آنورگاسمی چیست؟

ارگاسم (رسیدن به اوج لذت جنسی) احساس شدیدی است که هنگام تحریک های جنسی در روابط زناشویی بروز می کند. ارگاسم در افراد مختلف از لحاظ مدت زمان و تعداد دفعاتی که اتفاق می افتد متفاوت است. آنورگاسمی یکی از شایع ترین مشکلات جنسی در بانوان است و تعداد قابل توجهی به آن مبتلا هستند.
آنورگاسمی اصطلاح پزشکی است که به ناتوانی در رسیدن به اوج لذت جنسی، پس از تحریک جنسی کافی اشاره می کند. اختلال ارگاسم به مشکلات ارگاسم و یا کاهش شدت احساسات ارگاسم در بانوان می پردازد.
اختلال ارگاسم می تواند به دلیل ترس و اضطراب در بانوان بوجود آید. در مردان هم اختلال ارگاسم وجود دارد که نامش نعوظ یا انزال زودرس می باشد. در اختلال ارگاسم، شدت آن در هر شخصی متفاوت است. ضمن این که ممکن است میزان وقوع ارگاسم و میزان تحریک لازم برای رسیدن به آن از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. در واقع، بسیاری از بانوان همیشه و تنها با دخول آلت تناسلی آقایان به واژن به ارگاسم می رسند. اما برخی برای رسیدن به اوج لذت جنسی باید بیشتر تحریک شوند.

علائم و انواع آنورگاسمی (اختلال ارگاسم) در بانوان
انواع مختلف آنورگاسمی به شرح زیر است:
-آنورگاسمی مادام العمر: به این معنی که فرد هرگز ارگاسم را تجربه نکرده است.
-آنورگاسمی اکتسابی: به این معنی که فرد قبلا ارگاسم را تجربه کرده است اما در حال حاضر برای رسیدن به آن ناتوان است.
-آنورگاسمی موقعیتی: به این معنی که فرد تنها در طول شرایط خاص مثل برقراری رابطه جنسی دهانی یا غیره قادر به رسیدن به ارگاسم است. البته بیشتر بانوان از راه رابطه جنسی واژینال به اوج لذت جنسی خواهند رسید.
-آنورگاسمی تعمیم یافته: به این معنی که فرد در هر موقعیت و با هر شریک جنسی به ارگاسم نمی رسد.
شدت و یا نوع تحریکی که باعث ارگاسم در بانوان می شود در هر شخص شرایط بسیار متفاوتی دارد. برای تشخیص اختلال ارگاسم باید این مشکل همراه با علائمی باشد که حداقل ۶ ماه طول بکشد و همچنین این موضوع مهم می باشد که آیا مشکل رسیدن به ارگاسم ناشی از تحریک جنسی ناکافی است یا خیر؟
پزشک باید در مورد سابقه بیماری های جنسی، جراحی و روابط فعلی شما اطلاعات کافی کسب کند. اجازه ندهید که خجالت کشیدن، از دادن پاسخ های صادقانه جلوگیری کند. این پرسش ها سرنخ مهمی برای کشف علت مشکل شما هستند. معاینه ناحیه تناسلی برای یافتن دلیل فیزیکی برای ناتوانی در رسیدن به ارگاسم لازم است.
میزان شیوع مشکلات مربوط به اختلال ارگاسم، بسته به سن، فرهنگ، مدت زمان و شدت علائم متفاوت است. تقریبا ده درصد از بانوان درطول عمر خود ارگاسم را تجربه نمی کنند.
اختلال ارگاسم نمی تواند به دلیل خشونت همسر، مشکلات جسمی یا یک وضعیت عمومی به وجود آید.

دلایل بروز اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی در بانوان چیست؟
رسیدن به ارگاسم کار ساده ای نیست. این اوج لذت بخش، در واقع یک واکنش پیچیده است که به بسیاری از عوامل جسمی، عاطفی و روانی بستگی دارد.
اولین تجربه ارگاسم بانوان ممکن است قبل از رسیدن به دوران بلوغ باشد یا در دوران بزرگسالی اتفاق افتد. معمولا خانم ها با خود ارضایی نسبت به زمانی که با همسر خود رابطه جنسی دارند به اوج لذت جنسی بیشتری می رسند. بسیاری از عوامل می تواند بر توانایی خانم در تجربه ارگاسم، مانند اضطراب و نگرانی ها در بارداری، مشکلات زناشویی، سلامت جسمی و روانی، نارضایتی از شرایط بدنی و ظاهر اندام، استرس و فشار مالی تاثیر داشته باشند. عوامل فرهنگی مذهبی در جامعه مانند انتظاراتی که از یک نقش جنسیتی خاص دارند و احساس گناه در مورد لذت بردن از تجربیات جنسی در ارگاسم تاثیر می گذارند.
به ندرت اختلالاتی که روی عصب لگن تاثیر می گذارند، اختلالات هورمونی و بیماری های مزمن که بر سلامت جنسی و سلامت عمومی تاثیر می گذارند می توانند تاثیری در اختلال ارگاسم داشته باشند.
نگرش منفی نسبت به رابطه جنسی در دوران کودکی می تواند روی اشخاص تاثیر بگذارد همان طور که ممکن است آزار و اذیت جنسی و تجاوز دلیل آن باشد. کاهش میل جنسی و مشکلات زناشویی می توانند عاملی موثر در اختلال ارگاسم باشند. بسیاری از زوج ها به دلیل داشتن مشکلات در روابط زناشویی خود آنورگاسمی را تجربه می کنند مانند عدم ارتباط با همسر، مشکلات حل نشده، خیانت و عدم اعتماد و خشونت.
یکنواختی رابطه زناشویی عاملی موثر در اختلال ارگاسم می باشد به همین دلیل بهتر است بدون اینکه خجالت بکشید درباره انواع تحریک در رابطه جنسی اطلاعات بدست آورید.
دلایل فیزیکی بروز اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی در بانوان شامل موارد زیر می باشد:
-بیماری ها: بیماری هایی مانند دیابت و بیماری های عصبی، مانند مولتیپل اسکلروزیس (ام اس).
-بیماری های مربوط به بانوان: اوج لذت جنسی ممکن است با انجام جراحی های مربوط به خانم ها، مانند هیسترکتومی (عمل جراحی که در آن رحم را برمی‌دارند) یا جراحی سرطان دچار تغییر شود. علاوه بر این، ناتوانی در رسیدن به ارگاسم اغلب با نگرانی های دیگر جنسی مانند مقاربت ناراحت کننده یا دردناک همراه است.
-داروها: داروهای فشار خون، آنتی هیستامین ها و داروهای ضد افسردگی ممکن است در رسیدن به ارگاسم اختلال ایجاد کنند.
-مصرف الکل و سیگار: مصرف بیش از حد الکل می تواند توانایی عضلات را برای رسیدن به ارگاسم تحت تاثیر قرار دهد. مصرف سیگار هم همان عملکرد را با محدود کردن جریان خون دارد.
-افزایش سن: با افزایش سن، تغییرات طبیعی در شکل اندام تناسلی بدن، هورمون ها، سیستم عصبی و سیستم گردش خون ایجاد می شود که همگی می توانند روی تمایلات جنسی شما تاثیر بگذارند. به دلیل کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی، جریان خون به واژن و کلیتوریس (اندام جنسی ارتجاعی شکل در آلت تناسلی (فرج) زنان است و تحریک کلیتوریس شایع ترین روش رسیدن به ارگاسم در زنان است) کاهش می یابد. این موضوع می تواند در ارگاسم تاخیر ایجاد کرده و یا به طور کامل این فرایند را متوقف کند.

عوارض جانبی اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی در بانوان
زمانی که رابطه جنسی لذت بخش نیست، می توان آن را به یک رابطه سرگرم کننده و رضایت بخش تبدیل کرد. وقتی اختلال ارگاسم ادامه داشته باشد میل جنسی کاهش پیدا می کند و کیفیت رابطه کم می شود. همچنین اغلب باعث تعارض و خشم در رابطه می گردد.

روش های درمان اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی در بانوان
مشکلات پزشکی و افسردگی درمان نشده باید برای درمان اختلال ارگاسم مورد توجه قرار گیرند. نقش هورمون درمانی و خطرات دراز مدت آن برای درمان اختلال ارگاسم هنوز مشخص نیست. اگر یک بیماری مانع توانایی برای رسیدن به ارگاسم شده باشد، درمان علت زمینه ای ممکن است مشکل شما را حل کند. تغییر یا تعدیل داروهایی که موجب مهار ارگاسم می شوند نیز ممکن است علائم را از بین ببرند.
استروژن درمانی، می تواند اثر مثبتی بر عملکرد مغز و خلق و خویی که از عوامل مستقیم بر روی پاسخ جنسی هستند، داشته باشد. استروژن درمانی موضعی در شکل های کرم واژینال یا یک شیاف هستند که در واژن قرار داده شده یا مالیده می شوند و موجب افزایش جریان خون و بهبود تحریک جنسی خواهند شد. در برخی موارد، ترکیبی از استروژن و پروژسترون برای درمان اختلال آنورگاسمی در زنان تجویز می شود.
اگر اختلالات جنسی دیگر (مانند عدم علاقه و درد هنگام رابطه جنسی) با هم اتفاق افتد، به عنوان بخشی از برنامه درمان باید مورد توجه قرار گیرد.
مشکلات زناشویی نقش بسیار مهمی در اختلال ارگاسم دارند. تحریک جنسی در رابطه زناشویی می تواند همه چیزهایی را که برای یک زن برای رسیدن به اوج لذت جنسی ضروری است فراهم آورد. درک عملکرد های مختلف بدن و امتحان کردن انواع مختلف تحریک جنسی نیز کمک کننده می باشد.
برخی از بانوان برای رسیدن به ارگاسم نیاز به تحریک مستقیم یا غیر مستقیم کلیتوریس دارند. برای تحریک بیشتر این منطقه از ناحیه تناسلی می توانید پوزیشن های مختلف را برای رابطه جنسی امتحان کنید. در این تغییر وضعیت، قطعا می توانید پوزیشنی را انتخاب کنید که در آن کلیتوریس و واژن بیشتر تحریک می شوند. ضمن این که لمس این نواحی از سیستم تناسلی و ایجاد ارتعاش در آن می تواند به ارگاسم شما کمک کند. برخی از افراد نیز با تصویرسازی ذهنی در هنگام رابطه جنسی به ارگاسم خود کمک می کنند.
اینکه چه نوع تحریک لمسی رضایت جنسی بهتری برای شما فراهم می‌کند،‌ بسیار مهم است. می‌توانید از دکترتان بخواهید در مورد آناتومی دستگاه تناسلی تان شما را راهنمایی یا منابعی برای شناخت آن به شما معرفی کند.
درگیری ها و اختلافات در زندگی زناشویی یکی از دلایل آنورگاسمی در زنان است. در این حالت یک مشاور از طریق حل اختلافات و تنش ها می تواند زندگی جنسی شما را به مسیر قبلی خود بازگرداند.
درمان رفتاری شناختی بر روی تغییر افکار منفی که ممکن است شما درباره رابطه جنسی داشته باشید تمرکز دارد. در این درمان تمام افکار منفی از شما دور خواهد شد.
درمانگران جنسی، درمان گرانی هستند که در زمینه مسائل جنسی تخصص دارند. افراد معمولا از مراجعه به درمانگران جنسی به دلیل خجالت سر باز می زنند اما درمانگران جنسی می توانند در درمان آنورگاسمی بسیار مفید باشند. در این نوع درمان مسائل زیر گنجانده شده است:
-آموزش های جنسی
-کمک به مهارت های ارتباطی
-تمرینات رفتاری
خود ارضایی می تواند برای رسیدن به ارگاسم در بانوان موثر باشد ولی همیشگی نیست و تنها همسرتان می تواند شما را به اوج لذت جنسی و آرامش برساند.
همچنین مهم است مطمئن شوید مسئله تنها یک اختلال ارگاسمی است و مربوط به کم بودن میل جنسی نیست. گاهی اوقات هیپنوتیزم و گروه درمانی بانوان می توانند با افزایش تمرکز و غلبه بر ناخودآگاه فرد و به حداقل رساندن اضطراب کمک کننده باشند.
میزان موفقیت در درمان رابطه جنسی می تواند بین ۶۵ تا ۸۵ درصد باشد. در اختلال ارگاسم اولیه درمان معمولا بین ۷۵ تا ۹۰ درصد موارد موفقیت آمیز است. موفقیت در درمان اختلال ارگاسم معمولا با سن زوجین، روان سالم و داشتن رابطه عاشقانه مرتبط است.