اوج لذت زناشویی، ارگاسم تنها حق مردانه؟
از نظر فیزیولوژیک ارگاسم به معنای رسیدن به اوج لذت جنسی است. رسیدن به اوج لذت جنسی مرحله پس از تهییج جنسی است.
از نظر فیزیولوژیک ارگاسم به معنای رسیدن به اوج لذت جنسی است. رسیدن به اوج لذت جنسی مرحله پس از تهییج جنسی است و در واقع قبل از رسیدن به مرحله ارگاسم، مرحله برانگیختگی باید کامل شود و مشکل اساسی در اکثر بیماران آن است که افراد در مرحله برانگیختگی باقی مانده و نمیتوانند به مرحله بعدی برسند و لذا به تدریج تمایل جنسی خود را نیز از دست میدهند.
بسیاری از افراد، برانگیختگی جنسی و ارگاسم را معادل هم به کار می برند. اما شاید بهتر باشد که این معانی را از هم جدا کنیم و تهییج جنسی را برای شرح حالات و تغییرات فیزیولوژیک ناشی از یک تحریک جنسی مؤثر بکار بریم که عمدتا مسائل مرطوب شدن واژن و پرخونی ناحیه تناسلی است و در مقابل اصطلاح ارگاسم را یک نوع هیجان ذهنی تصور نمائیم که در حین تهییج جنسی حس میگردد
بسیاری از خانمها ممکن است از فقدان تهییج جنسی شکایت کنند در حالی که با پرسش دقیقتر معلوم میشود که مرطوب بودن واژن و پرخونی لگن را دارند و در واقع بدن آنها به تغییرات فیزیولوژیک ناشی از یک تحریک جنسی پاسخ داده است اما فاقد احساس خوشایند و هیجانی و لذت بخش مربوطه است. از طرفی ممکن است احساس افزایش تهییج جنسی را داشته باشند اما از آن لذت نبرده و این حس برایشان نگران کننده باشد.
گاهی ممکن است علت ایجاد کننده این مشکل، مهار روانی برای رسیدن به ارگاسم باشد زیرا بسیاری از خانمها از بروز نشانه های مربوط به ارگاسم در خودشان خجالت کشیده و فکر می کنند این رفتار، در شان یک زن است و ارگاسم تنها حق مردان است. در چنین مواردی باید به بیمار تفهیم کرد که در روابط زناشویی این تنها مرد نیست که مجاز به داشتن احساس لذت و خوشی است بلکه زن نیز از نظر فیزیولوژیک و نیز از نظر روانی قادر و توانا به بهره وری روانی است و پرداختن به آن به تحکیم بنای خانواده کمک خواهد کرد.
اختلال ارگاسم در زنان
مشکلات ارگاسم در خانمها در دو دسته قرار می گیرد:
- تاخیر،ناشایع بودن و یا فقدان ارگاسم
- کاهش واضح شدت ارگاسم .
حداقل یکی از معیارهای بالا باید به مدت 6 ماه در بیشتر اوقات وجود داشته باشد. به علاوه شرایط خاصی مانند عوامل مربوط به همسر و ارتباطی نیز در این میان نقش دارد و باید در نظر گرفته شود.
آنورگاسمی
شایعترین اختلال ارگاسم عدم توانایی تجربه ارگاسم است که اصطلاحاً آنورگاسمی نامیده میشود. این اختلال همیشگی نیست. بدین معنی که گاه فرد در شریط دیگری مانند خواب به ارگاسم میرسد و فقط هنگام رابطه با همسرش نمیتواند ارگاسم را تجربه نماید.
علت
تهییج جنسی و ارگاسم عکس العملهایی طبیعی تحریک جنسی هستند که میتوانند به دلیل ناهنجاریهای ساختاری، عصبی یا هورمونی و گاهی به دلیل بیماری عروقی ایجاد شوند، هرچند علل رفتاری یا روانی شایعتر هستند. به هر صورت برای رسیدن به ارگاسم،علاوه بر صمیمیت ،وجود تحریک جنسی کافی و متناسب لازم است. رسیدن به اوج لذت جنسی با همسر قدم مهمی در تکامل یک خانم جوان است. این مساله به سه عامل وضعیت فیزیولوژیک، روانی و فرهنگی فرد بستگی دارد.
رسیدن به اوج لذت جنسی در افزایش اعتماد به نفس فرد، رضایت از زن بودن و رضایت فرد از روابط زناشویی اش نقش دارد. همچنین باعث میشود تا انگیزه لازم در فرد برای تداوم رفتار جنسی ایجاد شود. در بسیار ی از موارد افرادی که با شکایت از عدم ارگاسم مراجعه می کنند تصورات غلو آمیزی از ارگاسم دارند که از شنیده ها و یا باور های غلطی ناشی می شود که از دیگران گرفته اند. و دوم اینکه بسیاری از خانمها از نقش کلیتوریس در برقراری ارگاسم بی اطلاعند و فکر می کنند که تمام خانمها باید از طریق دخول به ارگاسم برسند . در حالی که باید به خاطر داشته باشیم 40 درصد ازخانمها تنها از طریق تحریکهای غیر دخولی به ارگاسم می رسند .
عوامل مستعد کننده
یکی از علتهایی که در ارگاسم خانمها مشکلاتی ایجاد می کند تغییرات هورمونی است که بر لغزنده کردن واژن تاثیر می گذارد. و در مواردی که فرد دچار فقر استروژن میباشد همانند خانمهایی که در دوران قبل از یائسگی بسر میبرند ممکن است اشکالاتی در ارگاسم ایجاد گردد. این مسئله همچنین در خانمهایی که تحت تاثیر پرتو درمانی لگنی قرار گرفتهاند رخ میدهد. همچنین التهاب واژن(مثلاً دراثر قارچ) میتواند عملیات مرطوبسازی را دچار اختلال نماید. برخی از داروها نیز میتوانند باعث ایجاد اختلالات ارگاسمی شوند و این داروها همانهایی هستند که اغلب در آقایان باعث اختلال در نعوظ میشوند.
درمان
اگر مشکلاتی را در ارگاسم تجربه کرده اید این موضوع را با یک سکس تراپیست و یا روانپزشک درمیان بگذارید . او معمولا پس از بررسی عوامل سعی می کند علتها را برطرف نموده و تمرینهایی را به شما دهد تا شما ارگاسم را در طی روابط با همسرتان تجربه نمایید. البته بررسی عوامل ارتباطی با همسر معمولا در اولویت است و گاهی شما نیازمند آن خواهید شد که دوره ای از زوج درمانی را نیز به همراه همسرتان بگذرانید.
منبع:
دکتر مولایی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼