حس استقلال در کودکان، نحوه ایجاد

در این مطلب به ایجاد حس استقلال در کودک که باید توسط والدین و پرستار کودک ایجاد شود ی پردازیم.وجود حس اضطراب جدایی از والدین در روند رشد کودک طبیعی می باشد. زمانی که کودک بخشی از روز را با کودکان دیگر یا با افراد دیگری مثل دوست، فامیل یا پرستار کودک سپری می کند، اگر به رفتار آنها توجه کنید بعد از گذشت دقایق و ساعاتی متوجه حس تعلق کودک بر والدین خود، می شوید.
از شروع سن ۲ سالگی به بعد که مادر برای نگهداری از فرزند خود به پرستار کودک یا مهد کودک نیاز پیدا میکند، حتی زمانی که مادر در منزل است و برای آماده سازی غذا یا تماشای تلویزیون از دید کودک کنار می رود می توان حس اضطراب جدایی درکودک را که در وی ایجاد استرس می کند را مشاهده نمود.
هر ساله میلیون ها والدینی که شاغل هستند و در خانه بچه کوچک دارند، در زمان خروج از خانه با صحنه هایی مانند گریه و زاری و بی قراری کودک مواجه می شوند و دوست ندارند بدون مادر یا پدر در منزل باشند. گریه اغلب کودکان بعد از ۵ دقیقه دوری از والدین قطع می شود ولی همین صحنه جدایی از نظر والدین کودک جهنمی است و در این باره واقعاً احساس گناه می کنند.
دلیل اضطراب جدایی به طور قطع مشخص نمی باشد، با این حال راههایی برای تغییر این شرایط و به حداقل رساندن استرس و ناراحتی ناشی از آن برای کودک وجود دارد. برخی کودکان از این که با شادی و خنده، سینه خیز روی زمین دنبالشان کنند و بچرخند و در طرف دیگر مادرشان را ببینند لذت می برند ، از این روش می توان برای کاهش استرس حس اضظراب از جدایی در کودک بهره گیری کرد بدین گونه که مادر با دور شدن از منطقه دید کودک، منزل را ترک کند و بقیه بازی اینبار توسط پرستار کودک دنبال شود. اما بعضی کودکان سمتی که والدین هستند را رها نمی کنند.
نکته : کودکی که بیشتر در جمع اقوام و خویشان حضور دارد مشکلات اضطراب جدایی کمتری پیدا می کند.
پدر و مادری که برای رفتن کودک به رختخواب خودشان اصرار می کنند ، به اهمیت استقلال کودک در آرام کردن خود پی برده اند. (البته زمانی که کودک گرسنه نباشد، خیس نکرده باشد یا دچار درد دندان در آوردن نباشد.) کودک می تواند بدون ترس یا عصبانیتی تنها بماند.
شما می توانید به روشهای خود تسکینی کودک خود گوش دهید مثل آواز خواندن یا آهسته زمزمه کردن، بنابراین کودک خود را در تنهایی اتاق یا تختخوابش سرگرم می کند. این تنهایی پایه و اساس استقلال اولیه را در کودک بنا می کند که کودک را از اینکه کاملاً متکی به حضور والدین در منزل باشد، بی نیاز خواهد کرد.
برخی کودکان ناگزیر دچار اضطراب جدایی می شوند. آنها در نبود پدر و مادر به دلایلی همچون فوت، متارکه و یا طلاق، گریه می کنند و فقدانشان را حس می کنند. احساس ناامنی از جانب خود والدین اضطراب جدایی را ایجاد می کند!
برای به حداقل رساندن اضطراب جدایی در کودک این ۵ مرحله را بخوانید و تا رسیدن به استقلال کودک به آن عمل کنید:
۱_ کودک را در همان مراحل اولیه زندگی، اجتماعی بار آورید. بازیهای مدت دار با او انجام دهید. اگر حوصله بازی و سرگرمی با کودک را ندارید همراه پرستار کودک یا مادربزرگ یا هر زن مورد اعتماد دیگر، او را هر چند وقت برای نهار و بازی و گردش به بیرون از منزل بفرستید.
۲ــ کودک را تشویق کنید و اجازه دهید با خانواده، دوستان و همسایه ها رفت و آمد داشته باشد.
۳ــ اتاق امنی برای کودک مهیا کنید و اجازه دهید در اتاق خود سینه خیز رود، بازی کند و کتاب بخواند، به بیرون منزل برای پیاده روی برود و دوباره به منزل برگردد به او بگویید که شما در همین نزدیکی هستید حتی اگر فکر می کنید ممکن است به سرعت در دسترس کودک نباشید.
۴ــ اجازه ندهید دلواپسی و اضطراب شما در جدایی از کودک به او نیز اثر کند چرا که او برای رشد و نمو خود نیاز به این استقلال دارد.
۵ــ بگذارید کودک خودش غذا بخورد والدین برای خواب نیمروز بایستی کودک را بخوابانند، سپس جای خواب او را تغییر دهید. هر چه کودک در بین افراد خانواده و فامیل خصوصاً اقوام مادری بیشتر باشد اضطراب جدایی کودک کمتر می شود