سبک های فرزند پروری والدین، چقدر مهارت دارید؟

بدون شک، والد گری یکی از مهم ترین منابع لذت و خوشی و مبارزه در زندگی است.

بدون شک، والد گری یکی از مهم ترین منابع لذت و خوشی و مبارزه در زندگی است. تقریبا میلی جهانی در والدین وجود دارد که به محض تولد کودک، تعهد عمیقی را برای آن ها ایجاد می کند تا سلامتی و شادمانی پایداری را برای کودک خود تضمین کنند. هنوز بسیاری از والدین سفر والدگری شان را با این عقیده شروع می کنند که چه طور از والدینی که خودشان داشتند، والدین بهتری باشند.

هر کودک فرصتی را برای والدین خود فراهم می کند که احساس مسئولیت عمیقی را برای آن ها با خود به همراه می آورد. امروزه والدگری را می توان هم به عنوان یک علم (قوانین و اصول پیشرفت از طریق مطالعه سیستماتیک) و هم به عنوان یک هنر (مهارت هدایت فعالیت انسان) در نظر گرفت.

چگونه سلامت کودک و تحول او به رفتارهای والدین مرتبط می شود؟

سلامت کودک به چیزی فراتر از بارداری سالم، تولد طبیعی و قضاوت های فیزیکی مرتبط می شود. در اصل هزاران علت، اختلال، حادثه و عوامل محیطی کودک را در معرض خطر تحول نا مناسب قرار می دهد. بدون شک نوباوگان و خردسالان، به طور خاصی آسیب پذیرند و نمی توانند مستقل از والدین، از خودشان مراقبت کنند.

حتی کودکان بزرگتر، نوجوانان و جوانان نیز، با وجود افزایش مهارت هایشان، به راهنمایی و حمایت دیگران نیاز دارند. شاید نوع آسیب پذیری کودکان بزرگتر از کودکان کوچکتر متفاوت باشد، اما پیامد های بالقوه خطر در سراسر دوران تحول باقی می ماند. میزان سلامتی و حمایت محیطی که والدین برای کودکان خود فراهم می کنند جزء مهمی در زندگی آن ها است.

در سال های اخیر، توجه زیادی به این موضوع شده است که والدین باید چگونه با فرزندان خود رفتار کنند، و چه رفتارهایی را نباید انجام دهند. تحقیقات زیادی در مورد اثرات شیوه فرزند پروری بر رشد کودکان صورت گرفته است. نوع رابطه ای که والدین با کودک خود برقرار می کنند، بر شبکه ی ارتباطی کودک (ارتباط با خانواده،‌ دوستان و سایر مردم) اثرگذار خواهد بود.

زیرا خانواده اولین پایگاهی است که پیوند بین کودک و محیط اطراف او را به وجود می آورد. هر خانواده شیوه های خاصی را تحت عنوان شیوه های فرزند پروری در تربیت فرزندان خود به کار می گیرد که از عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. این شیوه ها را در قالب های کلی و منسجمی درآورند.

والدین براساس شیوه کنترل سه سبک فرزندپروری شامل سبک های «مستبدانه یا سلطه گر»، «مقتدر» و «سهل گیر» را در پیش می گیرند. سبک مستبدانه شامل قوانین اجباری و سخت و سطوح پایین پذیرش است. سبک مقتدر ترکیبی از کنترل و حمایت علاقه مندی منطقی است و اعمال قوانین ثابت همراه با نشان دادن پذیرش از جانب والدین را دربر می گیرد. وسبک سهل گیر، سطوح پایین تری از کنترل را دربر می گیرد.

منبع: فرزند پرتال