توانایی تصمیم گیری در کودکان، پنج مرحله مهم
توانایی تصمیم گیری در کودک، موجب پرورش استقلال و توانایی مقابله او با مشکلات می شود.
یکی از نشانه های اعتماد به نفس، قدرت تصمیم گیری است. توانایی تصمیم گیری در کودک، موجب پرورش استقلال و توانایی مقابله او با مشکلات می شود.
- به فرزندتان به صورت هفتگی پول توجیبی بدهید و اجازه دهید که خودش دربارۀ چگونگی خرج کردن آن تصمیم بگیرد.
- زمانی که به مشکلی برخورد کرد، به جای آنکه فوراً راه حل را به او بگویید، به او کمک کنید تا خودش مشکل را حل کند.
- به کودک خود مهارت حل مسئله را آموزش دهید.
شیوه حل مسئله
مهارت حل مسئله شامل 5 مرحله است. می توانید برای بار اول به کمک یکدیگر این مراحل را طی کنید و سپس اجازه دهید، خود کودک این کار را انجام دهد.
1- تعریف دقیق مسئله : از او بخواهید ابتدا مشکل خود را دقیقاً مشخص کند.
2- شناسایی همۀ راه حل های ممکن : به او بگویید به نظرت برای رفع این مشکل چه کارهایی می توان انجام داد؟ با کمک یکدیگر همه راه حل های ممکن را بنویسید. اجازه دهید خودش راه حل ارائه کند. شما هم می توانید به او پیشنهاد بدهید.
3- انتخاب یک راه حل : مزایا و معایب همه راه حل ها را به کمک یکدیگر بررسی کنید و بهترین راه حل را انتخاب نمایید.
4- اجرای راه حل انتخاب شده : راه حل انتخاب شده را اجرا کنید.
5- ارزیابی نتیجه تصمیم گرفته شده : نتیجه اجرای راه حل را بررسی کنید. اگر مشکل حل نشده بود، راه حل دیگری انتخاب و آن را اجرا کرده و نتیجه را ارزیابی کنید.
می توانید این مسائل را در مورد یکی از مسائل اخیر فرزندتان، اجرا نمایید. مثال زیر روش استفاده از روش حل مسئله را در حل اختلاف بین دو برادر نشان می دهد.
سهیل و سپهر هر روز بر سر تلویزیون دعوا داشتند. سهیل تمایل داشت که برنامه کودک شبکه دو را ببیند و سپهر می خواست برنامه ورزشی شبکه 3 را ببیند و هر دو معتقد بودند که برنامۀ مورد علاقۀ آنها جذاب تر است و برادرش هم باید همان برنامه را ببیند.
مادر ابتدا حل این مسئله را به آنها سپرد. اما متوجه شد که آنها نمی توانند مشکلشان را به تنهایی حل کنند. بنابراین تصمیم گرفت که شیوه حل مسئله را برای مشکل شان به کار ببرد. به همین دلیل یک روز بعدازظهر جلسه ای با حضور آنها تشکیل داد.
مادر: چند روزه که شما بر سر انتخاب شبکه تلویزیون با هم مشکل دارید. امروز می خواهیم این مشکل را حل کنیم. خوب اول من می خوام که هر کدومتون مشکلتون را مطرح کنید، بدون اینکه نفر دیگه حرفشو قطع کنه. سهیل اول تو بگو مشکل چیه؟
سهیل: من می خوام روزها برنامه کودک شبکه 2 را ببینم ولی سپهر نمیذاره.
مادر: سپهر مشکل تو چیه؟
سپهر: من هم می خوام برنامه ورزشی شبکه سه را ببینم.
مادر: به نظرتون چه راه حل هایی برای حل این مشکل وجود داره؟
سهیل: سپهر با من برنامه شبکه 2 را نگاه کنه.
سپهر: سهیل با من برنامه شبکه 3 را نگاه کنه.
سهیل: بابا یک تلویزیون دیگه بخره.
سپهر: من سه روز در هفته باید شبکه 3 را نگاه کنم. چون برنامه ورزشی مورد علاقه ام سه روز در هفته پخش میشه.
سهیل: من حتماً باید برنامه کودک دوشنبه ها را ببینم. چون کارتون دنباله داری میذاره که نمیتونم ازش بگذرم.
مادر: فعلاً که نمی تونیم یک تلویزیون جدید بخریم. سهیل که نمی خواد برنامه شبکه 3 را ببینه و سپهر هم که نمی خواد برنامه شبکه دو را ببینه. اما سپهر فقط 3 روز می خواد برنامه شبکه 3 را ببینه. پس سه روز هفته شبکه 3 باشه و سه روز هفته شبکه دو. خوب هر کدومتون سه روز را انتخاب کنید.
سهیل: من حتماً می خوام دوشنبه ها مال من باشه. دو روز دیگه اش فرقی نمی کنه.
سپهر: باشه طوری نیست. من هم شنبه، یکشنبه و سه شنبه را انتخاب می کنم.
سهیل: باشه، منم موافقم.
مادر برنامه مشخص شده را روی کاغذ یادداشت کرده و به هر کدام یک نسخه می دهد: خوب از امروز این برنامه را اجرا می کنیم. اگر کسی در اجرای برنامه تخلف کرد، یعنی در روزی که متعلق به برادرشه اجازه ندارد که شبکه مورد علاقه اش را ببینه. هفته بعد دوباره با هم جلسه می گذاریم تا ببینیم نتیجۀ این برنامه ریزی چطور بوده است.
- به فرزند خود اجازه انتخاب های ساده بدهید.
برای کودکان کم سن، داشتن آزادی و قدرت انتخاب بیش از حد، موجب سردرگمی و اضطراب می شود. می توانید به آنها اجازۀ انتخاب بین دو چیز را بدهید.
بگویید: از بین پیراهن قرمز و زردت کدومش را می خواهی بپوشی؟ الآن می خواهی بخوابی یا 30 دقیقۀ دیگر؟
- به فرزندتان بگویید که همۀ مشکلات مثل هم نیستند و حل برخی از مشکلات ساده و حل برخی از آنها دشوار است.
- به فرزند خود بگویید که همیشه می تواند با شما دربارۀ مشکلاتش مشورت کند و در صورت مشورت با شما، اجازه دهید تصمیم نهایی را خودش بگیرد.
پ
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼