اصلاح رفتار کودکان، نکاتی که باید بدانید

یک روان شناس کودک و نوجوان گفت: در مسیراصلاح رفتار لازم است که انتظارات خود را از فرزندتان را به صورت واضح تعریف کنید.
به گزارش سلامت نیوز، باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: سید شهرام علیزاده روان شناس کودک و نوجوان گفت: در صورتی که برخی از رفتارهای فرزندتان را نامطلوب می دانید پیش از هر اقدامی آنها را به صورت واضح بر روی تکه ای کاغذ یادداشت کنید؛ به طور مثال «اسباب بازی هایش را پس از بازی جمع نمی کند» یا « در هنگام خشم اطرافیانش را کتک می زند». او با بیان اینکه به کار بردن برچسب هایی چون لجباز، بی نظم، و لوس رفتار نامطلوب را توصیف نمی کند و موجب ابهام هر چه بیشتر مسئله می شود، عنوان کرد: سعی کنید تا حد ممکن رفتارهای نامطلوب فرزندتان را دقیق و کاملا اختصاصی تعریف کنید و آن ها را به بخش های کوچک تقسیم کنید تا تغییر و اصلاح امکان پذیر شود.
علیزاده ادامه داد: حال یک مشکل را انتخاب کنید و سعی کنید هر بار یک گام برای اصلاح آن پیش بروید. سعی نکنید که مشکلات کودک را یک شبه حل کنید و این نکته را در نظر بگیرید که تغییرات تدریجی ماندگارتر خواهند بود، چرا که یکی از ضروریات تغییر رفتارهای نامطلوب کودکان، هماهنگی والدین است. لازم است که پدر و مادر در مورد مشکل و راه حل انتخابی هم نظر باشند و هر دو به توافقات انجام شده در مورد نحوه حل مشکل پایبند باشند. او افزود: در مسیر اصلاح رفتار لازم است که انتظارات خود از فرزندتان را به صورت واضح تعریف کنید. به طور مثال بنویسید «من می خواهم فرزندم پس از ورود به هر مکانی سلام کند». در این شرایط پس از نوشتن انتظاراتتان به صورت انتقادی درخواست های خود را بخوانید و با توجه به شرایط سنی و عقلی فرزندتان انتظاراتتان را تغییر دهید.
این روان شناس کودک و نوجوان مطرح کرد: برای مثال باید بدانیم که انتظار اینکه کودکی ۲ ساله در بدو ورود به هر مکانی سلام کند، انتظاری نامعقول به شمار می رود؛ اما توصیه می شود که با دید مثبت به فرزندتان بنگرید و شخصیت فرزندتان را بطور کلی زیر سوال نبرید. شما رفتار نامطلوب فرزندتان را نمی پسندید، اما خود او را دوست دارید. اگر فرزندتان روی مبل بالا و پایین می پرد به او بگویید که رفتارش مورد پسند شما نیست. علیزاده ادامه داد: در مورد انتظارتتان با فرزندتان صحبت کنید و از به کار بردن کلمات کلی و مبهم بپرهیزید، چرا که به کار بردن جمله «من می خواهم که تو با ادب تر باشی» برای کودک کاملا مبهم است. انتظار خود را بصورت واضح توصیف کنید و به فرزندتان بگویید که دقیقا چه می خواهید؛ مثلا به او بگویید که «من می خواهم وقتی که به خانه دیگران می رویم به محض ورود سلام کنی.