۱۷۴۵۱۱
۱۰۳۶
۱۰۳۶

پدر و مادر نمونه، دشمنانتان را بشناسید

به عنوان والدین، صحبت در مورد روش های خود، توانایی های ما را در رابطه با حل مشکلات با فرزندان نشان می دهد.

فشاری که برای تبدیل شدن به یک پدر و مادر خوب وجود دارد، طبیعی است. این همه فشاری که از سوی ما و منابع داخلی و خارجی بر والدین برای تبدیل شدن به پدر و مادری نمونه بر آن ها وارد می شود، سبب می شود که اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. ما به عنوان والدین، توانایی غلبه بر بدترین دشمن خودمان، که در اصل خود ما هستیم را داریم.

به عنوان پدر و مادر، ما روزانه با پیام هایی روبرو می شویم که به ما نشان می دهد چگونه باید کارها را در روش های متفاوت تر و بهتر انجام دهیم. پیام هایی مبنی بر این می شنویم که، باید بیشتر از فرزندانمان انتظار داشته باشیم، نباید زیاد به آن ها سخت بگیریم، باید آن ها را واکسینه کنیم، نباید آن ها را واکسینه کنیم، باید با فرزندمان رابطه ای تنگاتنگی داشته باشیم، نباید مانند هیلکوپتر اطراف فرزندمان بچرخیم، باید به فرزندانمان برای حل تکالیفشان کمک کنیم، نباید برای حل تکالیفشان به آن ها کمک کنیم، و باز هم تعداد زیادی از این پیام های درهم افراطی دریافت خواهیم کرد.
هرکس از خود و روش های خود، صحبت می کند و آن را بهترین م داند. به عنوان والدین، صحبت در مورد روش های خود، توانایی های ما را در رابطه با حل مشکلات با فرزندان نشان می دهد. آیا ما بهترین روش ها را در برابر فرزندانمان انجام می دهیم؟ آیا ما کار هایی که فکر می کنیم درست است را انجام می دهیم در حالی که ممکن است مضر باشند؟ ما تعداد زیادی پیام در این باره دریافت کرده ایم که سوالات زیادی در رابطه با آسان ترین روش های تصمیم گیری والدین از ما پرسیده شده است.

والدین بدترین منتقدان خود هستند.
شما بدترین دشمن زندگی خود هستید. معمولا، هیچ کسی نیست که بیشتر از آن چه که شما خود را سرزنش می کنید و نکات منفی خود را بروز می دهید، این موارد را برای شما یادآوری کند. در تمام روز، جملاتی در رابطه با نقد کردن خود، در سر شما می چرخد. باید از همین امروز، نقد و بررسی خود در رابطه با این که آیا شما یک پدر و مادر خوب هستید یا خیر را تمام کنید، این فقط باعث می شود اعتماد به نفس شما تحلیل برود. در این مقاله، نکاتی در رابطه با قدرتمند سازی خودتان برای غلبه بر گفتار های منفی وجود دارد.

آیا ما به اندازه کافی خوب هستیم؟
به عنوان پدر و مادر، چیزی که به طور مداوم از خود می پرسیم این است که آیا به اندازه کافی خوب هستیم و برای بچه هایمان به اندازه کافی فداکاری می کنیم؟ تجزیه و تحلیل کردن خود در طول زمان مفید است. اما اگر ما زیاد این کار را انجام دهیم، اول از همه به خود شک می کنیم و دوم این که دچار سردرگمی و تصمیمات ثانویه و گاها اشتباه می شویم. اجازه دادن به گفتار های منفی سبب تضعیف اعتماد به نفس و مهارت های ما به عنوان پدر و مادر می شود. برای والدین بسیار سخت است که همیشه در مورد قابلیت های آن ها سوال شود.

آیا ما کارها را به بهترین روش ممکن انجام می دهیم؟
ما به عنوان والدین، باید بهترین باشیم، اما باید بدانید که بهترین و کامل ترین بودن، غیر ممکن است. این که بخواهید بهترین باشید، تنها باعث نا امیدی و شکست شما می شود. به جای پیروی از کمال گرایی، باید به دنبال راه هایی برای تبدیل شدن به والدینی خوب، برای خانواده خود، باشید. فقط اجازه دهید همه چیز طبق روال عادی خود طی شود.

آیا ما فرزندان خود را با دیگران مقایسه می کنیم؟
ما در فرهنگی زندگی می کنیم که، مقایسه کردن خود با دیگران کاری بسیار آسان است. تنها کافی است چند دقیقه در شبکه های اجتماعی پرسه بزنید، تا زندگی خود را با صد ها و هزاران نفر دیگر مقایسه کنید. مشکل این است که، آن چه که در رسانه های اجتماعی به تصویر کشیده می شود، کل ماجرا نیست. تمایل ما به مقایسه خود با دیگران منجر به نارضایتی می شود. هنگامی که شما به طور منظم در معرض نارضایتی های ناشی از مقایسه قرار می گیرید، به عنوان پدر و مادر، احساس سرخوردگی می کنید.
اگر احساس می کنید که خودتان و یا فرزندانتان هرگز در سطح دیگران زندگی نخواهید کرد، پس در حقیقت هم به آن سطح نمی رسید. مشکل واقعی این است که شما فردیت خود را به عنوان یک عضو از خانواده نادیده می گیرید. هر کدام از شما و اعضای خانواده شما، منحصر به فرد هستید. خودتان را با دیگران مقایسه نکنید، زیرا مانند این است که سیب و پرتقال را با هم مقایسه کنید.

والدینی با اعتماد به نفس باشید:
بهترین راه برای غلبه بر بزرگترین دشمن در زندگی خود به عنوان یک پدر و مادر، تبدیل شدن به یک پدر و مادر با اعتماد به نفس است. البته گفتنش از انجام دادنش راحتتر است. با این حال، برخی روش ها وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به عنوان والدین، اعتماد به نفس بیشتر، و بازخورد رفتاری مثبت و تشویق کننده تری داشته باشید.

از طریق گفتار مثبت، خود را تشویق کنید:
به منظور ایجاد اعتماد به نفس بیشتر در خود، باید آن صدایی که در سر شما می گوید که شما به اندازه کافی خوب نیستید، یا به اندازه کافی برای بچه های خود کاری انجام نمی دهید را، متوقف کنید. برای برخی از مادر ها، این پدیده "سندروم مادر بد" نامیده می شود. این همان صدای خود شما است که می گوید "شما مادر بدی هستید". این موضوع به این علت اتفاق می افتد که: شما لیستی از کارهای شکست خورده خود را به عنوان یک مادر تهیه می کنید و به آن می اندیشید و این سبب می شود احساس گناه درون شما پدید آید و دچار سندروم "مادر بد" شوید.
شما یک مادر شکست خورده نیستید. همه آن پیام های دلسرد کننده، به شما یا فرزندتان کمکی نمی کند. این که گاهی اوقات، نسبت به خود و کار هایی که انجام می دهید بی اعتماد باشید، کاملا عادی است. اما این که فکر کنید لایق فرزند خود نیستید، اصلا عادی نیست. اگر واقعا درگیر چنین حسی شدید، حتما از یک مشاور کمک بگیرید. او می تواند به شما به عنوان پدر و مادر، قدرت دهد.
لازم است که خود را از گفتار منفی که استفاده می کنید، مطلع سازید. مثلا، ممکن است بر سر فرزند خود که فراموش کرده است تکالیف خود را انجام دهد، داد و فریاد بکشید و بعد از این که کمی آرام شدید، خود را بابت این حرکت اشتباه سرزنش کنید. به جای سرزنش کردن خود، از همان لحظه تصمیم بگیرید که استفاده از گفتار و رفتار منفی را کنار بگذارید.به آن به عنوان یک فرصت نگاه کنید. و سپس به خود بگویید که دفعه بعد بهتر عمل خواهید کرد. سپس به این فکر می کنید که چرا آن گونه داد و فریاد راه انداختید و چرا فرزندتان تکالیف خود را انجام نداده است؟ با این روش، می توانید خود را تشویق کنید و دریابید که مشکلات در عین بزرگی هم قابل حل هستند.همچنین این یک راه حل برای حذف گفتار منفی و جایگزینی گفتار مثبت است.
شما می توانید خود را آزمایش کنید، به چالش بکشید و تغییر دهید. شما می توانید برخی از جنبه های منفی تفکر خود را با به چالش کشیدن بخش های غیر منطقی و جایگزین کردن آنها با افکار معقول تر تغییر دهید.

استرس و خستگی را در زندگی خود کاهش دهید:
پدر و مادر خوب، پدر و مادری هستند که استرس کمتری به خود وارد می کنند. هنگامی که یک پدر و مادر به خود استرس بیش از حد وارد می کنند، ممکن است در آن لحظه از کوره در رفته و عصبانیت خود را بر سر هر کسی که اطراف آن هاست خالی کنند. اگر در خانه و در کنار فرزند خود هستید، و یک لیست بلند بالا برای کار هایی که باید انجام بدهید در دست دارید و استرس تمام وجود شما را در برگرفته است، بسیار سخت است که در آن لحظه آرام و مهربان باشید. فرزندان ما لطیف، شکننده و با ارزش هستند. آن ها لایق شنیدن کلمات توهین آمیز و یا رفتاری بد، صرفا جهت این که شما استرس دارید و یا بیش از حد کار می کنید، نیستند.
تحقیقاتی صورت گرفته نشان می دهد که فرزندان، بیشتر چه توقعاتی از پدر و مادر خود دارند. نتیجه تحقیقات این بود که تعداد زیادی از فرزندان توقع داشتند پدر و مادرشان کمتر استرس داشته باشند و کمتر خسته شوند. ما باید تمامی عوامل استرس زا و خسته کننده را از خود و زندگی خود دور کنیم. ممکن است برای برخی از موارد سخت باشد اما برای پیاده سازی یک بنیان زندگی سالم و سرشار از فعالیت های مفید، لازم است.
برای دیگر والدین، راه حل های ساده تری مطرح شده است که شامل: برنامه ریزی، مجبور کردن بچه ها به کمک در کار های خانه، آماده کردن هر چیزی برای برنامه ای که در سر دارید از شب قبل، زودتر از فرزندان از خواب بیدار شدن، پختن غذاهایی که همه اعضای خانواده از آن لذت می برند، سازماندهی، تعیین کردن رئیس، و خنده. راه هایی برای کاهش استرس در زندگی خود پیدا کنید و سپس خواهی دید که فرزندان شما هم نیز استرس کمتری را متحمل می شوند و شادتر زندگی می کنند.
همه ما پدر و مادر بهتری خواهیم شد اگر، کمتر استرس داشته باشیم، هر آنچه که برای کاهش استرس خود انجام می دهید، در اصل بر سلامت ذهنی کودک خود تائیر می گذارد. کودکان باهوش، بصیر و حساس بر احساسات والدین خود هستند. با تظاهر کردن، استرس را وارد زندگی خود نکنید. برای کاهش استرس از همین امروز اقدام کنید. گاهی اوقات راه حل این است که از کلمه "نه" استفاده کنید و مسئولیت های اضافه را نپذیرید، تا فعالیت های شما کاهش یابد. این کار را برای فرزندان خود انجام دهید. این چیزی است که فرزندان شما می خواهند، استرس کمتر، خستگی کمتر.

به سادگی در کنار فرزندانتان حضور داشته باشید و به کمال برسید
این که از خود و فرزندانتان توقع بهترین بودن را نداشته باشید، شما را قدرتمند تر می سازد. این امر سبب می شود که در کنار فرزندان خود حضور داشته باشید و و بپذیرید که آن ها هر چه که هستند، به نوبه خود منحصر به فرد هستند.
بهترین کاری که در حق فرزندتان می توانید انجام دهید این است که در کنارش حضور داشته باشید. فرزندان مشتاقِ بودن در کنار والدین خود هستند. ممکن است که همیشه این را بروز ندهند یا در مورد آن صحبت نکنند، اما آن ها والدین خود را می خواهند. اگر در کنار یک دیگر وقت خود را صرف نکنید، نمی توانید خاطرات مشترک با هم بسازید. وقتی را برای بودن در کنار فرزندان خود تعیین کنید. همین که در کنار یک دیگر بنشینید و با هم شام بخورید، باعث می شود که خاطراتی مثبت با هم بسازید.
همین که بدانند والدین آن ها، با آن ها صحبت می کنند و در کنارشان هستند، یک هدیه ارزشمند برای آن هاست. در این زندگی شلوغ و تلاش برای تبدیل شدن به بهترین پدر و مادر، معمولا یک موضوع مهم از قلم می افتد، آن هم حضور موئر در کنار فرزندان است. گاهی لازم است نگاهی به برنامه خود بیاندازیم و وقتی را برای با هم بودن تعیین کنیم. حضور داشته باشید، تا گفتگو های لذت بخش هم خود به خود به وجود آیند.
امروزه روانشناسان، درمورد والدینی که در کنار فرزندان خود حضور موئر دارند بحث می کنند و چندین نکته از آن ها در این باره کشف کرده اند.
"اولین چیزی که باید درک کنیم این است که، ما در عینی که تلاش می کنیم، تنها می توانیم یک کار را انجام دهیم، پس چه بهتر که آن کار از صمیم قلب انجام دهیم"
هنگامی که می خواهید در کنار فرزندتان حضور داشته باشید، پیامک ندهید، کارهای دیگری انجام ندهید، بر روی پروژه دیگری کار نکنید، تمام حواس خود را خالصانه به فرزند خود اختصاص دهید.
هنگامی که می خواهید تمام و کمال در کنار فرزندتان حضور داشته باشید، آن زمان درک خواهید کرد که چقدر قدردانی در مورد چیزهای کوچک در زندگی، آسان تر خواهد شد. فرزند شما سریع بزرگ می شود، این را از دیگر والدین هم خواهید شنید. وقت خود را صرف قدردانی از همین چیزهای کوچک ارزشمند در زندگیتان مانند تماشای فرزندتان، یاد دادن نحوه نشستن به توله سگ جدیدتان، تماشای فرزندتان در حال دوچرخه سواری برای اولین بار و غیره… کنید.

پیش یک مشاور بد نروید
این روزها هر کسی یک نظر متفاوتی دارد. این بدین معنا نیست که شما باید همه نظرات را قبول کنید. شما به عنوان پدر و مادر، مجاز هستید که توصیه های دیگران را نادیده بگیرید. نیت آن ها خیر است، آنها می خواهند به شما و فرزندتان کمک کنند، اما مشکل این است که شاید روش آن ها منسوخ شده و متعلق به ۲۰-۳۰ سال پیش باشد. در حال حاظر ما در مورد هر گونه مشکلی که ممکن است والدین داشته باشند، تحقیقاتی گسترده داریم.
تحقیقات را خودتان انجام دهید، این گونه ذهن شما آزاد است و بهترین روش عملکردی در قبال فرزندانتان را می توانید انتخاب کنید. همچنین می توانید نتایج تحقیقات خود را نگه دارید، تا اگر روزی شخصی درمورد روش های شما و تحقیقات شما سوالی پرسید، بتوانید به او ثابت کنید که حق با شما می باشد و شما بهترین راه را انتخاب کرده اید. برای افراد، سخت است که با استدلال های پزشکی مقابله کنند. آن ها تلاش خود را می کنند اما در نهایت واقعیت ها و حقایق، پیروزِ این ماجرا هستند.

خود را با دیگران مقایسه نکنید
به خود اجازه ندهید وارد بازیِ مقایسه شوید. شما توانایی حذف آن صدای قیاس کننده ای که در سرتان می پیچد و قدم گذاشتن در مسیرهای مثبت را دارید. هنگامی که شروع به مقایسه کردن خود و یا فرزندانتان با دیگران می کنید، این افکار را با این که شما چقدر منحصر به فرد، خاص و خوش ذوق در تمامی مراحل زندگی هستید، تعویض کنید.
اگر فرزند شما از لحاظ توانایی در سطح متوسط قرار دارد، پس از او انتظار نداشته باشید که در مدرسه به عنوان یک نابغه شناخته شود. با توانایی های فرزندتان صادق باشید. هنگامی که توقعات نا به جا دارید، هم شما و هم فرزندتان تحت فشار قرار خواهید گرفت. این فشار، نا امیدی را به همراه می آورد و هنگامی که فشار ها مضاعف شوند، خواسته ها هرگز برآورده نمی شوند. با خود صادق باشید و قبول کنید که ممکن است فرزندان شما هرگز بهترین و زرنگ ترین نشوند. آن ها به نوبه خود خاص و منحصر به فرد هستند، اما این بدین معنا نیست که آنها باید در همه چیز و همه جا بهترین باشند. بگذارید آنها بدانند که شما به خاطر آن چه که دقیقا هستند، دوستشان دارید.
اگر دوستانی دارید که بسیار خود را قیاس می دهند، با آنها زیاد دمخور نشوید. آن ها به شما به عنوان یک پدر و مادر کمک نمی کنند. هدف آنها به هیچ وجه کمک کردن به شما برای این که احساس بهتری کنید و تشویق کردن شما، نیست. افکار منفی را از بین ببرید، مخصوصا اگر این افکار از سوی شخصی دیگر به شما می رسد. شما با صرف کردن وقت ارزشمند خود، با افرادی که در زندگی خود همیشه در حال مقایسه کردن هستند، کار بسیار اشتباهی انجام می دهید. این افراد فقط می خواهند خود را بالا ببرند و شما را پایین بیاورند. زندگی کوتاه است، کسی را پیدا کنید که دوست واقعی شما باشد.

اختصاص دادن وقتی برای خود، سخت ترین کار والدین است
گاهی والدین نیز نیاز به استراحت دارند. درعین حال که در میان انجام وظیفه های پدر و مادری غرق شده اید، فراموش نکنید وقتی را برای مراقبت به خود اختصاص دهید. کارهایی را انجام دهید که قبل از آن که بچه دار شوید، مایل به انجام آن بودید. بیشتر ریلکس کنید، کمتر استرس داشته باشید و در نهایت خوشحال تر باشید.
البته که باید در همه جوانب، اعتدال را رعایت کنید. من نمی گویم که هر شب برای این که ۳ ساعت در باشگاه تمرین کنید، خانواده خود را رها کنید. خانواده خود را در اولیت سرگرمی های خود قرار دهید. با این حال برای این که یک فرد شاد و متعادل باشید، باید هر آخر هفته سرگرمی هایی داشته باشید.

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.