فخرفروشی در کودکان، طبیعت بچه یا قصور والدین؟

کودکی که در خانواده به او یاد نداده اند باید به احساسات دیگران احترام بگذارد متوجه نمیشود که فخر فروشی باعث انزجار دیگران میشود.

معمولا بیشتر بچه های ده ، یازده ساله به دیگران فخر می فروشند. آنها هنر و استعداد خود را به دیگران نشان میدهند و کارهایی را که باعث افتخارشان است انجام میدهند.در حقیقت لاف زدن و خود را بزرگ جلوه دادن میتواند روشی باشد برای اینکه همسالانش او را تایید کنند و او احساس کند هم ردیف دیگران است.

در اکثر مواقع این کار موجب سرگرمی و تفریح آنها میشود اگر کودکی نسبت به اطرافیان خود با دلسوزی و مسئولانه رفتار کند این به رخ کشیدن های گاه و بی گاه مشکلی ایجاد نمیکند.

بعضی از والدین عمدا کودکان خود را به فخر فروشی وادار میکنند. مادری که دائم به فرزندش میگوید : (( تو تنها بازیکن ماهر تیم هستی )) یا (( تو قشنگ تر از دختر های دیگر هستی)) خودپسندی و غرور کاذب را در او تقویت میکند.

کودکی که در خانواده به او یاد نداده اند باید به احساسات دیگران احترام بگذارد متوجه نمیشود که فخر فروشی و به اصطلاح خودمان پز دادن باعث انزجار دیگران میشود.

ممکن است بعضی از کودکان مجبور به تکرار رفتار منفی خود شوند به این علت که در این مورد تشویق شده اند اما دلیل خودنمایی مداوم آنها احساس نا امنی و نارضایتی است. احتمالا کودکی که رفتار خود پسندانه و مغرورانه دارد در بین همسالان خود میکند که محبوبیت ندارد یا این که پشتیبانی و راهنمایی به موقع والدین خود محروم است. شاید هم او به این علت خودنمایی میکند تا احساساتش را نشان دهد.

این کودکان معمولا مشکلاتی برای دیگران فراهم میکنند ممکن است در مدرسه با دیگران شوخی و مسخره بازی کند اما در خانه با خواهر و برادرش دعوا راه بیاندازد و ممکن است رفتارش با دوستان و همسالانش خشن و پرخاشگرانه باشد و از این راه عقده ی خود را خالی کند تا توجه دیگران را جلب کند.

سعی کنید متوجه شوید که چرا فرزندتان مرتب فخر فروشی میکند. از او سوال کنید که در این مورد چگونه فکر میکند در چهره ی او دقیق شوید آیا در موقع جواب دادن آشفته میشود و نمیتواند راحت حرف بزند؟ از خودتان بپرسید آیا برایش به اندازه کافی وقت میگذارید؟ آیا او را تشویق و تحسین میکنید؟

آیا او حس میکند در مقابل خواهر و برادرش بی اهمیتی به او داده میشود؟ آیا به آنها حسد می ورزد؟ آیا هیچ دوست خوبی دارد؟ آیا وضعیت درسی مناسبی دارد؟ آیا میخواهد نقص خود را جبران کند؟ مثلا چاق بودن یا ریز بودن جثه نسبت به سن از نظر بچه ها نقص به حساب می آید.

از خودتان سوال کنید که آیا خودتان هم باعث شده اید که فرزندتان به فخر فروشی تشویق شود؟ آیا در مورد احترام گذاشتن به دیگران با او صحبت میکنید؟ آیا برای او توضیح داده اید که خودپسندی برای هیچکس خوشایند نیست؟ آیا رفتار شما سرمشق خوبی برای او هست؟

آیا برای کارهایش حد و مرز مشخصی تعیین کرده اید؟ توقعاتی که از او دارید را برایش مطرح کنید. در مورد اهمیت با ملاحظه بودن ، تواضع و شکیبایی از خود گذشتگی و صبوری با او صحبت کنید.

اگر درباره ی خودپسندی ، محدودیت هایی برایش ایجاد کرده اید بهتر است در این مورد کمتر سخت گیری کنید چون به این ترتیب رفتار فرزندتان تغییر نخواهد کرد. ممکن است احساس ناراحتی و خشم فراوان کند؛ زیرا نمی داند چطور شما را راضی و خوشحال کند. شاید او با سر و صدا و داد و فریاد لاف بزند تا خودنمایی کند تا به شما بگوید احساس بدی دارد.

سعی کنید به او کمک کنید تا مشکلاتی که باعث شده به دیگران فخر بفروشد را برطرف کند. اگر در مدرسه دانش آموز ضعیفی است با او همکاری کنید تا مشکل درسی اش حل شود. میتوانید با آموزگارش حرف بزنید اگر فکر میکنید کسی با او دوست نیست او را وادار کنید در یک گروه ورزشی فعالیت کند. بهتر است هم کلاسی هایش را به خانه دعوت کنید.

اگر فکر میکنید او در ارتباط برقرار کردن با دیگر افراد خانواده مشکل دارد وادارش کنید رفتارش را با خواهر و برادرش تغییر دهد رفتار مثبت او را تقویت کنید. نقطه ضعف او را بزرگ نکنید و او را با خواهر و برادرش مقایسه به او بیشتر رسیدگی و توجه کنید تا او احساس خوبی نسبت به خودش پیدا کند و به فخر فروشی احتیاج پیدا نکند.

منبع: کودک آنلاین