ترس از ارتفاع در کودکان، پیشنهادهای ما را به کار گیرید

وقتی یک کودک دو یا سه ساله ترسش را آشکار می کند برای جلوگیری از دایمی شدن آن واکنش شدیدی نشان ندهید و کودک را تحت فشار نگذارید.

بسیاری از پدر و مادرهای ترسو وقتی فرزندان خود را در حال بالارفتن از درخت یا راه رفتن روی شیروانی خانه می بینند آرزو می کنند کاش بچه هایشان از ارتفاع می ترسیدند. مانند بسیاری از ترس ها این نوع ترس نیز ذاتی است و در سنین خاصی مشاهده می شود.

شیرخواران به علت عدم تکامل توانایی تشخیص عمق از ارتفاع کمتر می ترسند ولی یک کودک سه ساله ممکن است از ایستادن در بالای پلکان هم وحشت داشته باشد.

بسیاری از نوجوانان آن قدر از ارتفاع می ترسند که حتی از سرسره بالا نمی روند و سوار شدن بر چرخ فلک برایشان خارج از تصور است. ترس از ارتفاع کودکان را از بسیاری از تفریحات محروم می کند و موجب جدایی بین آنها و سایر هم سن و سالانشان می شود.

این ترس حتی ممکن است در تمام طول زندگی با آنها همراه باشد. در واقع طبق یک گزارش تحقیقاتی مشخص شده است که ۳۵ درصد بزرگسالان از ارتفاع می ترسند. همه ی این افراد در هر سنی که باشند نشانه های مشترکی را ذکر می کنند : گیجی ، عدم تعادل و در اغلب موارد احساس اینکه یک آهن ربا آنها را به سوی زمین جذب می کند. بنابراین برای کمک به فرزندتان در خلاص شدن از شر این نوع ترس پیشنهادهای ما را به کار گیرید.

از ترس جلوگیری کنید:

از او حمایت کنید . وقتی به مکان مرتفعی می روید دستش را بگیرید یا بگذارید انگشت شما را بگیرد. او برای کسب اعتماد به نفس نیازمند زمان است.

بگذارید دیگران را مشاهده کند. فرصتی فراهم کنید تا کودکان دیگر را در حال بازی با سرسره تماشا کند. اگر تصمیم گرفت این بازی را امتحان کند لبخندی از رضایت بزنید. اگر فقط تا نیمه ی نردبان بالا رفت باز هم او را تحسین کنید.

بگویید : (( دفعه ی بعد یک پله بالاتر می ری)) این رفتار موجب شکل گیری اعتماد به نفس در کودک می شود. هرگز از جمله هایی مانند : (( بچه بازی در نیار برو بالا!)) یا حتی (( خیلی خوشحالم که دیگه از ارتفاع نمی ترسی)) استفاده نکنید. اشاره ی غیرزبانی هم ممکن است ترس کودک را تشدید کند. به او تلقین منفی نکنید که چون دیروز می ترسیده امروز هم خواهد ترسید.

کودک را تحت فشار نگذارید. اگر خودتان از ارتفاع می ترسید هرگز ترس خود را بروز ندهید هم چنین کودک را برای این ترس مسخره نکنید. بهتر است به جای آنکه بالا رفتن از سرسره را شجاعت تلقی کنیم جنبه ی تفریحی این عمل را به کودک گوشزد کنیم.

مهارت های غلبه بر ترس را به کودک بیاموزید:

اگر ترس کودک پس از سن چهارسالگی نیز ادامه یافت آموزش روش هایی را که موجب کاهش اضطراب می شوند شروع کنید. شاید او هر گاه که می ترسد تنفسش تند و کوتاه می شود و در نتیجه احساس گیجی می کند و ترسش از سقوط بیشتر می شود. این واقعیت را برای کودک شرح دهید و روش صحیح تنفس را به او بیاموزید.

از روش نردبان استفاده کنید:

یکی از بهترین راه ها برای مقاوم کردن کودک نسبت به ترس از ارتفاع آن است که مجبورش کنید بالارفتن از نردبان را یاد بگیرد.

1. از کودک بخواهید بر روی اولین پله ی نردبان بایستد. سپس اگر نمیترسد یک پله بالاتر برود و آنقدر این کار را ادامه دهد تا آنجا که بترسد بالاتر برود. بهتر است در هنگام بالا رفتن از نردبان ترس خود را با اعداد یک تا ده یا حتی توضیح شفاهی بیان کند. وقتی به پله ای رسید که موجب ترسش شد میتواند پایین بیاید.

2. در کودک اعتماد ایجاد کنید این بار از کودک بخواهید تا از پله ای که موجب ترسش می شود بالا برود و برای چند ثانیه منتظر بماند در طول این مدت دست شما را به بگیرد. به تدریج بکوشید این زمان را طولانی تر کنید تا آنکه بتواند بدون گرفتن دست شما به راحتی بر روی آن پله بایستد. اکنون وقت آن است که یک پله ی دیگر بالاتر برود و همان مراحل قبل را تکرار کند.

3. او را تحسین کنید. اگرچه از میان بردن ترس کودک ممکن است روزها ، هفته ها یا حتی ماهها طول بکشد ولی شما همچنان به ستایش تلاش او ادامه دهید. پیشرفت کند یا عقب گرد کودک نباید تحسین و تمجید شما را به تاخیر بیاندازد.

منبع: کودک آنلاین