۱۷۰۳۱۳
۱۱۳۷
۱۱۳۷
پ

رفتار والدین با کودکان، این اشتباهات را نکنید

گاهی اوقات ممکن است به نظر رسد که کودک پیش دبستانی شما دارای توانایی ذاتی است تا صبر شما را به سر برساند.

گاهی اوقات ممکن است به نظر رسد که کودک پیش دبستانی شما دارای توانایی ذاتی است تا صبر شما را به سر برساند. والدین عزیز نترسید. شما تنها نیستید. کودک زیر ۷ سال شما می خواهد استقلال تازه ای پیدا کند. اما آنها همچنین عشق و توجه صمیمی والدین شان را هم می خواهند. ما در این مقاله از سایت سرسره ۸ اشتباه رفتاری والدین را با کودکان پیش دبستانی مطرح خواهیم کرد.
میشل بوربا، نویسنده ی کتاب های والدین می گوید: سن ۳-۵ سالگی فعال ترین و خسته کننده ترین دوره در دوره ی والدینی است.
در اینجا هشت اشتباه رایج والدین کودکان پیش دبستانی و راه حل هوشمندانه برای کمک به اجتناب یا حل آن مشکلات بیان شده است.

۸ اشتباه رفتاری والدین
۱- سرگردانی و بی نظمی
تانیا رامر آلتمن متخصص اطفال، می گوید: مداومت، کلیدی برای پیش دبستانی ها است. دکتر تانیا به ۱۰۱ سوال برتر والدین در مورد نوزادان و کودکان نوپا پاسخ می دهد.
هنگامی که شما روی روال و نظم خود مداومت ندارید، پیش دبستانی ها گیج می شوند و ممکن است فعالیت شان بیشتر شود یا خشم بیشتری از خود بروز دهند. آلتمن می گوید اگر گاهی اوقات به آن ها اجازه ی کاری را بدهید و گاهی ندهید آن ها سردرگم می شوند.
کودک شما احتمالا می خواهد بداند چرا آخرین بار مامان به او اجازه داد تا زمانی که مدرسه تمام شود ۱۰ دقیقه بازی کند اما این بار می خواهد او را در ماشین بگذارد. یا اینکه چرا مامان شب گذشته ۱۰ دقیقه کنار او دراز کشید تا خوابش ببرد اما امشب می گوید نمی تواند.
راه حل : بر طبق زمان و با نظم ، عادت های خواب ، یا روال غذا خوردن را تنظیم کنید.
آلتمن می گوید: اگر روال معمول شما در ۹۰ درصد زمان ها سازگار باشد فرزند شما به خوبی عمل خواهد کرد و همچنین خود شما و انتظاری که دارید هم مطابق نظر شما اجرا بود.
۲- تمرکز بر منفی ها
اینکه بر روی عملکردهای منفی کودکتان سخت گیر باشید کار راحتی است - مانند فریاد زدن و جیغ زدن - و نادیده گرفتن کارهای خوب آن ها.
آلتمن می گوید والدین تمایل دارند که بیشتر بر روی آنچه که نمی خواهند فرزندان آنها انجام دهند تمرکز کنند. و این یکی از ۸ اشتباه رفتاری والدین است. آنها مدام می گویند، ضربه نزن، پرتاب نکن . جملات ناراحت کننده به کودکانتان نگویید.
راه حل: توجه داشته باشید که وقتی فرزند شما کار مثبتی انجام می دهد به رفتار خوبش جایزه بدهید.
پاداش برای اقدامات مثبت می تواند ستایش و تمجید شما باشد یا اینکه می توانید به کودک خود یک آغوش بزرگ یا بوسه هدیه بدهید. آلتمن می گوید: این چیزها واقعا برای فرزندتان ارزشمند است.
به فرزندتان بگویید، "من حالتی که ساکت می نشینی و گوش می دهی را دوست دارم " یا "اینکه با آن بچه در زمین بازی رفتار دوستانه ای داشتی خیلی خوب بود ".
۳- اخطار بی موقع
والدین اغلب سعی می کنند با منطق با کودکان خود برخورد کنند. هنگامی که آن ها خشمگین هستند بارها و بارها تکرار می کنند آرام باش، آرام باش، اما این همانند این است که بخواهی با یک ماهی قرمز منطقی صحبت کنی . شما این توانایی را به زودی به دست می آورید تا رفتار او را پیش بینی کنید یا حواس او را پرت کنید، اما زمانیکه که خشم و عصبانیت شما در نقطه ی اوجش باشد این منطق را ازدست می دهید و کودکتان به حرفتان گوش نمی دهد.و این یکی دیگر از ۸ اشتباه رفتاری والدین می شود.
راه حل: اینکه نشانه های طبیعی عصبانیت کودک شما چیست را بفهمید و پیش بینی کنید. چیزهای معمولی مثل گرسنگی، کوفتگی و خستگی.
۴- توجه به ناله و زاری کودکان
آیا گریه کردن کودکتان شما را دیوانه می کند؟ به عنوان مثال، دقیقا قبل زمان شام، وقتی که آماده می شوید شام بخورید، کودکتان شروع به گریه کردن می کند و می گوید که می خواهد به پارک برود یا می خواهد با ریلی دوستش بازی کند این رفتار ها شما را به ستوه می آورد؟
باربا می گوید والدین اغلب با این ناله و زاری ها تسلیم می شوند، اما این کار فقط باعث جلب توجه کردن آن ها می شود. کودک شما یاد می گیرد با فشردن کدام دکمه به هدف خود برسد و بارها و بارها آن را می فشارد. (نقطه ضعف شما را پیدا کرده و از آن استفاده می کند)
او می گوید: "این سن زمانی است که فرزندان شما از پوسته خود خارج می شوند. مراقب باشید، زیرا آنها یاد می گیرند که چه رفتاری اثربخش است "

راه حل : گریه و ناله های او را نادیده بگیرید.
برای رفتارهایی که خشن نیستند، مانند ناله کردن یا اخم کردن بهتر است شما هیچ پاسخی به آن ندهید. اگر شما ثابت قدم و راسخ باشید کودکتان متوجه می شود که این رفتار جواب نمی دهد.
۵- برنامه ریزی بیش از حد برای کودکتان
والدین اغلب مجموعه ای طویل از فعالیت های مختلف مانند کلاس های رقص یا موسیقی را برنامه ریزی می کنند. سپس آنها تعجب می کنند که چرا فرزند آنها پس از فعالیت های زیادی که داشته که مسلما باید او را خسته کرده باشد به رختخواب نرفته و هنوز نخوابیده است.
آلتمن می گوید مشکل این است که آنها هنوز کسل هستند و نیاز به آرامش دارند. هر کودک نیاز به زمانی برای آرامش دارد. مخصوصا کودکان پیش دبستانی. این که کودک شما در مدرسه دو ساعت یا سه ساعت بوده بسیار خسته کننده است.
راه حل : برای فرزندتان بیش از حد برنامه نریزید و از کلاسی به کلاس دیگر نفرستید. وقتی از مدرسه برمی گردد به او اجازه دهید وقتی را برای استراحت داشته باشد و آزادانه بازی کند.
۶- دست کم گرفتن اهمیت بازی
بسیاری از والدین احساس می کنند که باید یک برنامه غنی برای فرزندانشان فراهم کنند تا آن ها را به سطح کاملی برسانند در حالیکه اینطور نیست .
روانشناس لورنس ج. کوهن، نویسنده کتاب والدین بازیگوش می گوید آنچه در این سن پراهمیت است بازی آزادانه کودک است. که شامل بازی های دراماتیک (بازی های واقعی ) خانه سازی و قایم باشک است .
او می گوید: "بازی آزادانه آن است که چگونه کودک ذهن خود را به بهترین نحو توسعه دهد. در بازی، کودکان به طور طبیعی توانایی های خود را به چالش می کشند. نه خیلی راحت و نه خیلی سخت.
راه حل : زمان و فضای کافی برای بازی آزادانه به کودک خود بدهید. به خاطر داشته باشید که کودکان پیش دبستانی بازی را به عنوان "هرکاری را در هر زمانی انجام دهند " تعریف می کنند.
کوهن می گوید داشتن حق انتخاب به صورت آزادانه -جنبه داوطلبانه بازی - مهم است. او می گوید: "کودکان پیش دبستانی دوست دارند کارهای خانه را انجام دهند، اما این برایشان فقط یک بازی است. این در لیست کارهای روزمره اشان نیست. آنها تصمیم گرفته اند که این کار را انجام دهند و فقط این کار را به عنوان سرگرمی و تفریح انجام می دهند."
۷- پرتی حواس توسط اتفاقات روزمره
کودک شما ممکن است به طور مستقل بازی کند، اما این بدان معنا نیست که او در اشتیاق توجه شما نیست. کوهن می گوید: "اگر والدین بنشیند و با کودکان بازی کنند آن ها هیچ گاه این را فراموش نمی کنند."
نه تنها خیلی از والدین با کودکان بازی نمی کنند، بلکه خیلی از خانواده ها هم ممکن است به راحتی توسط تلفن، ایمیل یا فعالیت های چندگانه شان حواسشان پرت شود. کودکان احمق نیستند. آن ها واقعا می خواهند بدانند که ما واقعا به آن ها توجه می کنیم یا خیر.
راه حل : یک تایم زمانی تنظیم کنید، مشتاق باشید و در زمان تعیین شده ، برای کودکتان وقت بگذارید.
کوهن می گوید: "یک بازی یک ساعت و نیمه که شما بدون نگرانی از شام یا کار برای کودک خود وقت می گذارید خیلی بهتر از این است که کل روز را با نصف تمرکز با کودک خود بگذرانید."
۸- واکنش شدید به دروغ ها
کوهن می گوید دروغ گفتن واقعا والدین را اذیت می کند. او از والدین خواسته است که در مورد دروغ گفتن فرزندشان بیشتر بر اساس تجربه شان رفتار کنند تا به صورت اخلاقی.
او می گوید: "وقتی که کودکان شروع به دروغ گفتن می کنند در واقع این پیشرفتی در زمینه دانش آن ها است ." این پیشرفت هیجان انگیز و کمی ترسناک است. در واقع این یک نوع بار عاطفی بر روی کودکان دارد، اما پس از آن والدین در مورد آن زیاد فکر می کنند و نگاهشان به کودکشان همانند یک زندانی است. به همین دلیل هیجانی و مضطرب می شوند.
راه حل : بیش از حد واکنش نشان ندهید. بدانید که گفتن یک یا دو تا دروغ بخشی از پیشرفت شخصیت کودک شما است.
کوهن می گوید که خودتان را درگیر ماهیت آن دروغ نکنید که این یکی از ۸ اشتباه رفتاری والدین است. مثلا اگر پینوکیو کوچولوی شما ریختن چیزی را روی زمین انکار می کند به او واقعیت را بگویید (من می دانم تو احساس بدی نسبت به آن موضوع داری و من کاملا درک می کنم.)
۸ اشتباه رفتاری والدین را مطرح کردیم تا با اجتناب از آن بتوانید پدر و مادر موثر تری باشید. برای اینکه پدر و مادر موثری باشید نیاز به زمان، صبر و عشق است . همچنین یادآوری این نکته لازم است که تغییرات یک شبه اتفاق نمی افتد. اگر در ابتدا موفق نشدید تلاش کنید و دوباره تلاش کنید .
پ
منبع: سرسره

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.