بارداری در هفته بیست و نهم، نکات ضروری
تورم توری که ناگهان در صورت و دست ها پدیدار می شود می تواند نشان دهنده فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان باشد، تورم شادی کم کم ایجاد شده و بعد از مدتی استراحت از بین می رود.
تورم توری که ناگهان در صورت و دست ها پدیدار می شود می تواند نشان دهنده فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان باشد، تورم شادی کم کم ایجاد شده و بعد از مدتی استراحت از بین می رود.
مسردرد، سردردهای شدید طولانی تر و شدیدتر از سردردهای ایجاد شده در اثر هورمون های بارداری است و می تواند نشانه مشکل در فشارخون باشد. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید این سردرد به علت فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان نباشد که در این صورت با فشارخون و وجود پروتئین در ادرار و دیگر مشکلات همراه است.
تاری دید، تاری دید خود را قورت با پزشک یا مامایتان در میان بگذارید چون ممکن است این هم نشانه فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان باشد.
خونریزی با لکه های خون: خونریزی یا دیدن لکه های قرمز یا قهوه ای خون در این مرحله از بارداری ممکن است بعد از نزدیکی با آزمایش های واژینال یا سونوگرافی باشد. دیگر انواع لکه ها را باید فورا به پزشک گزارش داد چون ممکن است نشانه عفونت، اتساء زودهنگام دهانه رحم یا مشکلاتی مرتبط با جفت باشد.
درد شکم یا پشت: اگر شکم یا پشتتان درد می کند، ممکن است نشانه انقباض یا اتساع زودهنگام دهانه رحم یا علامت زایمان بالقوه زودرس باشد.
بیش از شش انقباض در ساعت: انقباض در سه ماهه سوم چیزی معمول است ولی نه به این زیادی. وقتی انقباض به این تعداد رسید، می تواند نشانه زایمان زودرس باشد.
ترشح مایع از واژن: این پدیده ممکن است به علت پارگی زودرس کیسه آب باشد. دکتر می تواند تشخیص دهد که این مایع مشیمیه (کیسه آب) جنین بوده یا ترشح معمول واژن است.
هرگونه نشانه غیرمعمول یا مشکل آفرین را فورا با پزشک خود در میان بگذارید.
مسردرد، سردردهای شدید طولانی تر و شدیدتر از سردردهای ایجاد شده در اثر هورمون های بارداری است و می تواند نشانه مشکل در فشارخون باشد. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید این سردرد به علت فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان نباشد که در این صورت با فشارخون و وجود پروتئین در ادرار و دیگر مشکلات همراه است.
تاری دید، تاری دید خود را قورت با پزشک یا مامایتان در میان بگذارید چون ممکن است این هم نشانه فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان باشد.
خونریزی با لکه های خون: خونریزی یا دیدن لکه های قرمز یا قهوه ای خون در این مرحله از بارداری ممکن است بعد از نزدیکی با آزمایش های واژینال یا سونوگرافی باشد. دیگر انواع لکه ها را باید فورا به پزشک گزارش داد چون ممکن است نشانه عفونت، اتساء زودهنگام دهانه رحم یا مشکلاتی مرتبط با جفت باشد.
درد شکم یا پشت: اگر شکم یا پشتتان درد می کند، ممکن است نشانه انقباض یا اتساع زودهنگام دهانه رحم یا علامت زایمان بالقوه زودرس باشد.
بیش از شش انقباض در ساعت: انقباض در سه ماهه سوم چیزی معمول است ولی نه به این زیادی. وقتی انقباض به این تعداد رسید، می تواند نشانه زایمان زودرس باشد.
ترشح مایع از واژن: این پدیده ممکن است به علت پارگی زودرس کیسه آب باشد. دکتر می تواند تشخیص دهد که این مایع مشیمیه (کیسه آب) جنین بوده یا ترشح معمول واژن است.
هرگونه نشانه غیرمعمول یا مشکل آفرین را فورا با پزشک خود در میان بگذارید.
ویژگی های جسمی
در هفته ۲۹، سینه های شما ممکن است آغوز (کلستروم) ترشح کنند، البته اگر قبلا ترشح نکرده باشند. این مایع قبل از شیر سرشار از پادتن است و اولین غذای کامل برای کودک شماست. اگر این ترشح مشکل ساز بود، می توانید بالشتک های قابل شست وشویا یکبار مصرف در سینه بند خود بگذارید. اگر آغوز ندیدید، مشکلی نیست و به این معنی نیست که نمی توانید شیر بدهید.
در هفته ۲۹، سینه های شما ممکن است آغوز (کلستروم) ترشح کنند، البته اگر قبلا ترشح نکرده باشند. این مایع قبل از شیر سرشار از پادتن است و اولین غذای کامل برای کودک شماست. اگر این ترشح مشکل ساز بود، می توانید بالشتک های قابل شست وشویا یکبار مصرف در سینه بند خود بگذارید. اگر آغوز ندیدید، مشکلی نیست و به این معنی نیست که نمی توانید شیر بدهید.
وضعیت جنین
کودک شما در این مرحله بیش از ۱۱۰۰ گرم وزن دارد. ممکن است متوجه شوید که لگدها و غلتیدن هایی که قبلا احساس می کردید کیفیت دیگری یافته اند؛ چون با گذشت هرهفته سر کودک بیشتر رو به پایین می آید و با حرکت پاهای کوچکش به قسمت بالای رحم فشارهای بیشتری وارد می کند.
کودک شما روزانه نیم لیتر ادرار تولید می کند که بخشی از مایع مشیمیه جنین است. اگر دقت کنید، می توانید ببینید که کودک روی سوئد سونوگرافی هم ادرار می کند. کودکتان گلبول های قرمز خود را هم تولید می کند که به وسیله مغز استخوان انجام می شود.
دنبال محل نگهداری از کودک باشید.
انتخاب محل نگهداری کودک برای اغلب خانواده ها کاری ساده و آسان نیست. کودک را تحت مراقبت شخشی دیگر قراردادن، هرچند هم او مراقب و خوب باشد، کاری مشکل است. برای این انتخاب گزینه های زیادی وجود دارد و این هم کار را مشکل تر می سازد یا به عکس ممکن است به نظرتان گزینه خوب کمتر از آن باشد که فکر میکردید؛ به هر حال، این کار فرایند مهمی است که به کوشش و زمان نیاز دارد.
اولین گام این است که ببینید چه نوع محلی را برای کودکتان می خواهید. به گزینه های زیر توجه کنید.
* محل های نگهداری سنتی یعنی محلی که قبل از رفتن سرکار کودک را آنجا می گذارید و بعد از بازگشت از کار او را تحویل می گیرید؛
* مراقبت روزانه در خانه همراه با سایر کودکان؛
* یک پرستار که هفته ای چند ساعت به خانه شما می آید؛
* یک پرستار مجرد سرخانه که تمام وقت در خانه شما زندگی کند.
برای گرفتن این تصمیم باید ببینید از نظر جغرافیایی، پولی و فلسفی کدام یک موجودند؛ برای مثال، ممکن است در جایی زندگی کنید که محل های مراقبت خانگی کم است. شاید خانه شما آنقدر کوچک است که نمی توانید یک پرستار سرخانه را بپذیرید یا مخارج یک پرستار زیاد باشد.
هر نوع مراقبتی سود و زیانی دارد؛ برای مثال اگر شما و شوهرتان در ساعت های مختلف کار می کنید، محل مراقبت سنتی برایتان خوب نیست جز اینکه نزدیک محل کارتان باشد و زمان آن با ساعت های کاریتان مناسب باشد. مزیت محل های مراقبت سنتی این است که ممکن است کودکان همسن و سال دیگری در آنجا باشند تا کودکتان با آنها بازی کند.
پرسش های زیر را در مورد انتخاب مراقب از خود و ارائه دهنده خدمت بپرسید:
* مخارج آن چقدر است؟
* آیا ساعت کار آن محل با ساعت های کاری شما متناسب است؟
* آیا مربیان و کارمندان آنجا در زمینه کاری خود گواهینامه یا مجوز دارند؟
* آیا رفت و برگشت به آن محل برای شما و شوهرتان آسان است؟
* برنامه آن ها در مورد بیمارشدن کودکان چیست؟ * آیا روز یا روزهای تعطیلی آن ها معین است؟
* اگر یک مراقب بیمار شود، چه کار می کنند؟ آیا جانشینی برای او هست؟
* اختلاف سن کودکان چقدر است؟ * آیا این مرکز فلسفه تربیتی بخصوصی دارد؟
* در مواقع اضطرار مانند آتش سوزی یا دیگر حوادث چه وسایل حفاظتی دارند؟
* خط مشی تربیتی کارکنان آن چیست؟
* آیا در ساعت های کاری اگر کودک را بخواهید می توانید بگیرید یا خیر؟
* آیا برای خواستن کودک در وسط روز هزینه ای هم تعلق می گیرد؟
* اگر تصمیمتان را عوض کردید، آیا حق ثبت نام را پس میدهند؟
* کارمندان یا مراقبان چگونه انتخاب می شوند؟
* آیا می توانید با والدینی که کودکانشان اکنون در این محل هستند یا قبلا بوده اند صحبت کنید؟
* آیا این مرکز تعهدنامه ای دارد یا نه؟
با ترتیب دادن فهرست اولیه ای از تسهیلات مراکز مراقبت و مراکز داده های پرستارهای سرخانه کار را آغاز کنید. شما می توانید از دوستان و همکارانی که بچه دارند در این مورد راهنمایی بخواهید. می توانید با همسایگان، پزشک خود، مادران در زمین بازی و متخصصان اطفال صحبت کنید و نظر آن ها را بخواهید، این ها سفارش های ماست ولی اگر به تعدادی از آنها دست نیافتید، ناراحت نشوید. می توانید به روزنامه ها با اینترنت هم نگاه کنید، بسیاری از شهرها فهرستی از افراد مجازی که در خانه مراقبت می کنند و دیگر تسهیلات مراقبتی را دارند ارائه می دهد.
زمانی که شما چنین فهرستی را تهیه و بر حسب اصولی مانند محل و ساعت کار تعدادی را انتخاب کردید، می توانید برای اطلاع بیشتر به آن ها تلفن کنید. گاهی اوقات، آنچه را که از طریق تلفن می فهمید باز هم فهرستتان را محدودتر می کند و آماده می شوید که خودتان به شخصه به آن هما سر بزنید.
این دیدارها و مصاحبه های شخصی فرصتی است برای اینکه امکانات را ببینید، با مدیران ملاقات کنید، مراقبان در حال کار را تماشا کنید و ببینید که چگونه با کودکان رفتار یا از آنها مراقبت می شود
پرسش های زیر را از خود بپرسید:
* آیا کارکنان دوست داشتنی و مهربان هستند؟
* آیا مدیر باسواد است و به پرسش هایتان خوب پاسخ می دهد؟ کر آیا کودکان خوشحال اند؟
* آیا از کودکان خوب مراقبت می شود؟
* اگر یکی از کودکان گریه کند، آیا او را آرام می کنند؟
* برنامه خواب آن ها چیست؟
* آیا وسایل آنها تمیز هست؟
* برنامه تعویض پوشک آنها چطور است؟
* آیا اسباب بازی ها نو و تمیز هستند؟ * آیا اسباب بازی ها متناسب با سن و سال کودکان است؟
* برنامه آن ها در مورد شیردهی و پوشک کردن چیست؟
* آنجا را چگونه می بینید؟
وقتی فکر میکنید تسهیلات مراقبتی خوبی دارند. یک دیدار بی خبر و غافلگیرانه از آنجا بنمایید. فقط بدون اینکه قراری بگذارید به آنجا بروید و ببینید که آیا امکانات همان است که قبلا بود با تغییر کرده است. این کار با تصمیم شما را محکم تر می سازد با اینکه شما را به فکر انتخابی دیگر خواهد انداخت. اگر والدین هردو یک محل را ارزیابی و انتخاب کنند، حتی اگر یکی از آنها به آنجا مراجعه کنند و کودک را تحویل بگیرد، باز هم مفید است.
اگر دنبال پرستار یا دختر سرخانه می گردید، باید صلاحیت آنها را بررسی و با کارفرماهای قبلیشان صحبت کنید. بسیاری از بنگاه های کاریابی قانون های دقیقی در مورد نیازهای دخترسرخانه با پرستار دارند که اتاق جداگانه و بیمه از آن جمله است. حتما این اطلاعات را در پیش روی خود داشته باشید. این قانون ها برای پرستارهای روزانه متفاوت و آسان تر است. همچنین باید در مورد دستمزد ہنگاه معرفی کننده هم سؤال کنید.
اگر زمانی که کودکتان را به آن محل بردید دیدید که امکانات یا افراد با نیازهایتان منطبق نیست، حرفتان را بی پرده و رک و راست بگویید. اگر نگرانی های خود را مطرح کردید، احتمالا به راه حل مناسبی می رسید. اگر نشد، می توانید به جای دیگری بروید.
کودکان بزرگ تر شما هم باید آمادگی پیدا کنند. آنچه را می گویید با سن و مهارت آنها هماهنگ سازید.
یک کلاس خواهر- برادری ترتیب دهید
اگر کودکان بزرگ تریا نافرزندی دارید، بردن آنها به یک کلاس خواهر برادری در یک بیمارستان محلی، زایشگاه یا مرکز آموزشی فکر خوبی است. آنها احتمالا در این کلاس ها داستان هایی متناسب با سن خود می شنود و به گردش هایی می روند تا وجود نوزاد را درک کنند.
این کلاس ممکن است برای یک گروه سنی بخصوصی متناسب باشد، بنابراین ببینید به درد کودکتان می خورد یا نه. اگر کودک شما خیلی کم سن باشد شاید لازم باشد پیش او بنشینید.
قبل از امضای قرارداد در مورد برنامه کاری سؤال کنید تا ببینید آیا محتوای کلاس با کودک شما تناسب دارد، یا خیر. البته باید ببینید با عقاید شما هم متناسب است یا نه؛ برای مثال، آیا آنها به یک سه ساله یاد می دهند پوشک یک نوزاد را عوض کند؟ آیا در مورد تغذیه کودک فقط در مورد غذادادن با شیشه صحبت می کنند و حرفی از شیر مادر نمیزنند؟ اگرچیزنگران کننده ای شنیدید، حرف خود را بزنید. اگر چنین موردی را نیافتید، بعد از کلاس آن موضوع را به کودک خود تذکر دهید.
اگر کلاس برای کودکانتان مناسب بود، کودکان را قبل از بردن به آن کلاس ها آماده کنید. به آنها وقت دهید و از آنها بخواهید پرسشهای خود را بپرسند و کودکان ممکن است بخواهند اسباب بازی با کتاب هایی درباره نوزاد به کلاس ببرند.
اگر برنامه تان این است که در خانه زایمان کنید، از پزشک بپرسید که آیا گذراندن کلاس برای کودکان لازم است یا خیر. یک پزشک متخصص زایمان در منزل ممکن است از شما بخواهد کودکان بزرگتر خود را به مطب او ببرید تا یک کلاس کوچک برای آنها بگذارد. این برنامه متناسب با سن کودک شما خواهد بود و نظر شما را در مورد تولد و مراقبت از کودک منعکس خواهد کرد؛ با این حال بعضی خانواده ها کودکان را به یک کلاس بیمارستان محلی می برند و پول کمتری می پردازند.
اگر کودک شما حاضر نمی شود به یک کلاس عمومی برود یا کلاسی وجود ندارد، خودتان وقت بگذارید آنچه می خواهید به او یاد دهید. در واقع اگر حتی کودک شما به کلاس می رود کلاس خودتان مکمل آن خواهد بود. بعضی عناوینی که باید به کودکان بزرگ تر گفت:
* یک نوزاد چگونه است؛
* نوزادها چه رفتاری دارند؛
* کودکان بازیچه نیستند؛
* در اطراف یک نوزاد چه رفتاری باید داشت؛
* مراقبت روزانه از کودک، تغذیه او و تعویض پوشک او یعنی چه؟
* نوزاد چرا و چقدر گریه می کند.
اعلام اشیاء مورد نیاز کودک (سیسمونی)
اعلام اشیاء مورد نیاز برای کودک راه خوبی است تا افراد بدانند چه چیزهایی را نیاز دارید؛ ولی این فروشگاه ها زیادند و شما به عنوان والدین جدید ممکن است بدانید چه چیزهایی برای کودک خود نیاز دارید. آگهی ها کار را مشکل می کنند و شما نمی دانید که واقعا چه چیزهایی ضروری و چه چیزهایی غیرضروری اند.
اغلب فروشگاه ها فهرستی از اشیاء مورد نیاز برای پرستاری کودک را به شما میدهنده این فهرست ها را بگیرید و با دوستانتان مطرح کنید یا با والدین هم فکر خود صحبت کنید و قبل از اینکه برای اعلام اشیاء مورد نیاز خود بروید، فهرستی تهیه نمایید. شما همچنین می توانید یک خانم مجرب را برای اعلام اشیاء با خود ببرید قبل از اعلام، پرسش های زیر را از خود بپرسید؛
* آیا می توانید با اینترنت به آن اعلام دسترسی پیدا کنید ؟
* آیا آن فروشگاه محلی است یا ملی؟
* آیا این فروشگاه به محلی دیگر انتقال خواهد یافت بدون اینکه آدرس شما را به دیگران اعلام کند؟
* آیا میتوانید اشیاء را از طریق اینترنت کم یا زیاد کنید؟
* آیا می توانید اطلاعات اضافی مانند طرح بخصوص رنگ لباس جنسیت یا جنس کودک یا اطلاعات دیگری که فکر میکنید مهم باشد به فهرست خود اضافه کنید؟
* آیا این فروشگاه چیزهای خریداری شده را تعویض می کند یا پس می گیرد؟
باید به خاطر داشته باشید هر کسی که بخواهد به شما هدیه ای بدهد ممکن است از فهرست پیشنهادی شما استفاده نکند یا از آن فروشگاه خریدش را انجام ندهد. ممکن است بخواهید نیازهای خود را در چندین فروشگاه خریداری کنید. و چون ممکن است هدیه های تکراری داشته باشید، دانستن برنامه تعویس یا پس گرفتن فروشگاه مهم است.
کودک شما در این مرحله بیش از ۱۱۰۰ گرم وزن دارد. ممکن است متوجه شوید که لگدها و غلتیدن هایی که قبلا احساس می کردید کیفیت دیگری یافته اند؛ چون با گذشت هرهفته سر کودک بیشتر رو به پایین می آید و با حرکت پاهای کوچکش به قسمت بالای رحم فشارهای بیشتری وارد می کند.
کودک شما روزانه نیم لیتر ادرار تولید می کند که بخشی از مایع مشیمیه جنین است. اگر دقت کنید، می توانید ببینید که کودک روی سوئد سونوگرافی هم ادرار می کند. کودکتان گلبول های قرمز خود را هم تولید می کند که به وسیله مغز استخوان انجام می شود.
دنبال محل نگهداری از کودک باشید.
انتخاب محل نگهداری کودک برای اغلب خانواده ها کاری ساده و آسان نیست. کودک را تحت مراقبت شخشی دیگر قراردادن، هرچند هم او مراقب و خوب باشد، کاری مشکل است. برای این انتخاب گزینه های زیادی وجود دارد و این هم کار را مشکل تر می سازد یا به عکس ممکن است به نظرتان گزینه خوب کمتر از آن باشد که فکر میکردید؛ به هر حال، این کار فرایند مهمی است که به کوشش و زمان نیاز دارد.
اولین گام این است که ببینید چه نوع محلی را برای کودکتان می خواهید. به گزینه های زیر توجه کنید.
* محل های نگهداری سنتی یعنی محلی که قبل از رفتن سرکار کودک را آنجا می گذارید و بعد از بازگشت از کار او را تحویل می گیرید؛
* مراقبت روزانه در خانه همراه با سایر کودکان؛
* یک پرستار که هفته ای چند ساعت به خانه شما می آید؛
* یک پرستار مجرد سرخانه که تمام وقت در خانه شما زندگی کند.
برای گرفتن این تصمیم باید ببینید از نظر جغرافیایی، پولی و فلسفی کدام یک موجودند؛ برای مثال، ممکن است در جایی زندگی کنید که محل های مراقبت خانگی کم است. شاید خانه شما آنقدر کوچک است که نمی توانید یک پرستار سرخانه را بپذیرید یا مخارج یک پرستار زیاد باشد.
هر نوع مراقبتی سود و زیانی دارد؛ برای مثال اگر شما و شوهرتان در ساعت های مختلف کار می کنید، محل مراقبت سنتی برایتان خوب نیست جز اینکه نزدیک محل کارتان باشد و زمان آن با ساعت های کاریتان مناسب باشد. مزیت محل های مراقبت سنتی این است که ممکن است کودکان همسن و سال دیگری در آنجا باشند تا کودکتان با آنها بازی کند.
پرسش های زیر را در مورد انتخاب مراقب از خود و ارائه دهنده خدمت بپرسید:
* مخارج آن چقدر است؟
* آیا ساعت کار آن محل با ساعت های کاری شما متناسب است؟
* آیا مربیان و کارمندان آنجا در زمینه کاری خود گواهینامه یا مجوز دارند؟
* آیا رفت و برگشت به آن محل برای شما و شوهرتان آسان است؟
* برنامه آن ها در مورد بیمارشدن کودکان چیست؟ * آیا روز یا روزهای تعطیلی آن ها معین است؟
* اگر یک مراقب بیمار شود، چه کار می کنند؟ آیا جانشینی برای او هست؟
* اختلاف سن کودکان چقدر است؟ * آیا این مرکز فلسفه تربیتی بخصوصی دارد؟
* در مواقع اضطرار مانند آتش سوزی یا دیگر حوادث چه وسایل حفاظتی دارند؟
* خط مشی تربیتی کارکنان آن چیست؟
* آیا در ساعت های کاری اگر کودک را بخواهید می توانید بگیرید یا خیر؟
* آیا برای خواستن کودک در وسط روز هزینه ای هم تعلق می گیرد؟
* اگر تصمیمتان را عوض کردید، آیا حق ثبت نام را پس میدهند؟
* کارمندان یا مراقبان چگونه انتخاب می شوند؟
* آیا می توانید با والدینی که کودکانشان اکنون در این محل هستند یا قبلا بوده اند صحبت کنید؟
* آیا این مرکز تعهدنامه ای دارد یا نه؟
با ترتیب دادن فهرست اولیه ای از تسهیلات مراکز مراقبت و مراکز داده های پرستارهای سرخانه کار را آغاز کنید. شما می توانید از دوستان و همکارانی که بچه دارند در این مورد راهنمایی بخواهید. می توانید با همسایگان، پزشک خود، مادران در زمین بازی و متخصصان اطفال صحبت کنید و نظر آن ها را بخواهید، این ها سفارش های ماست ولی اگر به تعدادی از آنها دست نیافتید، ناراحت نشوید. می توانید به روزنامه ها با اینترنت هم نگاه کنید، بسیاری از شهرها فهرستی از افراد مجازی که در خانه مراقبت می کنند و دیگر تسهیلات مراقبتی را دارند ارائه می دهد.
زمانی که شما چنین فهرستی را تهیه و بر حسب اصولی مانند محل و ساعت کار تعدادی را انتخاب کردید، می توانید برای اطلاع بیشتر به آن ها تلفن کنید. گاهی اوقات، آنچه را که از طریق تلفن می فهمید باز هم فهرستتان را محدودتر می کند و آماده می شوید که خودتان به شخصه به آن هما سر بزنید.
این دیدارها و مصاحبه های شخصی فرصتی است برای اینکه امکانات را ببینید، با مدیران ملاقات کنید، مراقبان در حال کار را تماشا کنید و ببینید که چگونه با کودکان رفتار یا از آنها مراقبت می شود
پرسش های زیر را از خود بپرسید:
* آیا کارکنان دوست داشتنی و مهربان هستند؟
* آیا مدیر باسواد است و به پرسش هایتان خوب پاسخ می دهد؟ کر آیا کودکان خوشحال اند؟
* آیا از کودکان خوب مراقبت می شود؟
* اگر یکی از کودکان گریه کند، آیا او را آرام می کنند؟
* برنامه خواب آن ها چیست؟
* آیا وسایل آنها تمیز هست؟
* برنامه تعویض پوشک آنها چطور است؟
* آیا اسباب بازی ها نو و تمیز هستند؟ * آیا اسباب بازی ها متناسب با سن و سال کودکان است؟
* برنامه آن ها در مورد شیردهی و پوشک کردن چیست؟
* آنجا را چگونه می بینید؟
وقتی فکر میکنید تسهیلات مراقبتی خوبی دارند. یک دیدار بی خبر و غافلگیرانه از آنجا بنمایید. فقط بدون اینکه قراری بگذارید به آنجا بروید و ببینید که آیا امکانات همان است که قبلا بود با تغییر کرده است. این کار با تصمیم شما را محکم تر می سازد با اینکه شما را به فکر انتخابی دیگر خواهد انداخت. اگر والدین هردو یک محل را ارزیابی و انتخاب کنند، حتی اگر یکی از آنها به آنجا مراجعه کنند و کودک را تحویل بگیرد، باز هم مفید است.
اگر دنبال پرستار یا دختر سرخانه می گردید، باید صلاحیت آنها را بررسی و با کارفرماهای قبلیشان صحبت کنید. بسیاری از بنگاه های کاریابی قانون های دقیقی در مورد نیازهای دخترسرخانه با پرستار دارند که اتاق جداگانه و بیمه از آن جمله است. حتما این اطلاعات را در پیش روی خود داشته باشید. این قانون ها برای پرستارهای روزانه متفاوت و آسان تر است. همچنین باید در مورد دستمزد ہنگاه معرفی کننده هم سؤال کنید.
اگر زمانی که کودکتان را به آن محل بردید دیدید که امکانات یا افراد با نیازهایتان منطبق نیست، حرفتان را بی پرده و رک و راست بگویید. اگر نگرانی های خود را مطرح کردید، احتمالا به راه حل مناسبی می رسید. اگر نشد، می توانید به جای دیگری بروید.
کودکان بزرگ تر شما هم باید آمادگی پیدا کنند. آنچه را می گویید با سن و مهارت آنها هماهنگ سازید.
یک کلاس خواهر- برادری ترتیب دهید
اگر کودکان بزرگ تریا نافرزندی دارید، بردن آنها به یک کلاس خواهر برادری در یک بیمارستان محلی، زایشگاه یا مرکز آموزشی فکر خوبی است. آنها احتمالا در این کلاس ها داستان هایی متناسب با سن خود می شنود و به گردش هایی می روند تا وجود نوزاد را درک کنند.
این کلاس ممکن است برای یک گروه سنی بخصوصی متناسب باشد، بنابراین ببینید به درد کودکتان می خورد یا نه. اگر کودک شما خیلی کم سن باشد شاید لازم باشد پیش او بنشینید.
قبل از امضای قرارداد در مورد برنامه کاری سؤال کنید تا ببینید آیا محتوای کلاس با کودک شما تناسب دارد، یا خیر. البته باید ببینید با عقاید شما هم متناسب است یا نه؛ برای مثال، آیا آنها به یک سه ساله یاد می دهند پوشک یک نوزاد را عوض کند؟ آیا در مورد تغذیه کودک فقط در مورد غذادادن با شیشه صحبت می کنند و حرفی از شیر مادر نمیزنند؟ اگرچیزنگران کننده ای شنیدید، حرف خود را بزنید. اگر چنین موردی را نیافتید، بعد از کلاس آن موضوع را به کودک خود تذکر دهید.
اگر کلاس برای کودکانتان مناسب بود، کودکان را قبل از بردن به آن کلاس ها آماده کنید. به آنها وقت دهید و از آنها بخواهید پرسشهای خود را بپرسند و کودکان ممکن است بخواهند اسباب بازی با کتاب هایی درباره نوزاد به کلاس ببرند.
اگر برنامه تان این است که در خانه زایمان کنید، از پزشک بپرسید که آیا گذراندن کلاس برای کودکان لازم است یا خیر. یک پزشک متخصص زایمان در منزل ممکن است از شما بخواهد کودکان بزرگتر خود را به مطب او ببرید تا یک کلاس کوچک برای آنها بگذارد. این برنامه متناسب با سن کودک شما خواهد بود و نظر شما را در مورد تولد و مراقبت از کودک منعکس خواهد کرد؛ با این حال بعضی خانواده ها کودکان را به یک کلاس بیمارستان محلی می برند و پول کمتری می پردازند.
اگر کودک شما حاضر نمی شود به یک کلاس عمومی برود یا کلاسی وجود ندارد، خودتان وقت بگذارید آنچه می خواهید به او یاد دهید. در واقع اگر حتی کودک شما به کلاس می رود کلاس خودتان مکمل آن خواهد بود. بعضی عناوینی که باید به کودکان بزرگ تر گفت:
* یک نوزاد چگونه است؛
* نوزادها چه رفتاری دارند؛
* کودکان بازیچه نیستند؛
* در اطراف یک نوزاد چه رفتاری باید داشت؛
* مراقبت روزانه از کودک، تغذیه او و تعویض پوشک او یعنی چه؟
* نوزاد چرا و چقدر گریه می کند.
اعلام اشیاء مورد نیاز کودک (سیسمونی)
اعلام اشیاء مورد نیاز برای کودک راه خوبی است تا افراد بدانند چه چیزهایی را نیاز دارید؛ ولی این فروشگاه ها زیادند و شما به عنوان والدین جدید ممکن است بدانید چه چیزهایی برای کودک خود نیاز دارید. آگهی ها کار را مشکل می کنند و شما نمی دانید که واقعا چه چیزهایی ضروری و چه چیزهایی غیرضروری اند.
اغلب فروشگاه ها فهرستی از اشیاء مورد نیاز برای پرستاری کودک را به شما میدهنده این فهرست ها را بگیرید و با دوستانتان مطرح کنید یا با والدین هم فکر خود صحبت کنید و قبل از اینکه برای اعلام اشیاء مورد نیاز خود بروید، فهرستی تهیه نمایید. شما همچنین می توانید یک خانم مجرب را برای اعلام اشیاء با خود ببرید قبل از اعلام، پرسش های زیر را از خود بپرسید؛
* آیا می توانید با اینترنت به آن اعلام دسترسی پیدا کنید ؟
* آیا آن فروشگاه محلی است یا ملی؟
* آیا این فروشگاه به محلی دیگر انتقال خواهد یافت بدون اینکه آدرس شما را به دیگران اعلام کند؟
* آیا میتوانید اشیاء را از طریق اینترنت کم یا زیاد کنید؟
* آیا می توانید اطلاعات اضافی مانند طرح بخصوص رنگ لباس جنسیت یا جنس کودک یا اطلاعات دیگری که فکر میکنید مهم باشد به فهرست خود اضافه کنید؟
* آیا این فروشگاه چیزهای خریداری شده را تعویض می کند یا پس می گیرد؟
باید به خاطر داشته باشید هر کسی که بخواهد به شما هدیه ای بدهد ممکن است از فهرست پیشنهادی شما استفاده نکند یا از آن فروشگاه خریدش را انجام ندهد. ممکن است بخواهید نیازهای خود را در چندین فروشگاه خریداری کنید. و چون ممکن است هدیه های تکراری داشته باشید، دانستن برنامه تعویس یا پس گرفتن فروشگاه مهم است.
لحظه های به یادماندنی
مدتی بود احساس می کردم کودک حرکت می کند ولی یک شب خوابید. داشتم کتاب می خواندم که ضربه شدید لگد کودک را احساس کردم و کتاب از روی دامنم افتاد. شوهرم متوجه آن شد، منتظره جالبی بود و من دیگر هرگز چنین چیزی را ندیدم و فرصت خوبی بود که با شوهرم در این مورد صحبت کنم. شاید کودکم می دانست میخواهم سر صحبت را باز کنم!
مدتی بود احساس می کردم کودک حرکت می کند ولی یک شب خوابید. داشتم کتاب می خواندم که ضربه شدید لگد کودک را احساس کردم و کتاب از روی دامنم افتاد. شوهرم متوجه آن شد، منتظره جالبی بود و من دیگر هرگز چنین چیزی را ندیدم و فرصت خوبی بود که با شوهرم در این مورد صحبت کنم. شاید کودکم می دانست میخواهم سر صحبت را باز کنم!
انقباض براکستون هیکس
انقباض براکستون هیکس انقباض های بی دردی است که در هر زمانی از دوران بارداری احساس می شود، گرچه معمولا بعد از سه ماهه اول بیشتر است. این انقباض را به این نام نامیده اند چون متخصص زنانی که اولین بار آن را در قرن نوزدهم توصیف کرد براکستون هیکس بود. این انقباض ها دهانه رحم را متسع نمی کنند و بخشی از زایمان نیستند. عقیده بر آن است که این انقباضها رحم را برای زایمان تقویت و آماده می کنند.در حالی که این انقباض ها اغلب بدون درد است، در بعضی خانم ها همراه با درد است. بر حسب جایگاه کودک یا بعضی دیگر از ویژگی های جسمی امکان احساس راحتی هم وجود دارد. آنها معمولا هرده تا بیست دقیقه یک بار رخ می دهند ولی زیاد طول نمی کشند.
خانم ها در اولین بارداری احتمالا متوجه این انقباض ها نمی شوند و فکر می کنند که چنین چیزی وجود ندارد. بعضی مادرها تا نزدیک با پایان دوره بارداری هم متوجه آنها نمی شوند یا اینکه اتفاقی متوجه می شوند وقتی به شکم خود دست می زنند، احساس می کنند رحمشان سفت شده است.
اگر کودک اولتان نباشد، به احتمال زیاد متوجه این انقباض ها می شوید چون هم در دوران بارداری و هم در زمان زایمان متوجه انقباضهایی شده اید. اگر در مورد این انقباض ها سؤالی دارید، با پزشک یا مامای خود مطرح کنید.
شور مادر شدن
یکی از بدیهیات مد این است که لباس های راه راه افقی و پیچ دار برای افراد چاق زیبا نیست. برای دوران بارداری هم واقعیت دارد. هنگامی که قسمت پایین بدنتان شکم دارد بزرگ می شود، آیا با پوشیدن لباس های راه راه افقی یا چهارخانه چشم گیر و زیبا می شود؟ حرکت زیبایی است که از هرگونه لباس نقش داری خودداری کنید و آن ها را برای بعد از دوران بارداری بگذارید.
یکی از بدیهیات مد این است که لباس های راه راه افقی و پیچ دار برای افراد چاق زیبا نیست. برای دوران بارداری هم واقعیت دارد. هنگامی که قسمت پایین بدنتان شکم دارد بزرگ می شود، آیا با پوشیدن لباس های راه راه افقی یا چهارخانه چشم گیر و زیبا می شود؟ حرکت زیبایی است که از هرگونه لباس نقش داری خودداری کنید و آن ها را برای بعد از دوران بارداری بگذارید.
منبع:
از من بپرس
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼