کتک زدن توسط کودک، کلافه شدیم

وقتی‌که کودک نوپا راه رفتن و تکلم می‌آموزد روش‌های بیان مشکلات هیجانی او هم توسعه می‌یابد.

وقتی‌که کودک نوپا راه رفتن و تکلم می‌آموزد روش‌های بیان مشکلات هیجانی او هم توسعه می‌یابد. این‌گونه است که مشکلات هیجانی خود را از طریق تخریب و عدم تحرک و مخالفت جویی و منفی کاری و کتک زدن و مانند این‌ها ابراز می‌کند.

سن ۲ تا ۳ سالگی کودک نوپا گاهی رفتارهای غیرقابل‌قبول خانواده را انجام می‌دهد بنابراین باید بعد از یافتن علت راه‌های مقابله با این رفتارهای نامناسب را بیابید.

-عصبانیت : عصبانیت تجلی درد و ناکامی کودک به خاطر ناتوانی او در کنترل شرایط پیرامون است. کودک نوپا، به همراه احساسات قوی خود توان نشان دادن ناامیدی و ضعف را ندارد و همین او را ناامید کرده و به دلیل عصبانیت منفجر می‌شود.

-جلب‌توجه می‌کند : وقتی کودک نوپا از طرف اطرافیان موردتوجه مثبت واقع نمی‌شود کودک سعی می‌کند جلب‌توجه منفی نسبت به خود کند.

-آموزش ارتباط کلامی به کودک: او بایستی یاد بگیرد به‌وسیله کلام احساسات خویش را بشناسد سپس بیان نماید.

-احترام گذاشتن و نفی نکردن احساسات او: کودک نوپا کتک می‌زند چون نمی‌تواند احساسات خود را به ما منتقل کند. وقتی احساسات کودک خود را بشناسید و آن را تصـدیق کنید، دیگر دلیلی برای کتک زدن وجود ندارد. مثلاً بگـویید «حتماً به خاطر اینکه اجـازه نداده‌ام این‌ کارو بکنی خیلی ناراحت هستی!»

-الگوی خوبی باشید.کودکان اگر ببینند والدین آن‌ها تنبیه بدنی به کار می‌برند، تمایل بیشتری به کتک زدن دیگران دارند. اگر در مورد رفتار خشن کودک خود نگران هستید، بی‌خیال کتک زدن کودک و دیگران شوید.

-برونی‌سازی می‌کند.

- مکانیزم دفاع از خویشتن: پسربچه‌ها یک مکانیسم دفاعی دارند که آن را برونی‌سازی کردن می‌گویند. بدین معنا که اگر یک مشکل روان‌شناختی داشته باشند معمولاً با درگیر شدن با محیط سعی می‌کنند به برطرف کردن آن مشکل بپردازند.که یک روش آن‌ها کتک زدن می‌باشد. در مورد دخترها بیشتر به این صورت است باعث درونی سازی در آن‌ها می‌شود.

توصیه‌های زیر می‌تواند برای شما مفید واقع شود:

* رفتارهای مثبت کودک نوپا را مهم جلوه دهید و تشویق کنید.

* مقابل رفتار پرخاشگرانه صبر کنید و اجازه ندهید کودک باعث تحریک شدن خشم شما گردد.

* بی‌توجهی کنید. مدت‌زمانی بی‌توجهی کردن باعث ترک رفتار بد کودک می‌گردد.

* نترساندن کودک. برخی کودک خود را از پدرش می‌ترسانند. ترساندن باعث می‌شود حس صیانت کودک تحریک گردد و درصدد حفاظت واکنش نشان دهد . در برخی کودکان همین باعث اختلالات روانی شده و برخی دیگر هم منجر به پرخاش می‌شود.