نقش تشویق و تنبیه در کودکان، نظریه ای جدید در جهان

در این مبحث می خواهیم بدانیم کارکرد تنبیه و تشویق چیست. در کارکرد به دو سؤال پاسخ می دهیم «چرا و چگونه».

نظریه ی جدیدی که در دنیا به روز و مطرح است می گوید که ما بر اساس نیازهای درونی مان است که رفتارمان را شکل می دهیم و انتخاب می کنیم بارها شنیده اید که ما «انتخاب می کنیم». انتخاب می کنیم که افسرده باشیم یا انتخاب می کنیم که شاد باشیم. عوامل بیرونی تأثیری در احساسات ما ندارند بلکه نیارهای درونی هستند که احساسات و برپایه ی آن بر رفتار ما تأثیر دارند.

در این مبحث می خواهیم بدانیم کارکرد تنبیه و تشویق چیست. در کارکرد به دو سؤال پاسخ می دهیم «چرا و چگونه». لطفا ذهن خود را پرسشگر بار بیاورید، چرای بی جواب!، چرا ما باید کودک را تنبیه کنیم؟ ما فوری می گوییم برای این که آدم شود، برای این که تربیت شود و بچه ی درستی بار بیاید.

این چرا به درد نمی خورد چون این چرا که سریع به آن پاسخ می دهیم چرای اتّهام است و چرایی است که جوابش را از قبل آماده کرده ایم این چرای با جواب، کمکی به رشد ما نمی کند.

چرای بی جواب است که به رشد ما کمک می کند، چرای کودکانه، بچه ها ذهنشان پر از چراهای کودکانه بی جواب است، بعد میروند دنبال جواب چراهای آن و نظریه پرداز می شود. چرا کودک باید تنبیه شود؟

- یاد بگیرد، متوجه اشتباهش بشود، یکی از راه های یادگیری است، «پس به همین دلیل است که هیچی یاد نمی گیریم.»

- اشتباهش را تکرار نکند، مسؤلیت کارش رو به عهده بگیرد. «واقعاً شما به همین دلیل فرزندتان را تنبیه می کنید؟؟؟ یعنی کتک می خورد که اشتباهش را متوجه بشود و تکرار نکند!»

- نه محرومش می کنیم از چیزهایی که دوست دارد، «حالا به این موضوع هم می رسیم که اجازه داریم محرومش کنیم یا نه؟»

هر کاری که شأن والدین و کودک را پایین بیاورد، کار نادرستی است. محرومیت، جریمه و گوشه تنهایی روش های تربیتی بهتری هستند. باید حرمت بچه ها را نگه داریم. تنبیه باید درجه بندی شود. برای کودکی که امروز کار اشتباهی می کند می توان محرومیت را درجه به درجه افزایش داد. من کودکانی را دیده ام که حتی مادر دست آن ها را سوزانده ولی کودک نسبت به تنبیه مقاوم شده و باز هم کار خود را می کند! این موضوع یعنی حتی تنبیه بدنی هم نمی تواند کاری کند که درنهایت مادر به کودکی حرف گوش کن برسد.

منبع: فرزند پرتال