۱۸۲۶۸۲
۸۸۰
۸۸۰
پ

هدف از بازی کودکان، چرا نمیگذارید بازی کنند؟

اکثر پدران و مادران بدون برنامه ریزی قبلی ، سعی می کنند کودک خود را از بازی کردن باز دارند.

اکثر پدران و مادران بدون برنامه ریزی قبلی ، سعی می کنند کودک خود را از بازی کردن باز دارند. دور کردن کودک از بازی کاری بس دشوار است ؛ چون کودک چنان در قالب و نقش خود در بازی فرو می رود که قادر نیست به دستور پدر و مادر قدم به جهان واقعیت ها بگذار ؛ افکار ، احساسات و تصورات او تماما تحت تاثیر موضوع بازی قرار می گیرد.
متاسفانه ، بعضی از پدران و مادران ، بدون در نظر گرفتن سن و شرایط روحی و روانی کودک ، با رفتارهای غیرمنطقی ، حس مخالفت و مقاومت را در کودک برمی انگیزد. برای مثال ، کودکی که غرق در عالم شن بازی است ، مادرش با صدای بلند می گوید : (( خب ، بازی کافی است ، حالا نوبت ناهار است . ))
کودک نیز که تونلی را در عالم تخیل خویش تجسم می کند و مشغول ساختن آن است ، از اجرای فرمان مادر سر باز می زند.
در این حالت ، مادر کودک از کوره در می رود ، با عصبانیت دست کودک را می گیرد و او را از محل بازی بیرون می کشد. کودک نیز با گریه ، بهانه گیری ، خودداری از غذاخوردن و یا خوابیدن مخالفت خویش را به پدر و مادر نشان می دهد.
از این رو ، باید ابتدا کودک را برای خروج از عالم بازی آماده ساخت و سپس از او خواست از بازی دست بکشد.
در مورد کودکان بزرگتر ، میتوان به هنگام شروع بازی اعلام کرد که مثلا تا ساعت ۱۲ برای بازی کردن فرصت دارید و به هنگام بازی ، ده دقیقه مانده به پایان بازی ، به کودک اعلام کنید که تا ده دقیقه ی دیگر بازی را به پایان برساند که وقت ناهار است. با این روش ، کودک قانع می شود و نظر پدر و مادر را بهتر خواهد پذیرفت.
ولی در مورد کودکان خردسال ، بهترین شیوه داخل شدن در جریان بازی کودک است . به عنوان مثال ، کودک چهار ساله ای با همسالان خود مشغول بازی است.
مادر کودک که شخصی آشنا و آگاه به مسائل تربیتی و روحیات کودک است ، با نقشه ای ماهرانه ، سطلی حلبی را در دست می گیرد و با قطعه چوبی شروع به کوبیدن به آن می کند و میگوید : (( این جا کودکستان است و ساعت ناهار فرا رسیده است . طبق دستور مربی همه به سوی ناهار...)).
کودکان با درک آهنگ بازی در گفتار مادر ، بدون نشان دادن مقاومت ، تسلیم میشوند و با حالتی خوشایند و رضایتبخش به منزل میروند.
همچنین ، میتوان با استفاده از روش ایفای نقش ، رفتار نادرست کودک را اصلاح کرد. برای مثال ، کودکی که مشغول بازی است و وقت ناهار همیشه با تاخیر بر سر سفره ی غذا حاضر میشود و صدا زدن و ناراحتی در او تاثیری ندارد.
پدر و مادر میتوانند با کودک حرف بزنند که هر کدام نقش دیگری را ایفا کنند.
در این روش ، کودک نقش پدر و مادر را بازی می کند و سر سفره ی غذا حاضر می شود و از یکی از دو والد که نقش کودک را ایفا می کند دعوت به عمل می آورد که دست از بازی بکشد و سر سفره ی ناهار حاضر شود.
با استفاده از این روش ( غیرمستقیم ) نتیجه ی بهتری میتوان گرفت و کودک مجاب میشود که در رفتارش تغییر ایجاد کند.
پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.