در آغوش گرفتن کودک، باید از سرش بیندازیم؟

مادر باید به چه میزان کودکش را در آغوش بگیرد؟آیا لزومی‌دارد عادت بغل کردن کودک را از سرش بیاندازیم؟

پس از ماه‌ها انتظار و با هم بودن مادر و کودک برای اولین بار همدیگر را بعد از زایمان میبینند ، لمس میکنند و شروع به شناخت هم میکنند. در دوره اخت گرفتن در ماه‌های اول مادر با کودک و کودک با مادر اخت میگیرد.این رابطه صمیمی‌چه با ارتباط کلامی‌چه بدون هیچ حرفی میتواند متفاوت باشد.این روابط کودک بعد از مادر با دنیای بیرون و افراد دیگر هم صورت میگیرد.

در این رابطه خاص بین مادر و کودک رسیدگی‌های مادر ، توجه نشان دادن به کودک ،رفع نیازها و بغل کردن کودک باعث ایجاد حس اعتماد کودک به مادر می‌شود و به همین دلیل کودک مرتبا میخواهد در آغوش مادرش باشد چون متوجه زنده ماندنش توسط مادر شده است به همین سبب همیشه میخواهد مادر خود را در کنارش حس کند.بعد از ۶ ماه و تا پایان ۳ سالگی این حس در نوزاد به حداقل می‌رسد.

حس اعتماد بین مادر و کودک

از ماه ششم به بعد در یک بازه زمانی سریع کودکی که یک رابطه پر اعتماد با مادر خود دارد شروع به کنجکاوی در محیط اطراف میکند.از مادر انتظار می‌رود در این کنجکاوی و کشف اطراف محیط کودک با او همراهی کند.در یک سالگی به رغم اینکه میتواند خودش محیط اطراف را کشف کند باز هم به کمک مادر احتیاج دارد.

در حالت کلی کودک یک ساله با دور شدن از مادر اجازه کشف محیط را پیدا میکند و به هنگام احساس نیاز سراغ مادر می‌رود.وظیفه مادر در مرحله بعد از ایجاد حس اعتماد و وابستگی با کودک ،ایجاد حس جدایی و استقلال است تا کودک در برابر دنیای بیرون هم ایمن شود هم برای تجربه‌های جدید و کشف دنیای بیرون حاضر شود.

بطور خلاصه کودکانی که با تکیه بر اعتمادی که به مادرانشان دارند,به دنیای اطراف قدم میگذارند ,کودکانی با اعتماد به نفسی کاذب میشوند که از عهده خود بر می‌آیند.

بغل کردن بیش از حد کودک باعث تحلیل رفتن عضلات کودک می‌شود

بعد از شش ماهگی در آغوش گرفتن کودک مثل اوایل جدا از اینکه باعث ضعیف شدن عضلات کودک می‌شود ، میتواند مانع تجربه احساسی کودک نیز بشود.

با کودکی که عادت به خوابیدن در اغوش مادر دارد چه کنیم؟

خوابیدن نوزاد برای مادر یکی از اعمال اصلی چرخه زندگی روزانه است.در ماه‌های اول تنها و جدا خوابیدن کودک میتواند سخت و نگران کننده باشد.پس از شش ماهگی که کودک کمتر در آغوش مادر است میتوان در بازه‌های زمانی کوتاه کودک را در تخت خوابش قرار داد و دوباره بغل کرد و بدین گونه کودک را آرام آرام به سمت تنها خوابیدن سوق خواهیم داد. این تجربه نه برای مادر و نه برای کودک زیاد سخت و مشکل ساز نخواهد بود.

سال اول هم برای کودک و هم برای مادر مهم است

تا یک سالگی کودک، مادر متحمل سختی‌های زیادی می‌شود.علی رغم این اگر مادر بتواند با مشکلات پیش آمده و با مدیریت صحیح با ان‌ها مقابله کند و از همه مهم تر بتواند لذت بزرگ شدن فرزندش را بچشد دیگر خیلی به زحمت نمی‌افتد. هم برای کودک و هم برای مادر گذراندن سالم سال اول مهم است.