در آغوش گرفتن کودک، چرا مهم است؟

اهمیت در آغوش گرفتن کودک را نمی‌توان نادیده گرفت. در آغوش گرفتن به‌ویژه برای رشد کودک، فواید بسیاری به همراه دارد. بیایید در این‌باره اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
بدون شک در آغوش گرفتن به ما احساس خوبی می‌دهد.
وقتی غمگین یا ناامید هستیم، نوازش می‌تواند تا حدودی درد و ناراحتی ما را کاهش دهد. وقتی خوشحالیم، می‌خواهیم با در آغوش گرفتن دیگران، شادی خود را با آن‌ها شریک شویم. بنابراین ما به طور شهودی می‌دانیم که در آغوش گرفتن و بوسیدن خوب است.
اما علاوه بر این‌ها فواید دیگری هم وجود دارد.
یک در آغوش گرفتن 20ثانیه‌ای می‌تواند به کودک شما کمک کند تا باهوش‌تر، سالم‌تر، شادتر، انعطاف‌پذیرتر و به شما نزدیک‌تر شود.

فواید در آغوش گرفتن کودک
فواید در آغوش گرفتن کودک عبارتند از:

۱- کودکان باهوش‌تر می‌شوند
یک کودک خردسال برای رشد طبیعی به تحریکات حسی متفاوت زیادی نیاز دارد. تماس پوستی، یا لمس فیزیکی مانند در آغوش گرفتن، یکی از مهم‌ترین محرک‌های مورد نیاز برای رشد مغزی سالم و بدنی قوی است.
در یتیم‌خانه‌های اروپای شرقی، نوزادان به ندرت لمس می‌شوند. آن‌ها اغلب ۲۲ تا ۲۳ساعت از روز را در گهواره خود می‌گذرانند.
از بطری‌های نگهدارنده برای تغذیه آن‌ها استفاده می‌شود و مراقبت از آن‌ها با حداقل تعامل انسانی صورت می‌گیرد. این کودکان اغلب با مشکلات زیادی از جمله اختلال در رشد شناختی و تاخیر در رشد مهارت‌های حرکتی روبرو هستند.
در مطالعه‌ای که در مونوگراف‌های روان‌شناسی ژنتیک منتشر شد، محققان دریافتند که نوزادانی که به مدت ۱۰هفته برای ۲۰دقیقه اضافی در روز در آغوش گرفته می‌شوند، در ارزیابی‌های رشدی نمرات بالاتری نسبت به آن‌هایی که این شرایط را نداشته‌اند، دریافت کرده‌اند.
محققان همچنین دریافتند که همه انواع لمس مفید نیستند. فقط یک لمس محبت‌آمیز مانند در آغوش گرفتن ملایم می‌تواند تحریک مثبتی را که مغز جوان برای رشد سالم نیاز دارد، فراهم کند.

بیشتر بخوانید: کودک باهوش چه خصوصیاتی دارد؟

2- در آغوش گرفتن به رشد بچه‌ها کمک می‌کند
تماس فیزیکی برای رشد فیزیکی کودک هم ضروری است.
پزشکان دریافته‌اند که وقتی کودکان از تماس فیزیکی محروم می‌شوند، علی‌رغم دریافت طبیعی مواد مغذی، رشد بدن‌شان متوقف می‌شود. به این حالت عدم رشد می‌گویند.

وقتی کودکان از تماس فیزیکی محروم می‌شوند، علی‌رغم دریافت طبیعی مواد مغذی، رشد بدن‌شان متوقف می‌شود. به این حالت عدم رشد می‌گویند.

ناکامی در رشد، یک نوع کمبود رشد است. سلامت کودکانی که از عدم رشد رنج می‌برند، زمانی بهبود می‌یابد که لمس‌ها و آغوش‌های مراقبتی به آن‌ها ارائه شود.
در آغوش گرفتن باعث ترشح اکسی توسین می‌شود که از آن به عنوان هورمون عشق هم نام می‌برند.
این هورمون احساس خوب، اثرات مهم بسیاری بر بدن ما دارد که یکی از آن‌ها تحریک رشد است.
مطالعات نشان می‌دهد که در آغوش گرفتن می‌تواند فورا سطح اکسی توسین را افزایش دهد.
هنگامی که اکسی توسین افزایش می‌یابد، چندین هورمون رشد مانند فاکتور رشد شبه انسولین I (IGF-1) و فاکتور رشد عصبی (NGF) هم افزایش می‌یابد. در نتیجه، لمس محبت‌آمیز و در آغوش گرفتن، رشد کودک را افزایش می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اکسی توسین یا هورمون عشق چه کارکردهایی دارد؟

3- در آغوش گرفتن بچه‌ها را سالم نگه می‌دارد
در آغوش گرفتن نوزاد، فواید زیادی برای سلامتی دارد. در آغوش گرفتن می‌تواند سلامت ما را تقویت و به بهبودی ما کمک کند.
اکسی توسین که هنگام در آغوش گرفتن ترشح می‌شود، هورمونی است که قدرت شگفت‌انگیزی دارد و دارای فواید زیادی است.
مثلا افزایش سطح اکسی توسین می‌تواند سیستم ایمنی بدن ما را با کاهش سطح پلاسمایی هورمون‌های تیروئید و کاهش التهاب تقویت کند و باعث بهبود سریع‌تر زخم‌ها شود.
اکسی توسین همچنین حمایت اجتماعی را تسهیل می‌کند و نتایج انواع شرایط مرتبط با سلامت را بهبود می‌بخشد.

بیشتر بخوانید: عوامل موثر بر رشد کودک، حتما بخوانید

4- در آغوش گرفتن، کج‌خلقی را متوقف می‌کند
در آغوش گرفتن برای سلامت عاطفی کودک مفید است. هیچ‌چیز نمی‌تواند سریع‌تر از آغوش پدر و مادر، کودک نوپا را که عصبانی می‌شود، آرام کند.
بسیاری از والدین نگران این هستند که در آغوش گرفتن کودکی که عصبانی می‌شود، به رفتار بد او پاداش می‌دهد، اما اینطور نیست.
در آغوش گرفتن کودک با تسلیم شدن یکسان نیست.
در آغوش گرفتن بدون تسلیم شدن به کودک کمک می‌کند تا خودتنظیمی انجام دهد. تنظیم احساسات مانند رانندگی با ماشین است.
در بدن ما، دو مکانیسم جداگانه وجود دارد که احساس ما را کنترل می‌کند. شاخه برانگیختگی در سیستم عصبی ما احساس ما را تسریع می‌کند، در حالی که شاخه آرامش‌بخش می‌تواند انگیختگی ما را کم کند.
بی‌نظمی هیجانی، زمانی اتفاق می‌افتد که شاخه برانگیختگی بیش از حد فعال و شاخه آرامش‌بخش، کم‌کار است.
یعنی در حالی که ترمز شکسته است، پدال گاز تا انتها فشار داده می‌شود. بنابراین، وقتی کودکی به شدت گریه می‌کند ، در حال رانندگی با ماشین فراری احساسی است.
کودکی که یک ماشین فرار واقعی را رانندگی می‌کند باید نجات یابد، نه اینکه نادیده گرفته شود، یا با اجازه تصادف، مجازات شود.
به طور مشابه، یک کودک در یک ماشین فراری عاطفی هم باید ابتدا نجات یابد.
در آغوش گرفتن می‌تواند کودک را از یک تصادف عاطفی نجات دهد. اکسی توسین، شاخه برانگیختگی را آرام می‌کند تا استرس را کاهش دهد و اضطراب را از بین ببرد.
همچنین با ایجاد اثر ضد اضطراب، شاخه آرام‌بخش را فعال می‌‌کند.

بیشتر بخوانید: چگونه با بدخلقی کودک رفتار کنیم؟

5- در آغوش گرفتن، انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کند
در بدو تولد، سیستم عصبی کودک به اندازه کافی بالغ نیست که بتواند حس‌های بزرگ را به خودی خود تنظیم کند.
کودکان نوپا که دارای احساس شدید هستند، به سختی می‌توانند به این دلیل متوقف شوند. آن‌ها سرکشی نمی‌کنند.
در هنگام پریشانی، سطح بالایی از کورتیزول آزاد می‌شود که در بدن و مغز در گردش است.

قرار گرفتن بیش از حد در معرض هورمون‌های استرس می‌تواند سیستم ایمنی کودک را به خطر بیاندازد و در نتیجه باعث بیماری بیشتر شود.

هنگامی که کودک خردسال برای مدتی پریشان باقی بماند، این سطح سمی هورمون استرس بر سلامت کودک چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی تاثیر می‌گذارد.
به همین دلیل است که نباید اجازه دهیم کودک دچار یک تصادف عاطفی شود .
مطالعات نشان می‌دهد که قرار گرفتن بیش از حد در معرض هورمون‌های استرس می‌تواند سیستم ایمنی کودک را به خطر بیاندازد و در نتیجه باعث بیماری بیشتر شود.
استرس بیش از حد بر حافظه و قابلیت‌های استدلال کلامی در مراحل بعدی زندگی او تاثیر می‌گذارد.
همچنین زمانی که کودک ۱۸ ساله شود، می‌تواند منجر به افسردگی شود.
در آغوش گرفتن یک کودک نه تنها به او کمک می‌کند تا تنظیم شود، بلکه به او اجازه می‌دهد تا کنترل احساس خود را هم تجربه کند.
این تجربه حیاتی در اوایل زندگی باعث می‌شود که کودک یاد بگیرد چگونه مهارت‌های خودتنظیمی را توسعه دهد و تاب‌آوری ایجاد کند.
در آغوش گرفتن همچنین با کاهش تاثیر منفی درگیری‌ها به کودکان کمک می‌کند تا انعطاف‌پذیرتر شوند.

بیشتر بخوانید: آموزش انعطاف پذیری به کودکان، اهمیت آن

6- در آغوش گرفتن، بچه‌ها را خوشحال می‌کند
در آغوش گرفتن، منابع روانی فرد را تقویت می‌کند.
منابع روانشناختی مانند خوش‌بینی ، تسلط و عزت نفس به تفاوت‌های فردی اشاره دارد که مستقیما سلامت جسمی و روانی را پیش‌بینی می‌کند.
خوش‌بینی به میزان انتظارات مطلوب مردم از آینده اشاره دارد. تسلط، شامل این باور است که فرد می‌تواند رفتار خود را تعیین کند، بر محیط خود تاثیر بگذارد و نتایج دلخواه را به دست بیاورد.
عزت نفس به ارزیابی کلی فرد از ارزش خود اشاره دارد.
این سه منبع، ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند و می‌توانند اثرات رویدادهای استرس‌زا در زندگی را مهار کنند.
اکسی توسین آزادشده در طول بغل کردن، این منابع را تقویت می‌کند و باعث می‌شود کودک احساس کند که دوستش دارند و در زندگی خوشحال است.

پیشنهاد ویژه: آشنایی با متخصصان روانشناسی در کلینیک نی نی بان

7- در آغوش گرفتن به پیوند کودک و والدین کمک می‌کند
در آغوش گرفتن، اعتماد را افزایش می‌دهد. اعتماد در ایجاد یک رابطه بین فردی قوی، ضروری است.
اکسی توسین تمایل فرد را برای کاهش ترس ، پذیرش ریسک و اعتماد به دیگران برای بهبود روابط افزایش می‌دهد.
همچنین امنیت دلبستگی کودک را افزایش می‌دهد که منجر به دلبستگی ایمن و بهبود پیوند والدین و فرزند می‌شود.
این تمرین خوب فرزندپروری را بخشی از فرزندپروری روزمره خود قرار دهید.

بیشتر بخوانید: روانشناسی کودکان تک‌فرزند، آنها چگونه اند؟

حرف آخر
در آغوش گرفتن، همه نوع فایده‌ای دارد، اما احترام به استقلال بدن هم مهم است. به کودکان آموزش دهید چگونه با مهربانی از در آغوش گرفته شدن خودداری کنند و با موقعیت‌های ناراحت‌کننده کنار بیایند.
دفعه بعد، البته با اجازه فرزندتان او را در آغوش بگیرید و فواید شگفت‌انگیز در آغوش گرفتن را به او بدهید.

به کلینیک نی نی بان سر بزنید تا متخصص مورد نظر خود را پیدا کنید.