درمان کولیک نوزادان، راهنمای والدین

سردرگمی، استرس و سوالات بسیار، رهاورد سر و کله زدن با یک بچه مبتلا به کولیک نوزاد است.

سردرگمی، استرس و سوالات بسیار، رهاورد سر و کله زدن با یک بچه مبتلا به کولیک نوزاد است. برای والدین صاحب یک بچه کوچک، همیشه احساس بدی است وقتی در بیرون از خانه و در محیطهای عمومی، بچه آنها تنها کسی است که گریه می کند و گویا قصد ساکت شدن هم ندارد.

به دلیل همین احساس ناخوشایند، همه مردم دارای این بچه های سرسخت بیشتر در خانه می مانند، اما احتمالاً این یک حقیقت غم انگیز است.

البته بچه ها گریه می کنند، اما اگر شما کودک مبتلا به کولیک داشته باشید، می دانید این نوع گریه، کاملاً متفاوت است. ساعتها گریه بدون هیچ علت ظاهری حتی پس از تغذیه، تعویض پوشک، تکان دادن و تسکین دادن، هنوز هم ادامه دارد.

این می تواند برای هر والدینی استرس زا و گیج کننده باشد که آیا بلایی سر کودک آمده است؟ چه وقت گریه پایان خواهد یافت؟ علاوه بر گریه کردن والدین باید با این سوالات نیز تا شب را سر کنند.

متأسفانه تحقیقات نمی توانند به طور کامل علل کولیک را روشن کنند، اما چند واقعیت و منابع وجود دارد که می تواند کمک کند.

قولنج یا کولیک نوزاد چیست؟

بر خلاف بسیاری از تصورات، پزشکی مدرن و علم نوین نیز برای اینکه کولیک چه زمانی شروع می شود، پاسخ دقیقی ندارد. اگرچه پزشکان معتقدند که تا حدود ۲۰ درصد نوزادان آن را تجربه می کنند، اما حقیقتاً این یک واقعیت درک شده نیست. معمولاً تعریف آن روی سطح گریه تمرکز دارد:

- گریه بیش از ۳ ساعت در روز

- حداقل ۳ روز در هفته

- برای بیش از ۳ هفته

این تعریف ممکن است برای تشخیص اینکه آیا گریه نوزاد شما بیش از حد متوسط است یا خیر، مفید باشد، اما به ما چیزی درباره ماهیت خود کولیک نمی گوید.

نظریه های بسیاری درباره ایجاد کولیک وجود دارد، از جمله سیستم گوارشی نابالغ (که باعث اسپاسم می شود)، حساسیت بیش از حد به تحریک، هورمون ها و یا گاز. با این حال، هیچکدام از این مطالعات به طور علمی ثابت نشده است.

با این حال، نظریه ای که به نظر می رسد شواهد قویتری دارد این است که نوزادان کولیک بسیار حساس به تحریک هستند. عدم بلوغ کامل سیستم عصبی، حساسیت نوزادان به سر و صدا و نور نیز از شواهد آن است، اما نوزادان کولیکی به نظر می رسد حتی فراتر از اینها هستند.

مطالعات کمی درباره کودکان بزرگتری که مبتلا به کولیک بودند، نشان داد که آنها احتمال بیشتری دارد که به لمس فیزیکی و برچسبهای پارچه ها حساس باشند و یا به طور کلی راحت تر از حد متوسط تحریک شوند. البته این لزوماً اثبات وجود ارتباط بین کولیک و این علائم نیست، اما شواهدی وجود دارد که تحریک بیش از حد ممکن است عامل مهمی در عارضه کولیک باشد.

اما باید بدانید که کولیک چیزی نیست که فقط کودک شما تجربه می کند، واقعاً در تمام خانواده ها وجود دارد.

آنچه شما می توانید انجام دهید

یک جستجوی سریع آنلاین، شما را با تعداد زیادی ایده برای تسکین دادن یک کودک کولیکی مواجه می کند. قنداق کردن، نگه داشتن در موقعیت های متفاوت، تکان و تاب دادن و بالا و پایین انداختن کودک نخستین گزینه هایی است که خواهید دید. به طور مقطعی راه حلهای زیادی وجود دارد، زیرا هر کودک منحصر به فرد است.

اگر کولیک کودک شما به تحریک بیش از حد ارتباط داشته باشد، ممکن است سر و صدای سفید (صداها و آواهایی خاص)، خوب کار کند.

اگر کولیک کودک شما از ناراحتی معده ناشی شود، تغییر دادن متوالی موقعیت کودک ممکن است پاسخ مناسب باشد. به نظر می رسد مشکل این است که علل مختلفی برای کولیک وجود دارد.

برای کودک شما نیز ممکن است ترکیبی از ایده های متفاوت راهگشا باشد. برای بسیاری از والدین، کمک گرفتن از مراقبت کنندگان و متخصین امور کودک برای کاهش استرس، کلید حل مساله است. اغلب نوزادان فقط باید به اندازه کافی بالغ شوند تا کمی آرامش بیشتری پیدا کنند و سپس کولیک کاهش پیدا کند. اکثر نوزادان کولیک را تا ۳ یا ۴ ماهگی شان پشت سر می گذارند.

درست کردن ارتباطات

فراتر از استرس خود گریه (که قابل توجه است)، یکی از مشکلات اصلی کولیک نوزاد ، فشاری است که بر رابطه بین والدین و کودک ایجاد می کند. بسیاری از پزشکان گزارش می دهند که والدین، به خصوص مادران، اغلب احساس می کنند که اگر کودکشان کولیکی باشد، حتماً کاری را اشتباه انجام می دهند.

به همین دلیل، کولیک نوزاد و افسردگی مادر به شدت به هم وابسته اند. بسیاری از مادران به دلیل احساس نارضایتی، احتمالاً به کودکشان احساس خشم می کنند. این نیز یک چرخه را در بر می گیرد که در آن بعد از بروز خشم، احساس گناه و حتی افسردگی ایجاد می شود.

با وجودی که خود کولیک اثرات بلند مدت بر روی کودکان ندارد، اختلال در رابطه والدین و فرزندان ممکن است تاثیر دراز مدت منفی ایجاد کند. بنابراین، بخش مهمی از درمان کولیک، یافتن راه هایی برای حفظ ارتباط درست بین پدر و مادر با فرزند است.

در بسیاری از موارد، این بدان معنی است که والدین گهگاهی باید در مراقبت از فرزندشان از بیرون کمک بگیرند. اگر گریه دائمی کودک والدین را نسبت به کودکشان به طور موقت بی میل کند، کمک گرفتن مقطعی از پدربزرگ و مادربزرگ، دوست و یا یک نگهدار دوست داشتنی بچه برای چند ساعت می تواند برای حفظ سلامت روحی والدین موثر باشد.

اخبار خوب

در صورتی که والدین و مراقبین، پاسخگو و مسوولیت پذیر باشند، نوزادان مبتلا به کولیک خطر بیشتری برای بروز مشکلات رفتاری نسبت به سایر نوزادان ندارند.

مطالعات متعددی نشان داده اند که نوزادان با مزاجهای پیچیده، بیشتر تحت تأثیر فعالیت ها و مراقبت والدین قرار دارند و این بدان معنی است که اگر بتوانیم مهارت های والدین را ارتقا دهیم، اغلب آنها تبدیل به بچه هایی دوست داشتنی شده و به خوبی تربیت می شوند، زیرا تمام تلاش، عشق و حمایت شما به سوی کودک کولیکی شما سرازیر خواهد شد.

منبع: سرسره