علت پرحرفی در کودکان، چیست و چه درمانی دارد؟

پرحرفی کودک ، بی وقفه حرف زدن و گفتن هر آنچه که به ذهن می آید (بدون توجه کردن به مناسب بودن آن)، نگرانی معمولی است که ذهن والدین را به خود مشغول می کند. کودکانی که بیش فعالی یا ADHD دارند در مهار و کنترل کردن واکنش های خود مشکل دارند. آن ها ممکن است هر آنچه که به ذهنشان می رسد، بدون فکر کردن به عواقب آن به زبان بیاورند.

تکانشی و بیش فعالی مرتبط با ADHD، صبر کردن و فکر کردن را برای کودکانی که به این بیماری دچارند سخت می کند. آن ها نمی توانند واکنش های خود را کنترل کرده و آن ها را از صافی رد کنند. کودکان و بزرگسالان دارای اختلال ADHD همچنین گفتگو ها را به خود انحصار می دهند و بی وقفه صحبت می کنند.
پرحرفی کودک را چگونه کنترل کنیم؟
پرحرفی کودک را چگونه کنترل کنیم؟
چه راه هایی برای مقابله با پرحرفی کودک وجود دارد؟

اولین کاری که باید بکنید مشورت با پزشک فرزندتان است. کودکانی که به ADHD دچارند معمولا با رفتار های اغراق شده از جمله پرحرفی کودک ، زیر لب زمزمه کردن، سروصدا، حرکت، بی قراری، تکان تکان خوردن، برخورد کردن با اشیا اطراف و … مشکل دارند. این بیش فعالی و کشمکش همگانی با کنترل خود می تواند برای کودک به شدت انرژی بر باشد.

کار بعدی ای که می توانید انجام دهید این است که هنگامی که کودکتان تقریبا تمرکز دارد و می تواند صحبت کند و مشکلاتش را حل کند، کنارش بنشینید. به او درباره ی بیش از حد حرف زدنش بگویید و سعی کنید با هم یک برنامه بریزید تا آن را کم کنید. امکان دارد فرزندتان بخواهد یک سیستم جایزه دهی راه بیاندازید تا به او برای تغییر در رفتارش انگیزه ایجاد کند.

به همراه فرزندتان یک نشانه تعیین کنید تا هنگامی که فرزندتان بیش از حد حرف زد بتوانید با کمک آن نشانه او را از این کار مطلع کنید. برای مثال این نشانه می تواند گذاشتن دست شما روی شانه ی فرزندتان باشد. این حرکت یک یاداوری است تا هنگامی که فرزندتان بی توجه و بی وقفه صحبت می کرد، متوجه کار خود شده و تلاش کند خود را از این کار باز دارد. یک نشانه فیزیکی مانند لمس شانه معمولا از یک نشانه دیداری مانند گذاشتن انگشت روی لب ها قوی تر است؛ اما بهتر است از هر دو نشانه با هم استفاده کنید.

اگر نشانه ها را با حرف زدن با خود همراه کنید، امکان دارد نتیجه ی بهتری بگیرید. برای مثال، هنگامی که دستتان را روی شانه اش می گذارید یا انگشتتان را جلوی لب هایتان می گیرید، فرزندتان باید بلند یا زیر لب بگوید: من باید همین حالا حرف زدنم را متوقف کنم. یا حرفی مانند این را به خود بگوید. این حرف زدن با خود می تواند در اکثر اوقات کمک بزرگی باشد؛ مخصوصا برای کودکانی که به ADHD دچارند و به سختی می تواند با کمک حرف زدن با خود رفتارشان را کنترل کنند. شما به الگو بودن، بازخورد و راهنمایی زیادی نیاز دارید تا بتوانید به او برای کسب این مهارت کمک کنید.
بدون فکر حرف زدن

هنگامی که فرزندتان بدون فکر کردن حرف های نامناسب می زند، به او یاد دهید چطور با شمردن تا عدد پنج قبل از حرف زدن و تمرین دوباره و دوباره ی این کار، پاسخ دادنش را به تاخیر بیاندازد. این نیز مهارت جدیدی است که به الگو بودن و کمک فراوان شما احتیاج دارد.

همچنین، حتما باید به رفتار های فرزندتان به سرعت و به طور مکرر بازخورد دهید و به او بگویید که دارد پیشرفت می کند. تعریف کردن به همراه انگیزه دادن می تواند به فرزندتان در تغییر رفتارش کمک کند.