نحوه درمان بیماری آدنومیوز

آدنومیوز یک بیماری خوش خیم رحم است که در آن خون قاعدگی به داخل عضلات رحم نفوذ کرده، عضله آتروفی می‌شود و به جای آن بافت فیبروزه بوجود می‌آید و باعث خونریزی‌های شدید و دردناک در حین قاعدگی می‌گردد. به عبارت دیگر در آدنومیوز، استروما و غدد اندومتری در داخل میومتر یافت میشوند.این تهاجم اندومتر به میومتر، سبب القای هیپر تروفی (بزرگ شدن) و هیپرپلازی ( افزایش ) میومتر میشود و رحم را به طور منتشر بزرگ میکند.آدنومیوز بیشتر ازهمه در زنان ۵۰ _ ۴۰ ساله سبب پیدایش علایم میشود.

علایم

تقریبا ۶۰% زنان دچار خونریزی غیر طبیعی رحم و ۵۰% زنان دچار هیپر منوره (خونریزی بیش از ۸ روز)میشوند و در ۲۵% موارد متروراژی (خونریزی نامنظم) رخ میدهد.آدنومیوز را تنها میتوان از طریق آزمایش میکروسکوپیک یک نمونه به دست آمده در هنگام هیسترکتومی ( برداشتن رحم ) تشخیص داد. به همین دلیل میزان بروز دقیق این اختلال ناشناخته است.به طور کلی چنین بر آورد میشود که ۲۰% زنان مبتلا به آدنومیوز هستند. تنها در ۱۵% موارد آدنومیوز به درستی قبل از عمل تشخیص داده میشود. دو دلیل برای این درصد پایین تشخیصی وجود دارد:
تعداد زیادی از بیماران که تنها مبتلا به آدنومیوز هستند و به قولی اکثر آنها علامتی را بروز نمیدهند.
آدنومیوز غالبا تحت الشعاع مسائل پاتولوژیک توأم ( مثل لیومیوم و اندومتریوز ) قرار میگیرد. سونوگرافی لگن ممکن است بر این اختلال دلالت داشته باشد اما روشی قطعی برای تشخیص به حساب نمی آید. نقش MRI در تشخیص آدنومیوز تاکنون مشخص نشده است.

عوامل خطرساز

آدنومیوز با به دنیا آوردن نوزاد در ارتباط است. چنین برآورد شده است که حداقل ۸۰% زنان مبتلا به این اختلال، افرادی با زایمانهای قبلی هستند.

درمان

چهار نوع درمان برای این‌گونه موارد پیشنهاد می‌شود:
درمان طبی: مانند استفاده از آمپول‌هایGnRha دکاپپتیل طولانی اثر
درمان جراحی: اگر بیمار فرزند نخواهد، می‌توان پیشنهاد خارج کردن رحم از طریق جراحی (هیسترکتومی) نمود یا عمل فوندکتومی انجام داد که فقط بخشی از جسم رحمی که فیبروزه شده، خارج می‌گردد و رحم کوچکی باقی گذاشته می‌شود. تنها درمان قطعی برای آدنومیوز، هیسترکتومی کامل با یا بدون حفظ تخمدانهاست. پروژستینهای صناعی سود بخش نیستند و ممکن است در واقع میزان درد لگن را در برخی از بیماران افزایش دهند.
برداشتن بافت فیبروزه: در این روش از طریق جراحی باز بافت فیروزه خارج و سپس رحم ترمیم می‌شود. با بررسی‌های انجام شده این روش می‌تواند درمان مناسبی برای سقط مکرر نیز باشد.
در صورتیکه فرد تمایل به حفظ رحم دارد یا مایل به داشتن فرزند می‌باشد،با استفاده از هیستروسکوپی نیز می‌توان بافت آندومتر را تخریب کرد و مانع خونریزی شد.

پیشگیری
از آنجا که علل ایجادکننده این بیماری روشن نیست ،روش شناخته شده‌ای برای پیشگیری هم وجود ندارد.