ترویج زایمان طبیعی، سوالاتی درمورد دستورالعمل جدید

بهترین درمان برای چنین فردی تجویز آنتی بیوتیک تزریقی (پنیسیلین) است که صد البته بسیار دردناک می باشد؛ اما درمانی لازم و البته کافی !

آیا متخصص زنان یا ماما و یا هر مرجع دیگر از جمله وزارت بهداشت چنین حقی دارد که خانم بارداری را به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم مجبور به انجام زایمان طبیعی و یا سزارین نماید؟

اگر فرض کنیم که زایمان طبیعی امری بسیار خوب و انجام سزارین انتخابی امری بسیار بد است و باز اگر فرض کنیم که محاسن زایمان طبیعی بسیار بیشتر از سزارین می باشد. یک سوال اساسی مطرح می شود که آیا ما به عنوان پزشک یا ماما یا مسئولین بهداشت و درمان کشور این حق را داریم که به بیمارانمان یک روش درمانی را تحمیل کنیم؟

برای روشنتر شدن این مطلب اجازه بدهید که مثالی بزنیم:

بیماری به علت گلودرد استرپتوکوکی به شما مراجعه نموده است

بر اساس اصول کاملاً پذیرفته شده علمی درمان چنین بیماری تجویز آنتی بیوتیک مناسب جهت از بین بردن این عفونت(Infection) است ؛ عفونتی که عدم درمان مناسب آن منجر به ایجاد عوارض قلبی جبران ناپذیر در این بیمار میگردد

اما روشهای درمانی دیگری نیز برای چنین بیماری وجود دارد برای مثال تجویز خوراکی آنتی بیوتیک(Antibiotics) (کوآموکسی کلاو به مدت 10 روز)

شما به عنوان یک طبیب درمان اول را میپسندید اما بیمار شما به دلیل ترس از آمپول و یا هر علت دیگر، چنین درمانی را نمیپذیرد و درخواست درمان خوراکی دارد!

حال سوال این است که آیا پزشک حق دارد که درمان تزریقی را به بیمارش تحمیل نماید و به قولی پدرسالارانه تصمیم بگیرد و بگوید همین است که هست؛ آمپول و لاغیر!

و یا وزارت بهداشت با این دید که درمان تزریقی مؤثرتر و مطمئنتر است پزشکان را مجبور نماید که اگر برای چنین بیمار درمان خوراکی شروع کنید از محل درآمد شما کسر خواهیم کرد و از این طریق با تحت فشار قرار دادن پزشک ، بیمار را مجبور به پذیرش نوع خاصی از درمان نماید؟

یا اینکه بیمار هم در این میان حق و حقوقی دارد و باید بر اساس اصول اخلاقیِ حاکم بر رشته پزشکی و همچون یک انسان با وی برخورد گردد

در مورد بارداری(Pregnancy) و زایمان نیز دقیقاً همین مورد مطرح است.

سوال اساسی دیگر این است که بر اساس کدام قانون وزارت بهداشت یا هر مرجع دیگری اقدام به تعیین تکلیف برای مردم نموده است آیا وزارت بهداشت می خواهد مردم را به زور به بهشت ببرد؟ و آیا قانون چنین حقی را به این وزارت خانه داده است؟

آیا قانون و اخلاق چنین اجازه ای میدهد که به جای بیماران تصمیم بگیریم ؟

برای مثال بیماری را در نظر بگیرید که مبتلا به سرطان است و با نظر پزشکان باید تحت عمل جراحی و سپس شیمی درمانی قرار گیرد. اما بیمار حاضر به پذیرش عمل جراحی و شیمی درمانی نیست! آیا در چنین حالتی قانون و اخلاق به کادر درمانی اجازۀ مجبور کردن بیمار به پذیرش درمان را می دهد؟

به راستی در کجای دنیا چنین اختیاری به پزشکان یا متولیان بهداشت و درمان یک کشور داده شده است که به جای بیمار تصمیم بگیرند و او را به انجام درمانی مجبور کنند؟

آیا چنین امری به تحجر آکنده با استبداد شبیه نیست؟

به یاد سالهای نه چندان دور می افتم که ترانس سکچوآلیسم (دگر جنسی جوئی) در کشور ما جرم محسوب میشد و نه یک بیماری ! و چنین افرادی برای انجام تغییر جنسیت به کشورهای دیگر سفر می کردند تا تحت عمل جراحی قرار بگیرند.

با اجرای چنین طرح های اجباری و ناسنجیده برای افزایش موارد زایمان طبیعی از طریق تحت فشار قرار دادن پزشکان و تهدید مالی ایشان طولی نخواهد انجامید ، مادران بارداری که تمایلی به انجام زایمان طبیعی ندارند به کشورهای خارج بروند و یا مراکز زایمان زیر زمینی برای چنین افرادی راه اندازی شود و بعید نیست که در آینده نه چندان دور در روزنامه ها بخوانیم که یک باند زیر زمینی انجام سزارین توسط پلیس مخفی وزارت بهداشت کشف و منهدم گردید!