درباره خواب نوزاد، آنچه باید بدانید
به احتمال زیاد سردرگرم هستید : چطور می توانم کمی بیشتر بخوابم؟ چه کار کنم که بچه ام شب ها کمی بیشتر بخوابد؟
به احتمال زیاد سردرگرم هستید : چطور می توانم کمی بیشتر بخوابم؟ چه کار کنم که بچه ام شب ها کمی بیشتر بخوابد. طرز خواب نوزادان با یکدیگر بسیار متفاوت است. از آنهایی که خوابشان سنگین است و به آسانی خودشان خوابشان می برد تا آنهایی که خوابشان سبک است و باید یک بزرگسال کنارشان باشد تا احساس امنیت کنند و بخوابند. اگر به خواب بیشتری نیاز دارید (کی ندارد؟) شاید ما بتوانیم کمک کنیم.
نخست به اندکی اطلاعات در این زمینه توجه کنید. الگوی خواب بزرگسالان و خواب نوزادان در کل شبیه هم است و در هر کدام چرخه ی خواب وجود دارد. ما با خواب سبک آغازمی کنیم، بعد به خواب عمیق می رویم، و دوباره به خواب سبک بر می گردیم، چیزی شبیه سوارشدن به یک ترن هوایی. خواب سبک تر بعد از خواب عمیق معمولا با حرکات سریع چشم همراه است و خواب REM نامیده می شود. چرخه های خواب نوزادان کوتاه تر از بزرگسالان هستند. در حالی که چرخه های خواب بزرگسالان ممکن است نود دقیقه طول بکشند، چرخه های خواب نوزادان بین سی تا چهل دقیقه طول می کشند. شیر خواران بزرگتر و نوپایان چرخه های طولانی تری دارند که ممکن است بین چهل تا شصت دقیقه ادامه داشته باشند.، و در مورد کودکان بزرگتر به تدریج چرخه های خواب شبیه بزرگسالان می شود. همه ما، کودکان و بزرگسالان، الگوهای مشخصی برای خوابمان داریم.
ما پیش از رفتن به رختخواب آداب و مراسمی را اجرا می کنیم که به آماده شدن بدنمان برای خواب کمک می کنند. شاید شما پیش از خوابیدن کتاب می خوانید یا به موسیقی یا رادیو گوش می دهید. یا ممکن است جلوی تلویزیون خوابتان ببرد. شاید به سکوت و تاریکی مطلق نیاز داشته باشید تا بتوانید بخوابید. این ها همه الگوهای خواب هستند.
در نهایت، ما همه در نیمه های شب بیدار می شویم نه فقط یک بار، بلکه چند بار. به عنوان یک بزرگسال ما به سادگی فقط بالش و پتو را میزان می کنیم، غلت می زنیم، و دوباره به خواب می رویم. نوزادان باید این مرحله گذار را یاد بگیرند. آنها باید عبور از این دشواری ها و بازگشت به خواب عمیق را بیاموزند.
احتمالا الان اصطلاح «خوابیدن مثل یک بچه» همان معنی سابق را برای تان نمی دهد. در این سن بسیاری از بچه ها در شب فقط سه تا چهار ساعت می خوابند و چند بار برای شیر خوردن بیدار می شوند.
شما می توانید از این اطلاعات تازه برای کمک به بهبود الگوی خواب نوزادان استفاده کنید. پیش از هر چیز، مراسم و عاداتی را طرح کنید که زمینه را برای راحت تر خوابیدن او آماده کنند. می توانید به او شیر بدهید، پوشکش را عوض کنید، برایش کتاب بخوانید، و بعد در آغوشش بگیرید تا بخوابید. از هر چه استفاده می کنید آن را به طور مداوم و هرشب به کار ببرید.
درباره مراسم و عاداتی که برای کمک به خوابیدن فرزندتان به کار می برید فکر کنید. اگر او در ساعت ۸ شب در حالی که او را در آغوشتان در منزل می گردانید به خواب می رود، آنگاه وقتی او در ۲ نیمه شب از خواب بیدار می شود باز لازم است در آغوش گرفته شود و در منزل گردانده شود. همین مسئله در مورد شیردادن یا تکان دادن برای خواباندن نیز صادق است : در این سن وقتی او در شب از خواب بیدار می شود می خواهد همان کار برایش تکرار شود. اگر انجام دادن این کارها در نیمه های شب ناراحتتان نمی کند لازم نیست عوضشان کنید. ولی اگر از این کار در ساعت ۲ نیمه شب لذت نمی برید، آنگاه باید عادت جدیدی برای خواب کودکتان تعیین کنید.
از دیدگاه پزشکی تعریف «خوابیدن در شب» برای نوزاد به معنای پنج ساعت خواب در شب است. طبق این تعریف، حتی پرخواب ترین نوزادان هم دست کم یک بار در شب بیدار می شوند. به احتمال زیاد فرزندتان هر سه تا چهار ساعت بیدار خواهد شد. شکم او کوچک است و شیر هم زود هضم می شود. این یعنی او زود به زود گرسنه می شود. بیشتر بچه ها در این سن درست کم سه بار در شب بیدار می شوند تا شیر بخورند.
بدانید که کودکتان همیشه نمی خواهد به او در خوابیدن کمک کنید. این می تواند شامل دوره ای کوتاه - احتمالا فقط دوازده ماه - یا نهایتا (هیجده تا بیست و چهار ماه) باشد.
همچنین، کاری که در شش ماهگی برای کمک به خواب نوزادان انجام می دهید ممکن است در دوازده یا هیجده ماهگی فایده ای نداشته باشد. وقتی او بزرگتر می شود ممکن است تنها کاری که لازم است در نیمه های شب انجام دهید تا بخوابد فقط حضور شما باشد. شاید تنگ در آغوش گرفتن او همراه با مالیدن پشتش برای دوباره خوابیدن او کافی باشد.
اما اگر می خواهید کودکتان یاد بگیرد خودش بخوابد رعایت این مسئله ضروی است که بگذارید او در آغوشتان خواب آلوده شود اما در قدم بعدی به او اجازه دهید بدون هیچ گونه تماس جسمی با شما، خودش بخوابد. او را از آغوشتان جدا کنید تا آخرین لحظات خواب آلودگی را خودش سپری کند. بدین ترتیب وقتی او در نیمه های شب بیدار شد می تواند بدون هیچ کمکی از طرف شما خودش بخوابد (البته بجز مواقعی که گرسنه است).
تمام کودکان قادر به انجام این کار نیستند؛ برخی به وجود یکی از والدین نیاز دارند تا آنها را بخواباند. ما تنها گذاشتن کودک تا این که خودش را با گریه سبک کند را توصیه نمی کنیم، چه در این مرحله یا در هر سن دیگری. پس اگر فرزندتان وقتی او را پایین می گذارید یا در نیمه های شب، گریه می کند، او را بغل کنید، آرامش کنید، بگذارید دوباره خواب آلوده شد، و سعی کنید یک بار دیگر او را پایین بگذارید. ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا او یاد بگیرد خودش را آرام کند.
گزینه ی دیگر پهن کردن تشک (اندازه تختخواب کودک یا اندازه ای بزرگ تر) روی کف اتاق خواب شما و دراز کشیدن در کنار اوست تا به خواب برود. (وقتی او یک ساله شد می توانید تشک را در اتاق خودش پهن کنید ولی الان مطمئن ترین کار این است که او در اتاق شما باشد. به علاوه این کار راحت است چون وقتی او در شب بیدار می شود، لازم نیست راه زیادی را بپیمایید تا به او برسید).
فراهم کردن مقدمات خواب شبانه در زمانی معین از هر شب به فرزندتان می آموزد آماده خوابیدن شود، حتی در این سن کم. برای خواب به کودک تان لباس مناسب بپوشانید و خاطر جمع شوید اتاق او در زمستان و تابستان دمای مناسب داشته باشد.
وقتی کودکتان در شب بیدار می شود، اگر گرسنه است می توانید به او شیر بدهید و در آغوشش بگیرید تا بخوابد. به این ترتیب او یاد می گیرد که بدون حرکت (مثل راه بردن، تکان دادن) فقط با دراز کشیدن دوباره به خواب برود. ضمن این که حضور شما برای او آرامش و ایمنی به همراه دارد. با بزرگ تر شدن فرزندتان او دیگر تا صبح بدون بیدار شدن می خوابد و حضور شما در کنار او طی شب لازم نیست مگر زمان به رختخواب رفتن.
سعی کنید انعطاف پذیر باشید. نشانه های خستگی کودکتان را تشخیص دهید. او شروع به خمیازه کشیدن می کند، چشم هایش را می مالد، و آرام تر و بغل پذیرتر می شود. با مشاهده این نشانه ها وقتی کودکتان خودش خسته است از فرصت استفاده کنید و به او کمک کنید بخوابد. این کار را بی درنگ و بلافاصله انجام دهید! اگر معطل کنید فرصت را از دست خواهید داد. پس آماده باشید که از فرصت استفاده کنید حتی از اگر مجبور شوید برنامه تان را تغییر دهید یا عادات و مراسم خوابیدن کودکتان را قطع کنید.
مطمئن شوید کودکتان طی روز چرت های منظمی می زند. در غیر این صورت او در شب خوب نخواهد خوابید. پس طوری برنامه ریزی کنید که او چند بار چرت بزند تا احتمال راحت خوابیدنش در شب بیشتر شود.
مطمئن شوید محیط خوابش مناسب است. اتاق خوابش تاریک باشد. برای تابستان که روزها طولانی تر هستند، پرده های تاریک بخرید که به خواب رفتن و خوابیدن کودکتان را تسهیل کنند. آیا هیچ صدای زمینه ای در اتاق فرزندتان هست؟ بسیاری از کودکان همراه با سوت ممتد بهتر می خوابند تا با موسیقی یا سکوت مطلق. همچنین می توانید از نویز سفید یا صدای سفید (صدایی مانند صدای پنکه، صدای کولر، صدای موتور یخچال و …) برای خواب کودکان استفاده کنید. این روش در خواب کودکان بسیار اثربخش است. در ویدئوی زیر نمونه ای از صدای سفید را خواهید شنید
مطمئن شوید که کودکتان در اتاقی با دمای مناسب می خوابد. این موضوع هم در تابستان که ممکن است او گرمش شود، و هم در زمستان که ممکن است او سردش شود صادق است. وقتی هوا سرد است او را به جای گذاشتن زیر پتو در یک تختواب گرم بگذارید تا خطر خفگی برطرف شود. اگر مجبورید از پتو استفاده کنید قسمت پایین آن را زیر ران بچه جمع کنید و مطمئن شوید که از وسط قفسه سینه ی او بالاتر نخواهد آمد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼