آموزش به کودکان اوتیسمی، فواید یادگیری شنا
اختلالات طیف اوتیسم با مشکلات تعاملات اجتماعی، مشکلات ارتباطی و رفتارهای تکراری مشخص میشود.
تحقیقات اخیر در زمینه صدمات مرگ و میر در افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم نتایجی تعجب برانگیز و ناراحت کنندهای را ارائه میدهد. به گفته نویسندگان، آموزش شنا به کودکان مبتلا به اوتیسم باید یک اولویت باشد.
اختلالات طیف اوتیسم با مشکلات تعاملات اجتماعی، مشکلات ارتباطی و رفتارهای تکراری مشخص میشود. فراتر از علائم اختلالات طیف اوتیسم، افرادی که مبتلا به اوتیسم تشخیص داده میشوند عمر کوتاهتری دارند و به طور متوسط ۳۶ سال زودتر از جمعیت معمول از دنیا میروند. یعنی اگر جمعیت عادی تا ۳۶ سالگی عمر کنند، افراد مبتلا به اوتیسم تا ۳۶ سالگی عمر خواهند کرد.
ضرورت آموزش شنا به کودکان مبتلا به اوتیسم
اگر چه طول عمر کاهش یافته افراد مبتلا به اوتیسم قبلا ذکر شده است، اما تحقیقات کمی به طور خاص اطلاعات مربوط به مرگ و میر ناشی از صدمات را مورد بررسی قرار داده است. گروهی از محققان دانشکده بهداشت عمومی شهر نیومکزیکو دانشگاه کلمبیا مطالعاتی را در زمینه اپیدمیولوژیک (همه گیر شناسی) انجام دادهاند که به درک بهتر ما در این زمینه کمک خواهد کرد. این تیم که توسط دکتر گووهوا لی استاد اپیدمیولوژی رهبری شد، اطلاعاتی را از سیستم آمار ملی حیاتی ایالات متحده به دست آورد و در مجموع ۳۲ میلیون گواهی مرگ مشاهده شده است.
داده های همه گیر شناسی اوتیسم
دادهها نشان دادهاند که تعداد مرگ و میر سالانه افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در طی ۱۵ سال و از ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴ تقریبا ۷ برابر افزایش یافته است. دکتر لی، مدیر موسسه مرکز اپیدمیولوژی آسیب و پیشگیری در کلمبیا در مورد نتایج گفت: علیرغم افزایش قابل توجه در میزان مرگ و میر سالانه، مرگ و میر مربوط به اوتیسم هنوز هم به شدت کم گزارش شده است. به ویژه مرگ و میر ناشی از آسیبهای عمدی مانند حمله، قتل و خودکشی.
از مرگ و میر ثبت شده، ۲۸ درصد به علت آسیب بوده که شایعترین آن خفگی و پس از آن آسیب دیدگی و غرق شدن بود. در واقع این سه علت تقریبا ۸۰ درصد از کل تلفات صدمات در کودکان مبتلا به اوتیسم را شامل میشود. بیش از ۴۰ درصد این حوادث در خانه و یا در مجتمعهای مسکونی رخ داده است. یافتههای این تحقیق که در هفته جاری در مجلهی بهداشت عمومی آمریکا منتشر شده نگران کننده هستند.
دکتر لی در این باره میگوید: تجزیه و تحلیل ما نشان میدهد که کودکان مبتلا به اوتیسم ۱۶۰ بار بیشتر از جمعیت عادی کودکان در اثر غرق شدن میمیرند. با توجه به شدت خطر غرق شدن کودکان مبتلا به اوتیسم، آموزش شنا به کودکان مبتلا به اوتیسم باید جزو مداخلههای در اولویت اول باشند.
غرق شدن و اوتیسم
وقتی سوال شد که چرا غرق شدن باید علت معمول مرگ در افراد مبتلا به اوتیسم باشد، دکتر لی گفت : با وجود اختلال در ارتباطات و مهارت های اجتماعی، کودکان مبتلا به اوتیسم تمایل دارند که برای کاهش اضطراب شدید خود از آرامش آب کمک بگیرند. متاسفانه این رفتار اغلب به تراژدی منجر میشود به همین دلیل آموزش شنا به کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار ضروری است.
معمولا علائم اولیهی اوتیسم از نوزادی تا ۳ سالگی مشاهده میشود به همین دلیل کودکان اغلب در سن ۲ یا ۳ سالگی مبتلا به اوتیسم تشخیص داده میشوند. در این مرحله دکتر لی می گوید: متخصصان اطفال و والدین باید بلافاصله قبل از هرگونه درمان رفتاری، گفتار درمانی یا کار درمانی، کودک خود را در کلاسهای شنا ثبت نام کنند. او ادامه داد: توانایی شنا کردن برای کودکان مبتلا به اوتیسم یک مهارت زندگی ضروری است. اگر چه این تحقیق از دادههای زیادی استفاده میکند اما در نتایج آن شکافهایی وجود دارد.
جوزف گوان، نویسنده اصلی و دانشجوی اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کلمبیا درباره آموزش شنا به کودکان مبتلا به اوتیسم میگوید: مطالعه ما به اطلاعات گواهی مرگ محدود شد. در حالی که تعداد مرگ و میر ناشی از غرق شدن کودکان مبتلا به این اختلال شگفت انگیز است. اوتیسم به عنوان یک علت کمک کننده به مرگ این کودکان احتمالا زیر سوال میرود زیرا صحت اطلاعات مربوط به گواهیهای فوت شده توسط پزشکی قانونی متفاوت است. علیرغم کمبود دادههای مورد مطالعه، یافتهها و نتیجهگیریها احتمالا بر توصیههای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم تأثیر میگذارند. بعضی چیزهای ساده مانند درسهای شنا واقعا میتواند یک زندگی ایمن برای برخی از کودکان باشد.
منبع:
کودکت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼