۱۸۴۲۸۹
۱۹۳۸
۱۹۳۸

راش صورت نوزاد، چی باعث ایجادش می‎شه؟

در نوزادان اکثر راش‌های صورت بی‌ضررند و گرایش به آن دارند که بدون درمان التیام یابند. علل ایجاد این راش‌ها شامل اگزما، آکنه و عفونت است.

در نوزادان اکثر راش‌های صورت بی‌ضررند و گرایش به آن دارند که بدون درمان التیام یابند. علل ایجاد این راش‌ها شامل اگزما، آکنه و عفونت است.
به هر حال در برخی مواقع راش روی صورت نوزاد نشان دهنده اختلال جد‎ی‎تری است.
توانایی تشخیص انواع راش‌ها به والدین و مراقبان بچه این امکان را می‎دهد که بدانند چه هنگامی باید به پزشک مراجعه کنند.

اگزمای نوزاد
اگزما به گروهی از اختلالات اشاره دارد که باعث می‎شوند تا پوست زبر، آزرده، خارش‎دار و ملتهب شود.
این وضعیت‎ها در کودکان خردسال شایع است و اغلب در فاصله بین 6 ماهگی و 5 سالگی بروز می‎کند. بسیاری از کودکان بر اگزما غلبه می‎کنند.
بر مبنای اعلام "انجمن ملی اگزما" در ایالات متحد آمریکا، اگر اگزما در طول 6 ماه اول زندگی ایجاد شود، گرایشی به بروز روی گونه‎ها، چانه، پیشانی یا جمجمه از خود نشان می‎دهد. راش ایجاد شده خشک، قرمز رنگ و خارش‌دار است.
در فاصله بین 6 تا 12 ماهگی اگزما ممکن است به دیگر بخش‌های بدن گسترش پیدا کند. آرنج و زانو به طور مشخص زمانی که بچه شروع به چهار دست و پا راه رفتن می‎کند، آسیب‎پذیرترند.

درمان
اگرچه علت دقیق ایجاد اگزما مشخص نیست، کارشناسان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و زیست‎محیطی در این مورد نقش دارند.
برخی محرک‎های زیست‎محیطی می‎توانند باعث بیش‎فعال شدن سیستم ایمنی شوند که باعث التهاب و آزردگی پوست می‎شود.
در هنگام تلاش برای مشخص کردن علت بروز اگزما در کودک، ممکن است یادداشت برداری در مورد علایم و محرک‎های بالقوه مفید باشد. با اجتناب از این محرک‎ها امکان پیشگیری از عود علایم وجود دارد.
در زیر برخی محرک‎های شایع اگزما در نوزادان فهرست شده است:
- گرما و تعریق
- خشکی پوست
- مواد محرک مثل انواع صابون، مواد شوینده و دود سیگار
- مواد آلرژی‎زا مثل هیره‌ها [آلرژی هیره]، گرده، و موی حیوانات خانگی
- برخی پارچه‌‏ها مثل انواع پشمی و نایلونی
درمان‎های اگزما شامل موارد زیر است:
- مرطوب کننده‎های غیر نسخه‎ای
- کرم‏ها و پمادهای نسخه‎ای مثل کرم‎های استروئیدی
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
- نوردرمانی
پزشک می‎تواند با یک متخصص پوست کودکان مشورت کرده و یک دوره درمان را توصیه کند. دکتر در عین حال می‎تواند در مورد محرک‎ها و چگونگی اجتناب از آنها توصیه‌های لازم را ارائه دهد.

بیماری کلاه گهواره
درماتیت سبوریک باعث می‎شود تا یک راش روی نقاطی از پوست که حاوی غدد زیاد تولید کننده روغن هستند ایجاد شود.
در نوزادان راش عمدتاً روی جمجمه ظاهر می‎شود، و مردم عموماً به آن زیر عنوان کلاه گهواره اشاره می‎کنند. به هر حال، کلاه گهواره به گونه‎ها، مشخصاً در ناحیه اطراف چشم‎ها و بینی نیز آسیب می‎رساند.
راش ممکن است دارای مشخصات زیر باشد:
- سرخی و التهاب
- نمای ظاهری روغنی یا چرب
- لکه‎های فلس مانند سفید یا زرد رنگ

درمان
ببماری کلاه گهواره به طور معمول بی‎ضرر است و معمولاً در فاصله بین ۶ تا ۱۲ ماهگی از بین می‎رود.
اگر کودک از بابت کلاه گهواره احساس ناراحتی نداشته باشد به درمان نیازی نیست.
برای علایم خفیف داروهای غیر نسخه‎ای مثل کرم‎های ضد قارچ و شامپوهای دارویی ممکن است به تخفیف علایم و سرعت گرفتن روند التیام کمک کنند. به هر حال، برای استفاده از این محصولات در مورد نوزادان باید با پزشک مشورت شود.
اگر راش حالت فلس مانند پیدا کرده باشد، استفاده از روغن معدنی یا ژل پترولیوم بر روی جمجمه بچه یک ساعت پیش از استفاده از شامپوی ضد شوره می‎تواند به شل شدن و زدودن فلس‎ها کمک کند.
برای نوزادان دچار علایم شدیدتر پزشک می‎تواند استروئیدهای موضعی را برای کاهش التهاب تجویز کند.
به طور مشخص موارد شدید کلاه گهواره می‎تواند ریسک عفونت را افزایش دهد. در صورت وجود موارد زیر در پوست بچه باید بلافاصله به دکتر مراجعه کرد:
- احساس گرما
- نشت مایع
- متصاعد شدن بوی بد

میلیا در نوزاد
در حدود 40 تا 50 درصد نوزادان سالم دچار میلیا می‎شوند، که برآمدگی‎های کوچکی با 1 تا 3 میلی‎متر قطر و رنگ سفید یا زرد است.
میلیا بر اثر انسداد منافذ پوست ایجاد می‎شـود و روی صورت و اغلب در اطراف چشم و بینی ظاهر می‎گردد. این برآمدگی‎ها ممکن است به تعداد زیاد ظاهر شوند و تقریباً تعداد مساوی از آنها در هر یک از دو سمت صورت بروز می‎کند.
در نوزادان احتمال ایجاد میلیا در دهان نیز وجود دارد. در این مورد، اصطلاح پزشکی مرواریدهای اپشتین استفاده می‎شود.

درمان
میلیا گرایشی به برطرف شدن خود به خودی در طول چند هفته از خود نشان می‎دهد که این مربوط به زمانی است که منافذ پوست باز می‎شود.
به طور معمول به درمان نیازی نیست. مردم نباید برای نوزادان از کرم و پماد روی صورت استفاده کنند، زیرا این مواد می‎توانند باعث بسته شدن بیشتر منافذ پوست شوند و در نتیجه به تکثیر میلیا منجر گردند.

آکنه نوزادی
آکنه نوزادی سبب ایجاد کورک‎های کوچک و قرمز رنگ می‎شود که به طور معمول در فاصله 2 تا 6 هفتگی نوزاد بروز می‎کنند. به هر حال، برخی از نوزادان با این نوع آکنه به دنیا می‎آیند.
اصطلاح پزشکی برای آکنه‌ای که در فاصله 6 هفتگی تا 6 ماهگی ایجاد می‎شود آکنه نوزادی است.
بنا به اعلام "آکادمی آمریکایی درماتولوژی" آکنه نوزادی مبتلابه حدود 20 درصد نوزادان است.
جوش‎ها گرایشی به ایجاد شدن روی گونه و بینی نوزاد از خود نشان می‎دهند، اما در عین حال امکان بروز آنها در موارد زیر نیز وجود دارد:
- پیشانی
- چانه
- جمجمه
- گردن
- قفسه سینه
- قسمت فوقانی پشت

درمان
به طور معمول آکنه نوزادی دلیلی برای نگرانی ندارد. نامحتمل است که این آکنه سبب بروز جای زخم شود و گرایشی به برطرف شدن بدون درمان در طول چند هفته تا چند ماه از خود نشان می‎دهد.
والدین و مراقبان نوزاد باید:
- به ملایمت پوست نوزاد را با آب ولرم شستشو دهند
- از ساییدن نواحی آسیب دیده خودداری کنند
- از محصولات مراقبت پوست روغنی یا چرب استفاده نکنند
- پیش از استفاده از داروهای آکنه یا محصولات پاک کننده با پزشک مشورت کنند

آکنه اطفال
آکنه اطفال در نوزادان بالای شش هفته بروز می‎کند. این نوع آکنه به طور معمول در فاصله 3 تا 6 ماهگی ایجاد می‎شود.
میزان شیوع آکنه اطفال کمتر از آکنه نوزادی است. علایم ممکن است شدیدتر بوده و به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.
پیش از درمان آکنه اطفال این موضوع مهم است که دیگر اختلالات مثل اگزما و انواع عفونت، که در این گروه سنی بیشتر شایع هستند، از تشخیص خارج شوند.

درمان
آکنه اطفال به طور معمول در فاصله ۶ تا ۱۲ ماه پس از بروز اول خود ایجاد می‎شود.
پس از تشخیص، درماتولوژیست می‎تواند توصیه‎هایی در مورد درمان آکنه و پیشگیری از بروز جای زخم ارائه دهد. اگر متخصص پوست ظن به آن داشته باشد که آکنه نتیجه اختلالات پزشکی زیربنایی است، آنگاه ممکن است مراجعه به یک متخصص را در دستور کار قرار دهد.

سندرم گونه سیلی خورده
سندرم گونه سیلی خورده یک عفونت ویروسی است. هر کسی ممکن است دچار این معضل شود اما در اغلب موارد بین کودکان پیش‌دبستانی شایع است.
دیگر نام‎های مصطلح برای این سندرم بیماری پنجم و اریتما اینفکتوسوم است. سندرم گونه سیلی خورده بر اثر عفونت ناشی از پاراویروس B19 ایجاد می‎شود.
مشخصه خصلت‎نمای این بیماری راش قرمز رنگی است که روی هر دو گونه ایجاد می‎شود. این راش به طور معمول دردی به همراه ندارد. راش مزبور معمولاً در فاصله بین 4 تا 14 روز پس از عفونت ایجاد می‎شود.
راش گونه اغلب در طول چند روز ناپدید می‎شود، اما در مرحله بعد امکان بروز راش‎های بیشتری بر روی قفسه سینه، بازوها و زیر زانوها وجود دارد. این راش‌ها به طور معمول 7 تا 10 روز ادامه دارند اما احتمال بروز و ناپدید شدن آنها وجود دارد.
راش روی بدن به طور معمول حالت لکه‎ای و رنگی روشن دارند. این راش می‎تواند با خارش همراه باشد اما به طور معمول دردناک نیست.
سندرم گونه سیلی خورده در عین حال ممکن است با علایم زیر همراه باشد:
- تب 38 درجه سانتی‎گراد یا بالاتر
- سردرد
- آبریزش بینی
- گلو درد
کودکان در ابتدای بیماری ممکن است آن را به دیگران انتقال دهند اما مسری بودن بیماری پس از بروز راش متوقف می‎شود.

درمان
علایم سندرم گونه سیلی خورده به طور معمول خفیف است و عفونت زیربنایی عموماً بدون درمان از بین می‎رود.
داروهای غیر نسخه‎ای مثل استامینوفن و ایبوپروفن می‎توانند به تخفیف هر گونه ناراحتی موجود کمک کنند. به هر حال، پیش از دادن هر نوع دارویی به نوزادان و کودکان خردسال باید با پزشک مشورت شود.
هرگز نباید به بچه‌ها آسپیرین داد زیرا آسپیرین ریسک یک بیماری جدی به نام سندرم رایه را افزایش می‎دهد.
منبع: مهرین

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.