اصلاح رفتار کودکان، شلوغ کردن در خانه دیگران

بهتر است ارتباط خود را با اقوام و یا دوستانی که برای کودک الگوی تربیتی مثبتی نیستند کمتر کنید.

مثال: آرتین چهار سال دارد او در خانه آرام است اما وقتی جایی می روند بسیار شلوغ می کند، به این طرف و آن طرف می رود، به وسایل دست می زند، با بچه ها دعوا می کند و ... .

رفتارهای نامناسب والدین

- با دیدن این رفتارها، والدین و اطرافیان مدام به او تذکر می دهند اما فایده ای ندارد.

- اطرافیان، فرزندان آنها و حتی والدینِ آرتین فقط او را مقصر می دانند.

- والدین از نو نگاه یا برخورد دیگران با فرزندشان خیلی ناراحت شده، در مسیر راه یا وقتی به خانه می رسند شدیداً با توهین، سر و صدا و حتی تنبیه بدنی با او برخورد می کنند.

توصیه های روانشناس

- بهتر است ارتباط خود را با اقوام و یا دوستانی که برای کودک الگوی تربیتی مثبتی نیستند کمتر کنید، البته در پاسخ به برخی والدین که نمی توانند این شرایط را فراهم کنند و یا باور ندارند باید گفت همان گونه که برخی افراد ناقل ویروس ها یا میکروب های جسمی هستند ممکن است ناقل برخی ویروس ها یا میکروب های روانی و تربیتی نیز باشند که کاهش ارتباط با آنها مسلماً به سلامت جسمی و روانی فرزندتان کمک خواهد کرد.

- توصیه می شود به هیچ وجه آرتین را در حضور دیگران، نصیحت، امر و نهی و یا سرزنش نکنید زیرا به آنها نیز اجازه خواهید داد همین رفتارها را با کودک شما داشته باشند.

- زمانی که به خانه رسیدید کودک را به اتاقی برده، در تنهایی به او "پیام من با قدرت" بدهید یعنی با صدای بلند و قیافه ای عصبانی اما بدون توهین و تحقیر بگویید: من خیلی ناراحتم چون آنجا اذیت کردی و من خجالت کشیدم.

- در آنجا نیز می توانید او را به مکان خلوتی ببرید و به او پیامِ من بدهید.

- از کودک قول نگیرید که در آنجا اذیت نکند و آرام باشد و انتظار نداشته باشید به قولش عمل کند زیرا هنوز نمی تواند مفهوم زمان و آینده را به خوبی درک کند.

- از صاحب خانه در غیاب آرتین بخواهید تا قوانین خانه اش را قاطعانه و محترمانه به کودک گوشزد کند. مثلاً بگوید: در اینجا کسی نمی تواند به وسایل دکور دست بزند، توپ بازی کند، روی مبل ها برود و ... .

- گاهی اوقات تعدادی از اسباب بازی های او را با خود ببرید تا در آنجا سرگرم بوده، حوصله اش سر نرود.

- زمانی که بچه ها با هم هستند سر و صدا، شلوغ کاری، تحرک، دعوا و ... جزو طبیعت زیبای آن هاست پس آستانۀ تحمل خود را افزایش دهید و اگر نمی توانید این کار را انجام دهید این روابط را کاهش دهید.

- اگر فکر می کنید کودک شما زمانی نرمال است که کنارتان بنشیند، بلند نشود، برای هر کاری اجازه بگیرد و ... باید در دیدگاه خود تجدیدنظر کنید، زیرا این کودکان به جای این که نرمال باشند بیمار هستند.

- به اظهار نظرهای دیگران در مورد رفتار فرزندتان با دید انتقادی نگاه کنید یعنی آن صحبت ها را نه صد در صد درست و نه اشتباه بدانید. یعنی آن صحبت ها را نه صد در صد درست و نه اشتباه بدانید. وقتی می بینید اغلب اقوام و دوستان از رفتارهای فرزند شما ناراحت و دلخور هستند برای حل مشکلات رفتاری او اقدام کنید.

اما اگر فکر می کنید کودک شما مشکل خاصی ندارد و این شما هستید که حساسیت زیادی نشان می دهید سعی کنید از حساسیت خود کاسته و یا برای مدتی ارتباط خود را با آنها کم کنید.

- پیام هایتان را روشن، واضح و دقیق به کودک بدهید. پیام های نامناسب: مؤدب باش، مواظب کارهایت باش، پسر یا دختر خوبی باش ... . پیام های مناسب: وقتی بدوبدو می کنی خاله ناراحت می شود، خاله جان دوست ندارند روی مبل ها راه بروی، انتظار دارم بدون اجازۀ عمو جان دست به وسایلشان نزنی.

پیام های اول کلی بوده، کودک منظور شما را نمی فهمد.

- به برخی از اطرافیان که با شوخی و سر به سر گذاشتن با کودک، او را عصبانی می کنند باید گفت این رفتارهای شما کودک را تحریک کرده، وادار به واکنش می کند. پس بهتر است در رفتارتان تجدیدنظر کنید.

مثلاً وسیله ای را به کودک نشان می دهید اما آن را قایم می کنید و به او نمی دهید، به او می گویید خواهرش را بیشتر دوست دارید، اگر دختر است او را پسر و اگر پسر است دختر صدا می زنید. تمامی این رفتارها او را عصبانی کرده وادار به واکنش می کنند.

- اگر فرزند شما با بچه های اقوام و دوستان درگیر شده و یا دوا کرده اند بگذارید خودشان آن را حل کنند و اگر می خواهید دخالت کنید منصفانه برخورد کرده، هیچ کدام را بدون دلیل متهم نکنید و یا بدون بررسی دقیق موضوع، حکمی صادر نکرده، از یکی از آنها جانبداری نکنید. بعد از این قضاوت ممکن است بفهمید حکمی که صادر کرده اید به حق نبوده است.

- از والدینی که مدام از فرزندشان شاکی هستند و معتقدند هر جا که می روند فقط اوست که مشکل ساز می شود باید پرسید: آیا دیگران در ایجاد رفتارهای غلط فرزند شما نقشی ندارند؟ پس چرا فقط او را متهم می کنید؟

- زمانی که رفتار اشتباهی دارد بدون اینکه چیزی بگویید یا عکس العمل خاصی نشان دهید فقط به صورت محکم و قاطع، بدون پلک زدن به او خیره شوید و برای چند ثانیه او را نگاه کنید.

- اگر در زمان برگشت اصرار می کند که آنجا بماند و شما این خواسته اش را غیر منطقی می دانید یا موافق ماندن او نیستید بدون هیچ بحث و جدلی قاطع ولی با احترام از او بخواهید که همراه شما بیاید، لطفاً به عکس العمل های او هیچ توجهی نکنید.

منبع: کودک آنلاین