درمان ناآرامی کودکان، وظایف پدری چیست؟

برخی کودکان با نیازهایی بیش از کودکان دیگر به دنیا می آیند و در نتیجه پدر و مادر باید مراقبت بیشتری از آنها به عمل آورند.

برخی کودکان با نیازهایی بیش از کودکان دیگر به دنیا می آیند و در نتیجه پدر و مادر باید مراقبت بیشتری از آنها به عمل آورند . این کودکان غالبا از همان دوران نوزادی مشخص می شوند به طوری که گویی درست بعد از تولد سرشان را بلند کرده و می گویند (( سلام مامان و بابا ؛ بچه ای غیر معمولی گیر شما آمده است بچه ای که نیازمند مراقبتی بیشتر از حد معمول از سوی شماست . اگر حاضرید این مراقبت را در اختیار من قرار دهید با هم مشکلی نخواهیم داشت در غیر این صورت باید منتظر کمی دردسر باشید.))

این کودکان خیلی زود به اسامی متفاوتی موصوف می شوند : نق نقو ، طلبکار ، بداخلاق ، خسته کننده ، شکم دردی ، پر جنب و جوش .... هیچ کدام از این اصطلاحات واقعا این کودکان را توصیف نمی کند و روشن کننده این مطلب نیست که کودکان به چه نوع مراقبتی از سوی والدین نیاز دارند.

من ترجیح می دهم که این نوع خاص کودکان را (( کودکان پر نیاز)) بنامم. این نام نه تنها یک اصطلاح مربوط به کودکان است بلکه از بقیه اصطلاحات دقیق تر است و توضیح می دهد که این کودکان چگونه هستند و به چه نوع مراقبتی از سوی والدین احتیاج دارند.

چنانچه خانواده ها نیازهای این کودکان را درک نکرده و نسبت به آنها با همدردی پاسخ ندهند کودکان پرنیاز میتوانند فشارهای شدیدی را بر آنها وارد آورند. کودکان پرنیاز انرژی بسیار زیادی را از والدینشان طلب می کنند ولی صرف این انرژی همچون سرمایه ای است که با نرخی بسیار بالا به شما خواهد گشت.

هرچه بیشتر روی این قبیل کودکان انرژی بگذارید اثر و نتیجه آن بیشتر عاید شما و خانواده تان خواهد شد. در یک نگاه کلی به موارد متعدد والدینی که من با آنها سر و کار داشته ام ، و دارای کودکان پرنیاز بوده و از عهده رسیدگی به آنها به خوبی برآمده اند ، یک نتیجه قابل توجه خودنمایی می کند و آن ضرورت وجود یک پدر عاطفی است که خود را درگیر رسیدگی به امور کودک بنماید.

یکی از مادران خسته ولی موفق در نگهداری کودک پرنیازش به من گفت (( من بدون کمک شوهرم نمیتوانستم از عهده این کار برآیم و از بین می رفتم)). داشتن یک پدر علاقمند به رسیدگی به امور کودک در بسیاری از خانواده ها امری مطلوب است. در مورد خانواده هایی که دارای کودک پرنیاز هستند این موضوع به صورت امری ضروی در می آید.

چگونه میتوان کودک پرنیاز را تشخیص داد؟ صفات زیر رایج ترین صفاتی است که والدین با آنها کودک پرنیاز خود را توصیف می کنند :

- فوق العاده حساس

- ناآرام ، پرجنب و جوش ، پر سر و صدا

- ((نمیتوانم یک لحظه او را زمین بگذارم.))

- انرژی تمام کن

- غالبا همه را بیدار می کند.

- غیرقابل پیش بینی

- ناسازگار

- (( همیشه می خوهد بغل باشد و شیر بخورد)).

- طلبکار

بیان صفات کودک پرنیاز ممکن است غالبا لحنی منفی داشته باشد چرا که والدین در ابتدا کودک خود را این گونه درک میکنند. به هر حال من شاهد بوده ام که والدین حساس و عاطفی میتوانند این صفات منفی را به صفاتی مثبت تر مبدل سازند.

آنها به تدریج کودکان پرنیاز خود را با روش هایی مثبت تر مانند جالب ، تلاشگر و باهوش توصیف می کنند. در این مطلب می خواهم به پدران کمک کنم تا این کودکان پر دردسر را به موجوداتی خلاق مبدل سازند. پدران نقش مهمی در مراقبت از کودکان پرنیاز دارند.

آنها میتوانند از سه طریق به تحقق این امر کمک کنند. از طریق رسیدگی به کودک حمایت از مادر و ارتقای حساسیت و حس عاطفی خویش .

نظریه سطح نیاز :

با آگاهی بر اینکه کودکان بر سیاق طبع خویش عمل می کنند. ممکن است بتوانید ویژگی های یک کودک پرنیاز را بهتر بشناسید. هر کودک دارای طبعی متمایز است که به صورت ژنتیکی مشخص میشود. منظورم از طبع ، روش رفتار ، ایجاد ارتباط و ویژگی واکنش او نسبت به جهان اطرافش است.

کودکان همچنین دارای سطوح نیاز متفاوتی هستند و با طبایع مشخصی به دنیا می آیند تا کسانی را که مسئولیت رسیدگی به امور آنها را بر عهده دارند نسبت به سطح نیاز خویش آگاه گردانند.

کودکان تمایلی شدید به جا افتادن در محیط دوران سختی را می گذرانند. آنها به مراقبت و توجه بسیار زیاد والدین در کممک به تطبیق با محیط احتیاج دارند. خوشبختانه این دسته از کودکان دارای طبایعی هستند که ضامن بذل توجه لازم والدین به سوی آنهاست.

کودکانی که دارای نیازهای بزرگتری هستند شدیدتر واکنش نشان می دهند. به همین دلیل است که از کودکان پرنیاز به عنوان کودکان (( طلبکار)) نام برده می شود. طلب کردن یک ویژگی شخصیتی مثبت است که به کودک کمک میکند تا به حداکثر رشد خود برسد.

فکر کنید چه می شد اگر یک کودک پرنیاز طلب نمی کرد ، اگر این کودک به خصوص برای رسیدن به توانایی های کامل خود نیاز داشت که بغل گرفته شود و طبع لازمه را برای آگاه نمودن مراقبانش نداشت ، از کمکی که برای تطبیق خویش با محیط لازم داشت محروم می گردید.

به این ترتیب ظرفیت رشد او مورد تهدید قرار می گرفت زیرا او نمی آموخت که به حرکات و اشارات خویش یا افراد پیرامونش اعتماد کند اگر این کودک طلب نمی کرد حس اعتماد و عزت نفس در او رشد نمی کرد. کودکان همان کاری را می کنند که بر آن روال آفریده شده اند ، روالی که متضمن رشد توانایی های کامل آنهاست و والدین نیز باید آن را گرامی بدارند.

بخش دیگری از نظریه سطح نیاز بررسی این مطلب است که طبع کودک چه اثری بر والدین می گذارد. هر کودک دارای سطح نیاز مشخص و متناظر با آن دارای طبعی است که این نیازها را به والدین خود ابزار نماید.

هر کدام از والدین نیز دارای سطح مشخصی از ایثار هستند. چنانچه سطح مورد تقاضای کودک و سطح ایثار والدین با هم یکسان باشد کودک و والدین با هم تطبیق پیدا می کنند و هماهنگی خانوادگی به وجود می آید .

در گفتگو با بسیاری از پدر و مادرهایی که دارای کودکان پرنیاز بوده اند دریافته ام که یکی از زیباترین جنبه های داشتن این قبیل کودکان آن است که کودک نیز چگونه والدین خود را رشد می دهد.

به جهت آنکه کودکان پرنیاز روش های خلاقی را در مراقبت از خود می طلبند شما نیز بعد از سال ها مراقبت از کودک ( با این که بسیار خسته شده اید) مههارت هایی را در این زمینه کسب می کنید که هیچ گاه از آن برخوردار نبوده اید.

اینکه شما چگونه در حق کودک پرنیازتان پدری میکنید دو شخص را تحت تاثیر قرار می دهد:

کودکتان و مادر کودکتان . همسر شما نیازمند حمایت روانی شما و آمادگیتان برای گرفتن جای او در مواقعی است که دیگر توانی برایش باقی نمانده است. نقش پدر و مادر در مراقبت از کودکان پرنیاز به خوبی مشخص نشده است.

منبع: کودک آنلاین