علائم حساسیت در کودکان، کی بروز می‌کند؟
اگر کودک شما مبتلا به حساسیت باشد، علائم آن معمولاً در سنین ۴ تا ۵ سالگی آغاز می‌شود. این دوره معمولاً بسیار نگران‌کننده است.
اگر کودک شما مبتلا به حساسیت باشد، علائم آن معمولاً در سنین ۴ تا ۵ سالگی آغاز می‌شود. این دوره معمولاً بسیار نگران‌کننده است، زیرا کودک شروع به اجتماعی شدن می‌کند و در معرض بسیاری از بیماری‌های مربوط به کودکان قرار می‌گیرد. چنین کودکانی معمولاً بیش از هم سن و سالان خود دچار بیماری می‌شوند و به‌تدریج علائم حساسیت در آن‌ها ظاهر می‌شود و برخی دیگر علائم بارز اسم و یا تب علفی را ظاهر می‌سازند. در چنین کودکانی حساسیت غذایی هنوز از اهمیت خاصی برخوردار است. تعیین ماده حساسیت‌زا در شرایطی که گردۀ گیاهان و سایر مواد حساسیت‌زا در محیط وجود دارد مشکل است.
کودک شما ممکن است به دلیل ناراحتی‌های ناشی از حساسیت ازنظر رشد اجتماعی از سایر کودکان عقب بیفتد. اگر کودکتان بیش‌ازحد معمول بیمار می‌شود بهتر است به متخصص حساسیت مراجعه کنید تا از وخیم‌تر شدن حال او جلوگیری کنید.
بهتر است قبل از شروع مدرسه این کار را انجام دهید تا کودک بتواند از دورۀ تحصیلی خود لذت ببرد. به حداقل رسانیدن حساسیت در این سن ممکن است از پیچیده شدن آن در آینده جلوگیری کند. اجازه دهید پزشک تصمیم بگیرد که آیا کودک شما در این سنین به توجه و رسیدگی نیاز دارد یا در سنین بالاتر.
گرچه کودک 4 تا 5 ساله برای پذیرش مسئولیت مراقبت از خود بسیار کوچک است، بازهم چند روش امکان‌پذیر است. قبل از هر چیز باید اطلاعات خود را درزمینۀ بیماری حساسیت افزایش دهید. این اطلاعات آشنایی با نحوۀ فعالیت شش‌ها را نیز شامل می‌شود و برای تشخیص علائم حساسیت و یافتن علت آغازکننده آن به شما کمک خواهد کرد.
سپس اطلاعات خود را به کودک انتقال دهید تا قادر به تشخیص علائم مقدماتی حمله آسمی باشد. به‌تدریج، کودک توانایی درک توضیحات شما را در خصوص نحوۀ فعالیت بدن به دست خواهد آورد؛ وقتی‌که کودکتان برای رفع ناراحتی‌اش از شما تقاضای دارو کند بدانید مرحلۀ بعدی آموزش فرا رسیده است.
کودک نیاز خود را به توضیحات، از طریق پرسش‌هایی که مطرح می‌کند نشان خواهد داد. به سؤالات او با جملات ساده و کوتاه پاسخ دهید. گاهی اوقات کودکان سؤالات خود را بارها تکرار می‌کنند تا زمانی که متوجه پاسخ بشوند.
زمانی که شما با نحوۀ کنترل حساسیت و حذف عوامل حساسیت‌زا آشنا می‌شوید می‌توانید اطلاعات خود را به فرزندتان منتقل نمایید. سپس کودک قادر خواهد شد بین بروز علائم و عوامل ایجادکنندۀ آن رابطۀ علت و معلولی برقرار کند.
در طول این سنین، بیشترین انتظاری که از شما می‌رود این است که کودک را با نحوۀ آغاز شدن علائم حساسیت آشناسازید. در سنین پایین، کودک نمی‌تواند بین علائم بیماری و عوامل آن رابطه علت و معلولی برقرار کند و تا شروع سن دبستان هم این آشنایی برای او لزومی ندارد.
شما می‌توانید بین تماس کودک با مواد حساسیت‌زا، احتیاج او به استراحت و میزان فعالیت کودک ازیک‌طرف و مصرف دارو و سایر درمان‌های تجویزشده توسط پزشک از سوی دیگر هماهنگی و تعادل برقرار نمایید. کودک شما تا سن ۵ سالگی قادر به درک ایجاد چنین تعادلی نیست. سپس شما می‌توانید در مورد برنامۀ تعادلی خود برای او توضیح دهید تا به‌تدریج قادر به برقراری ارتباط شود.
آموزش می‌تواند اعتمادبه‌نفس شما را در تصمیم‌گیری‌هایتان افزایش داده و نگرانی‌تان را کاهش دهد. زمانی که کودک شما دورۀ دبستان را آغاز می‌کند ممکن است شما در مورد سلامت او نگران شوید. اگر کودک این نگرانی را داشت زمان آموزشِ بیشتر به او در مورد حساسیت فرا رسیده است. داشتن اطلاعات بیشتر در مورد حساسیت، اعتمادبه‌نفس کودک را افزایش می‌دهد. مراقب باشید تا اطلاعات جدید را به‌تدریج در اختیار کودک قرار دهید تا از فشار اطلاعات به کودک جلوگیری شود.
به‌این‌ترتیب زمانی که کودک وارد مدرسه می‌شود قادر به تشخیص علائم اخطاری آغازکننده حساسیت خواهد بود و می‌تواند به معلم خود اطلاع دهد. از معلم او درخواست کنید تا در این مورد با شما یا مربی بهداشت مدرسه تماس بگیرد.
حساسیت در کودکان 6 تا 11 ساله
کودکان در این سنین شروع به درک حساسیت خود می‌کنند. در این دوره می‌توانید در مورد علائم حساسیت توضیحات بیشتری به او بدهید. تا سن ۹ سالگی کودکان قادر به درک چگونگی فعالیت طبیعی شش‌ها می‌شوند. آن‌ها می‌توانند دریابند که به چه داروهایی و چرا به این داروها احتیاج دارند. با مدیریت و مراقبت شما اکنون کودکتان قادر به فراگیری چگونگی مصرف دارو و تصمیم‌گیری در مورد زمان خواهد بود. یک روش آموزش استفاده از دارو به کودکان عبارت است از الصاق برچسب رنگی روی شیشه داروها است. از این طریق کودکتان می‌تواند داروهایی را که برای مراحل مختلف بیماری‌اش لازم است از هم تفکیک نماید.
به‌عنوان‌مثال یک داروی روزانه که موجب پیشگیری و کنترل علائم می‌شود ممکن است با برچسب سبز مشخص‌شده باشد. برچسب زرد ممکن است برای دارویی که هنگام افزایش علائم لازم است به کار رود. رنگ قرمز ممکن است در مورد داروهایی که هنگام بروز علائم سخت موردنیاز است به کار رود.
استفاده از این سه رنگ ترافیکی، می‌تواند مفاهیم آرامش، احتیاط و خطر علائم بیماری را به کودک منتقل نماید. هر بار که دارو تهیه می‌کنید در مورد کاربرد هر یک از آن‌ها در مراحل مختلف حساسیت مطمئن شوید. لازم است در مورد محدودیت غذایی یا فعالیت کودک در هر مرحله سنی با پزشک مشورت کنید.
هنگامی‌که کودکان با رنگ برچسب داروها و مراحل مختلف بیماری حساسیت کاملاً آشنا شدند، نام هریک از داروها را به آن‌ها بیاموزید. در سن نه‌سالگی باید آن‌ها قادر باشند دارویی را که برچسب سبز دارد روزانه سه نوبت مصرف کنند و نام آن را نیز بدانند.
کودکان تا سن ۱۱ سالگی احتمالاً آمادگی تصمیم‌گیری در مورد زمان استفاده از دارویی را که با رنگ قرمز مشخص‌شده ندارند. تا ۱۱ سالگی آن‌ها باید نام این دارو و میزان مصرف آن را در هر بار استفاده بیاموزند.
هدف اصلی در این مرحله آموزش کودک در موردپذیرش مسئولیت نسبت به حفظ سلامت خود و تصمیم‌گیری در این خصوص است. در این سنین کودک نیز عضو تیم مراقبت بهداشتی شده است. اگر به کودک اجازۀ تصمیم‌گیری داده نشود قادر به پذیرش و ایفای صحیح مسئولیت درزمینۀ حفظ سلامتی‌اش نخواهد بود. از اولین روز ملاقات با پزشک متخصص، کودک خود را درروند تصمیم‌گیری شرکت دهید.
بیشتر کودکان از کلاس دوم ابتدایی به بعد می‌توانند در خصوص میزان فعالیت و زمان استراحتشان تصمیم بگیرند. نکتۀ حائز اهمیت این است که به‌جای کودک، در مورد محدود کردن فعالیت‌های او تصمیم نگیرید، کودک خود را به مشارکت در همۀ فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی تشویق کنید.
با یادگیری پذیرش مسئولیت درزمینۀ حفظ سلامت خود، کودک آماده می‌شود که سایر مسئولیت‌ها را نیز پذیرا شود. دلیلی ندارد که کودک مبتلا به حساسیت از انجام کارهای سبک در خانه بازداشته شود. تمیز کردن اتاق عوامل حساسیت‌زا را از محیط می‌زداید و بخشی از مسئولیت کودک است.
اما دو نوع فعالیت را از برنامۀ کاری او حذف کنید: یکی جارو کردن و دیگری چیدن چمن. کودک به گردوغبار حاصل از جارو کردن اتاق حساسیت دارد و باید از این مواد حساسیت‌زا دوری کند، حساسیت کودک به علوفۀ سبز نیز او را از چیدن چمن و یا حتی حضور در محل چیدن چمن بازمی‌دارد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼