مرده زایی چیست؟
مرده‌زایی به فوت جنین در رحم پس از هفته بیستم یا در وزن بالاتر از ۵۰۰ گرم گفته می‌شود که با سقط جنین تفاوت دارد.
مرده‌زایی به فوت جنین در رحم پس از هفته بیستم یا در وزن بالاتر از ۵۰۰ گرم گفته می‌شود تفاوت آن با سقط این است که سقط؛ به از دست رفتن بارداری به هر علت قبل از هفته بیستم با وزن جنین زیر ۵۰۰ گرم اطلاق می‌شود.
علل مرده‌زایی در مناطق مختلف ایران متفاوت هستند.
در مناطق محروم، شایع‌ترین این علل عبارتند از:
- زایمان مشکل، خفگی جنین، آسیب‌های زایمانی، عفونت‌های مادرزادی، فشارخون بالا، مسمومیت بارداری (پره اکلامپسی)، دیابت، سوء تغذیه، سابقه مرده‌زایی قبلی، ناهنجاری‌های مادرزادی و مالاریا.
- از عوامل دیگری که در مرده‌زایی نقش دارند می‌توان به اختلالات کروموزومی یا ژنتیکی، اختلال رشد داخل رحمی یا لخته شدن خون در عروق خونی جفت، بیماری‌های مادر مانند لوپوس، بیماری‌های کلیه، تیرویید، وجود زمینه ارثی در مادر که می‌تواند باعث انعقاد بیش از حد خون شود، سیگارکشیدن و چند قلویی نیز اشاره کرد.
- هم‌چنین افزایش اندازه مایع پشت گردن جنین در سه ماهه اول بارداری علاوه بر اینکه یک عامل خطر برای مشکلات کروموزومی است، احتمال مرگ داخل رحمی جنین را نیز بالا می‌برد. متأسفانه در درصدی از موارد نیز علتی برای مرده‌زایی یافت نمی‌شود و فوت جنین، توجیه نشده باقی می‌ماند.
در مناطقی که امکانات پیش‌رفته‌تر پزشکی دارند، ترتیب شیوع متفاوت و عبارت است از:
- فشارخون بالا و مسمومیت بارداری که در رأس علل، منجر به کنده شدن جفت قرار دارند. البته مصرف مواد مخدر، سیگار و ضربه مستقیم به شکم مادر مانند زمین خوردن، تصادف یا خشونت‌های خانگی نیز می‌توانند علت دیگر این امر باشد.
- معمولاً عواملی مانند نوع خوابیدن مادر، مسافرت رفتن، فعالیت‌های بدنی مادر و انجام کار سنگین، به‌تنهایی به مرده‌زایی منجر نمی‌شوند مگر اینکه مشکلات دیگری مثل سوءتغذیه، عفونت و… هم وجود داشته باشد.
ارتباطی بین ترس، استرس مادر، امواج الکترومغناطیسی و مرده‌زایی نیز گزارش نشده است.
راه تشخیص
معمولاً مادر از طریق کاهش حرکات جنین به مشکل پی می‌برد. توجه به حرکات جنین و شمارش آن یک کار بی‌هزینه و ارزشمند ولی غیردقیق است. به همین دلیل علاوه بر توجه به حرکات جنین و شمارش آن‌ها، استفاده از دیگر روش‌های بررسی سلامت جنین از جمله سونوگرافی نیز الزامی است. در جریان گذاشتن پزشک در مواردی که حرکات جنین کاهش می‌یابد، بی‌نهایت ضروری است ولی این بدان معنی نیست که پزشک می‌تواند جلوی تمام موارد مرده‌زایی را بگیرد.
زایمان جنین فوت شده
بهترین روش خارج کردن جنین فوت شده، زایمان طبیعی است و انجام عمل سزارین به‌ندرت توصیه می‌شود.
زایمان جنین فوت شده از نظر میزان درد تفاوتی با جنین زنده ندارد ولی توجه به وضعیت روحی مادر و حمایت وی تا حد امکان برای کمک به بالا بردن آستانه تحمل درد بسیار مهم است تا سزارین بی‌جهتی که تنها حاصل آن یک برش رحمی مضر برای بارداری‌های بعدی است انجام نشود.
منبع:
بی بی سنتر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼