رابطه در زمان بارداری، ممنوعیت ها

در صورت داشتن شرایط عادی و یک بارداری بی‌خطر، رابطۀ جنسی نباید برای شما یا کودک درون رحمتان خطری ایجاد کند. مایع آمنیوتیک، کودک را احاطه کرده است و از او محافظت می‌کند. رحم و لایه‌های ماهیچه‌ای نیز این حفاظت را افزایش می‌دهند. علاوه ‌بر این، مخاط محافظ موجود در دهانۀ رحم نیز از جنین در برابر عفونت محافظت می‌کند. با این وجود و در یک سری شرایط خاص لازم است که تمام یا بخشی از طول دوران بارداری، فعالیت‌های جنسی خود را تعدیل یا به‌طورکلی از رابطۀ جنسی پرهیز کنید. در این مطلب با موارد ممنوع و محدودیت‌های رابطۀ جنسی در طول بارداری آشنا خواهید شد.

در برخی موارد و درصورتی‌که مادر شرایط خاصی داشته باشد، پزشک ممکن است رابطۀ جنسی را برای مدت محدود یا تا پایان بارداری برای او ممنوع کند. برخی از مواردی که ممکن است باعث ممنوع بودن رابطۀ جنسی در طول دوارن بارداری شود در زیر آمده است:

افتادگی جفت

احتمال زایمان زودرس

خونریزی واژن غیرقابل توجیه یا ترشحات غیرطبیعی

نارسایی دهانۀ رحم

باز شدن دهانۀ رحم

پاره شدن کیسۀ آب

بروز تبخال تناسلی یا احتمال ابتلا به آن در شما یا همسرتان

احتمال ابتلا به عفونت‌های آمیزشی

بهتر است هر سؤال یا ابهامی دارید با پزشک در میان بگذارید و مطمئن شوید که حرف‌های او را در مورد ممنوع بودن رابطۀ جنسی به دقت متوجه شده‌اید.

انواع محدودیت‌های رابطۀ جنسی

از صحبت کردن در مورد مسائل جنسی با پزشکتان خجالت نکشید. اگر به شما توصیه شده است که رابطۀ جنسی نداشته باشید، اطمینان پیدا کنید که پزشک شما صراحتاً در مورد نزدیکی جنسی همراه با دخول صحبت می‌کند یا اینکه هر نوع تحریک جنسی را برای شما ممنوع کرده است. در برخی از موارد، پزشک برای جلوگیری از آسیب رسیدن به نوزاد، هر گونه دخول را ممنوع می‌کند، اما شما و همسرتان می‌توانید بدون دخول رابطۀ جنسی داشته باشید. در برخی موارد نیز هر فعالیتی مانند تحریک پستان‌ها یا رابطۀ جنسی دهانی که بتواند منجر به تحریک جنسی یا ارگاسم شما شود، ممنوع است. اگر همسرتان دارای سابقۀ ابتلا به تبخال تناسلی است و شما تاکنون مبتلا نشده‌اید، در تمام سه ماهۀ سوم باید از رابطۀ جنسی با همسرتان خودداری کنید، حتی اگر او دارای هیچ زخم یا علائمی نباشد. همچنین درصورتی‌که همسرتان دارای تبخال دهانی است، باید از تماس جنسی از راه دهان نیز خودداری کنید. تبخال یک ویروس واگیردار و به راحتی از طریق تماس قابل انتقال است. اگر متوجه هر نوع علائم جدیدی مانند درد یا ترشح هنگام انجام فعالیت جنسی یا پس از آن شده‌اید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. اگر نمی‌توانید رابطۀ جنسی کاملی داشته باشید، می‌توانید در صورت تأیید پزشک با راه‌های دیگری مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن یا ماساژهای طولانی‌مدت، نیاز و احساس خود و همسرتان را تأمین کنید.