رشد عاطفی کودکان، نکات مفید

زندگی انسان مملو از عواطف گوناگون است، عواطفی که در زندگی انسان اثر خارق العاده و عمیقی دارند و در...

زندگی انسان مملو از عواطف گوناگون است ، عواطفی که در زندگی انسان اثر خارق العاده و عمیقی دارند و در بروز رفتارها و عکس العمل های مختلف در فرد موثر هستند. حالات عاطفی در کودکان با بزرگسالان تفاوت بسیاری دارد ، ارزیابی و شناخت تفاوت بین عواطف کودکان و بزرگسالان مثمر ثمر می باشد.

شناخت تفاوت فوق این امکان را می دهد که بتوان به پرورش و توسعه ی عواطف مثبت در کودکان پرداخت و از بروز عواطف منفی و مخرب با تربیت و آموزش صحیح جلوگیری به عمل آورد.

شخصیت عاطفی کودک اگر درست و اصولی شکل بگیرد و با تعلیم و تربیت و به کارگیری عوامل سازنده ی دیگر در جهت مثبت هدایت شود موجب شکل گیری شخصیتی قوی و سالم در کودک میشود و برعکس اگر تعلیم و تربیت نادرست و منفی باشد کودک با اختلالات روانی و..... رو به رو میشود و از رشد و تکامل باز می ماند.

بنابراین بایستی به موضوع اساسی پرورش عاطفی کودک توجه وافری داشته تا سعادت و سلامتی کودک تامین شود.

کودکان در ماه های اول زندگی واکنش های بسیاری از خود نشان می دهند که میتوان گفت حالات عاطفی آنها است. واکنش هایی مانند : کاهش ضربان قلب ، بستن چشم ، افزایش ضربان قلب ، گریه ، خنده ، دست و پا زدن و .... کم کم که کودک رشد میکند واکنش های عاطفی جدیدی را خود بروز می دهد که عمده ترین آنها را میتوان بدین شرح بیان کرد :

ترس

در کودکان ترس هایی خاص ایجاد میشود که شاید علت آن حافظه ی پویا و فرایندهای شناختی آنها باشد. عوامل ناآشنا ممکن است در شرایطی موجب شود که کودک از خود ترس بروز دهد ( گریه کند).

یکی از رایج ترین ترس ها در بین کودکان غریبی کردن است. کودک وقتی با یک فرد غریبه رو به رو می شود بغض می کند نگاهی به مادرش و نگاهی به غریبه می نماید و ترس خود را با گریه بروز می دهد و زمان می خواهد تا غریبه بتواند با وی ارتباطی عادی برقرار کند.

یکی دیگر از ترس های دوران کودکی ترس از جدایی است. کودک اگر متوجه شود که مادرش میخواهد برود بعد از چند لحظه گریه را سر می دهد و نسبت به رفتن مادر عکس العمل ترس آلود بروز می دهد. ترس از جدایی معمولا بین هفت تا دوازده ماهگی ظاهر می شود و اوج آن در پانزده و هیجده ماهگی است.

و به تدریج که سن کودک افزایش می یابد این گونه ترس ها نیز کاهش پیدا میکند زیرا کودک به مرور که بزرگ می شود میتواند وقایع را درک کند و بازگشت مادرش را پیش بینی نماید. تجارب کودک در سال دوم به وی کمک میکند تا بتواند مشکلات ترس زا را حل کند.

هر یک از کودکان عکس العمل خاص خود را در مقابل موقعیت های ترسناک و ناراحت کننده بروز می دهند. ترس میتواند در شرایطی از بسیاری از حوادث نامطلوب جلوگیری کند و همینطور در مورد تجربه ی مطبوع برای انسان شود.

برای از بین بردن ترس در کودکان باید سعی شود که محرک های ترس زا را از بین برد یا این که از محیط کودک دور کرد ، زیرا کودک را به زور و اجبار نمیتوان وادار کرد که در مقابل محرک های وحشت زا از خود ترس بروز ندهد .

زور ، منطق و استدلال نقش تعیین کننده ای در بر طرف کردن ترس کودک ندارند فقط پرورش برخی استعدادها و همین طور کارهای مثبت و آرامش اطرافیان میتواند در کاهش و عدم بروز ترس در کودک تاثیر موثری بگذارد.

خشم

حالت عاطفی دیگری که در کودکان در ۷ ماهگی به بعد ظاهر میشود خشم است که با گریه و بی تابی کودک نمود پیدا می کند.

خشم در کودکان بیشتر به خاطر تامین نشدن احتیاجات اساسی روانی ایجاد میشود. ابتدا خشم با گرفتن ، کشیدن اشیا ، دور انداختن ، بی قراری ، گریه کردن متعدد بروز می کند و با رشد کودک تغییر شکل یافته به صورت هایی مانند پرخاشگری ، طرد دیگران ، نزاع و.... در می آید.

کودک هر چه آزردگی اش بیشتر بشاد خشم وی نیز نسبت به عامل آزردگی بیشتر است. چون در سن کودکی ، کودک بیشتر از مادرش تقلید می کند اگر مادر عملا به کودک نشان دهد که چگونه در مقابل محرک های خشم آور از خود آرامش و خویشتن داری نشان می دهد و با خشم مقابله می کند ، کودک کم کم با تقلید از مادرش روش صحیح غلبه بر خشم خود را حفظ می کند.

منبع: کودک آنلاین