طریق زخم یا ساییدگی روی پوست وارد بدنتان می شود و به عنوان زگیل در اطراف ناحیه عفونت آشکار می شود.

HPV که از طریق جنسی منتقل شده از طریق تماس مستقیم با دستگاه تناسلی یا از طریق تماس پوستی با دستگاه تناسلی وارد بدن می شود. عفونت HPV در اطراف دهان و یا در سیستم تنفسی فوقانی نیز ممکن است از رابطه جنسی دهانی رخ دهد. این ممکن است به عنوان زگیل خودش را نشان دهد، یا ممکن است بدون علائم باشد. فقط آزمایش شدن توسط پزشک شما می تواند به درستی ویروسHPV منتقل شده از طریق جنسی را تشخیص دهد.

۲- در نظر بگیرید که آیا شما دارای HPV منتقله از راه جنسی هستید یا نه؟

ویروس پاپیلومای انسانی منتقله از راه جنسی معمولا به دو دسته گسترده تقسیم می شوند:

-ویروس پاپیلومای انسانی پر خطر

-ویروس پاپیلومای انسانی کم خطر

حدود ۴۰ نوع HPV از طریق تماس مستقیم با غشای مخاطی مانند آنهایی که در اطراف ناحیه تناسلی قرار دارند انتقال می یابند. این انواع بیشتر احتمال دارد که از طریق تماس جنسی گسترش یابند.

-ویروس های پاپیلومای انسانی پر خطر: آن هایی هستند که از نظر جنسی انتقال می یابند و در معرض خطر بیشتری برای ایجادیک خطر جدی برای سلامتی مانند سرطان هستند. ویروس های HPV پر خطر شامل HPV ۱۶،۱۸،۳۱،۳۳،۴۵،۵۲،۵۸ و چند ویروس دیگر هستند. ویروس هایی که بیشترین خطر توسعه یافتن به سرطان دهانه رحم را دارند ویروس های ۱۶ و۱۸ هستند که از آنجایی که ۷۰% سرطان های دهانه رحم را تشکیل می دهند به راحتی غربالگری می شوند. برای تشخیص دادن اینکه آیا HPV شما از نوع پر خطر یا کم خطر است به آزمایشات پزشکی نیاز است.

-ویروس پاپیلومای انسانی های کم خطر: شامل HPV ۶،۱۱،۴۲،۴۳،۴۴،۵۳،۵۴،۶۱،۷۲،۷۳و ۸۱ هستند. ویروس پاپیلومای انسانی ۶ و ۱۱ از شایع ترین انواع HPV کم خطر هستند و این HPV ها بیشترین احتمال ظاهر شدن با زگیل های تناسلی را دارند. معمولا HPV های کم خطر به سرطان ختم نمی شوند، پس آنها بخش روتینی از غربالگری ها را تشکیل می دهند.

۳- خطرات خود را ارزیابی کنید

برخی عوامل می توانند احتمال ابتلای یک زن به HPV را افزایش دهند. کسانی که دارای شریک های متعدد جنسی، سیستم ایمنی ضعیف شده به وسیله اچ آی وی، اختلالات ایمنی، یا درمان سرطان، و کسانی که در معرض رابطه جنسی محافطت نشده هستند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به ویروس HPV منتقله از راه جنسی باشند.

هم تراز بودن با یک عامل خطر به این معنا نیست که یک زن دارای HPV است یا به آن مبتلا نیست. این به سادگی یک شاخصی است که بیشتر احتمال دارد که او در معرض ابتلا به آن است.

توصیه پزشکی در مورد ویروس پاپیلومای انسانی

۱- یک آزمایش پاپ اسمیر انجام دهید

آزمایشات پاپ اسمیر روش اولیه برای یک پزشک برای بررسی سرطان دهانه رحم یا تغییرات جهشی در رحم است. اگر جواب یک آزمایش پاپ اسمیر غیرطبیعی به نظر برسد، پزشک ممکن است انجام آزمایش DNA HPV را انجام دهد تا ببیند آیا نمونه های پاپ برای داشتن HPV مثبت است یا خیر؟ با این حال، بعضی از پزشکان نیز هر دو آزمایش را انجام می دهند.

آزمایشات پاپ اسمیر هر سه سال یکبار برای زنان زیر ۶۵ سالی توصیه می شود که پاپ اسمیر های قبلی آنها طبیعی بوده است. اگر نتیجه پاپ اسمیر شما غیرطبیعی بوده است، پزشک شما به شما یک برنامه آزمایش خوب توصیه خواهد کرد.

۲- همراه با آزمایش پاپ خود درخواست آزمایش HPV بدهید

آزمایشات HPV ممکن است به عنوان بخشی از آزمون معمول برای زنان انجام شود، اما بسیاری از پزشکان هر دو آزمایش را با هم انجام می دهند. اگر فکر می کنید دلیلی برای نگرانی دارید، می توانید آزمایش HPV را همراه با آزمایش پاپ خود درخواست کنید. نمونه ها برای آزمایش HPV به وسیله نمونه گیری از دهانه رحم، دقیقا مثل همان شیوه ای که برای آزمایش پاپ نمونه جمع می کنند انجام می شود.

آزمایشات HPV به طور کلی فقط برای زنان بالای ۳۰ سال و بالاتر توصیه می شود. بدین ترتیب یک پزشک ممکن است برای بیماران جوان این آزمایش را توصیه نمی کند.

HPV در زنان جوان رایج است و بیشتر ویروس ها قبل از نشان دادن علائم توسط یک سیستم ایمنی سالم تشخیص داده می شوند و از بین می روند. در نتیجه، پزشک ممکن است یک روش غربالگری دیگر مانند آزمایش پاپ را برای بررسی اینکه آیا نیاز به نگرانی یا آزمایش بیشتر وجود دارد توصیه می کند.

در این مرحله، آزمایشات HPV به طور مؤثر فقط برای زنان انجام شده است. بنابراین، یک زن نمی تواند از یک شریک مرد بخواهد تا برای ارزیابی خطر ابتلا به ویروس HIV آزمایش بدهد.

۳- هر گونه زگیلی را مورد آزمایش قرار بدهید

اگر متوجه شدید زگیل، ضایعات یا توده ای اطراف ناحیه تناسلی شما وجود دارد بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. یک قرار ملاقات برای اینکه پزشک به هر زگیل یا علائم مشکوک در اسرع وقت نگاه کند تنظیم کنید.

زگیل تناسلی اغلب به خودی خود از بین می رود و بسته به علائم خاص شما پزشک ممکن است نظارت دقیق و بدون درمان دیگری را توصیه کند.

اگر پزشک شما درمان را توصیه می کند، ممکن است درمان های موضعی یا فریز کردن زگیل ها را پیشنهاد دهد. از پزشک خود بپرسید که آیا درمان شما می تواند در خانه انجام شود یا باید توسط یک پزشک انجام شود.

اگر برای زگیل های تناسلی درمانی دریافت می کنید، از پزشک خود بپرسید: «برای جلوگیری از عفونت در این منطقه چه باید بکنم و چگونه خطر ابتلا به زگیل های جدید در آینده را کم کنم؟»

۴- در معاینه سالانه خود با پزشک خود صحبت کنید

حتما با پزشک خود در مورد هرگونه نگرانی درباره HPV صحبت کنید. بخشی از معاینه نیز بررسی فرج، واژن و مقعد است. اگر شما نگران این هستید که شما در معرض خطر ابتلا به عفونت های HPV هستید، اجازه بدهید پزشکتان بداند تا این مناطق نیز مورد آزمایش قرار گیرند.

پیشگیری از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی

۱- از کاندوم استفاده کنید

هنگامی که به درستی استفاده شود، کاندوم ۹۷٪ در برابر اکثر عفونت های منتقله از راه جنسی مؤثر است. هر زمانی که مقاربت واژینال یا مقعدی دارید، از کاندوم استفاده کنید و برای محافظت در طول رابطه دهانی از سد دهانی استفاده کنید. برای اینکه از یک کاندوم به درستی استفاده کنید:

بسته بندی را برای بررسی هر گونه سوراخ، برش نگاه کنید و تاریخ انقضای کاندوم را چک کنید. از یک کاندوم منقضی شده یا کاندومی که به نظر می رسد آسیب دیده استفاده نکنید.

پوشش آن را به دقت باز کنید تا لاتکس کاندوم پاره نشود.

کاندوم را بردارید و سر آن را محکم نگه دارید قبل از این که آن را بر روی آلت بکشید.

بعد از استفاده از کاندوم آن را گره بزنید و در یک سطل آشغال بیاندازید

۲- واکسیناسیون کنید

واکسن هایی که در برابر برخی ویروس های پر خطر پاپیلومای انسانی محافظت می کنند، اکنون به راحتی برای زنان و مردان در دسترس هستند. توصیه می شود دختران واکسن را بین سنین ۱۱ تا ۱۲ دریافت کنند، اما واکسیناسیون می تواند در هر سنی بین سنین ۹ تا ۲۶ انجام شود. پسران می توانند واکسن را در سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی یا تا سن ۲۱ سالگی دریافت کنند.

این واکسن به طور ایده آل بهتر است قبل از اینکه یک دختر یا زن از نظر جنسی فعال شود دریافت شود، اما هنوز هم ممکن است جوانانی که از نطر جنسی فعال هستند موثر باشد.

واکسن های HPV عموما به مدت هر شش ماه سه بار انجام می شوند.

۳- در مورد تاریخچه جنسی تان بحث کنید

هر زمان که شما شروع به رابطه جنسی با یک شریک جدید می کنید، در مورد تاریخچه جنسی خود با شریکتان گفت و گو داشته باشید. در مورد انواع تست ها و غربالگری هایی که اخیرا انجام داده اید و اینکه بعد از آخرین معاینه تان چند برخورد جنسیتی داشته اید با او صحبت کنید.

قبل از شروع رابطه جنسی با یک شریک جدید، برای بحث کردن در مورد تاریخچه جنسی خود با شریکتان وقت بگذارید.

از این که از آنها سوالات بخصوصی همانند اینکه «آیا متوجه علائمی که ممکن است مربوط به HPV باشند مانند زگیل شده اید؟» و «چند تا شریک جنسی داشته اید؟» نترسید.

به تصمیم شخصی یک فرد برای به اشتراک نگذاشتن یک سری اطلاعات با شما احترام بگذارید اما همچنین درک کنید که شما هیچ اجباری برای داشتن رابطه جنسی با کسی ندارید و ممکن است تصمیم بگیرید که در رابطه جنسی وارد نشوید، اگر نمی توانید اطلاعاتی را که نیاز دارید بدانید را دریافت کنید.