حبس نفس در کودکان، مواجهه با این تجربه هولناک

بی تردید تجربه ی هولناکی را که کودکتان برای اولین بار نفس خود را در سینه اش حبس کرد از یاد نبرده اید.

بی تردید تجربه ی هولناکی را که کودکتان برای اولین بار نفس خود را در سینه اش حبس کرد از یاد نبرده اید. احتمالا در آن موقع به یکی از خواسته هایش نه ! گفته بودید و او به بداخلاقی و یا کودبیدن پاهایش بر زمین پرداخته بود و شما اشک های او را نادیده گرفته بودید که ناگهان دیدید کودکتان کبود شد چشم هایش به سمت بالا چرخید و شما سفیدی چشم هایش را دیدید و چند لحظه بی هوش شد. بی تردید از آن پس دیگر نتوانستید این حالت را نادیده بگیرید.

اغلب نگه داشتن نفس علت پزشکی ندارد و به ندرت کودک آن را از کسی آموخته است. به نظر می رسد به کارگیری چنین اعمالی و گرایش به انجام آن آموختنی نیست . صرفا وقتی یک بار کودک به این حالت دچار شد آن را تکرار می کند زیرا راه بسیار خوبی برای جلب توجه است.

اگر با صحنه ای که کودکتان نفسش را در سینه حبس کرده روبرو شدید انجام موارد زیر میتواند یاری دهنده باشد.

مشکل را با پزشکتان مطرح کنید:

گرچه حبس کردن نفس به ندرت به یک مشکل پزشکی مربوط است ولی ما تاکید می کنیم که در این مورد قبل از هر اقدام دیگر کودکتان را نزد پزشک ببرید تا او را معاینه کند. یک مشکل تنفسی یا قلبی میتواند به کبود شدن کودک هنگامی که بیش از حد برانگیخته میشود بینجامد. وقتی از سلامت کودکتان اطمینان یافتید میتوانید با خیال راحت از دستورالعمل های زیر که باعث از بین رفتن مشکل میشوند استفاده کنید.

محل امنی را برای کودک خود فراهم کنید:

نقطه ای از خانه را در نظر بگیرید که در آنجا کودک نتواند بلایی سر خودش بیاورد. مثلا یک زمین مفروش و مسطح برای یک شیرخوار امن است ولی تختخواب محل چندان مناسبی برای او نیست زیرا ممکن است غلت بزند و بر روی زمین بیفتد. در مورد کودکی که میتواند از جایش بلند شود باید دقت کنید جسم نوک تیز یا شکستنی در اتاق نباشد. اشیایی را که به دهان بردن آن برای کودک خطرناک است از محل دور کنید.

رفتار کودک را به طور کلی نادیده بگیرید:

وقتی مطمئین شدید که محیط بی خطر است وقتی کودک نفسش را در سینه حبس کرد و کبود شد اصلا به او اعتنا نکنید. اگر کودک بر حبس کردن نفس اصرار ورزید او را به محلی که آماده کرده اید ببرید و او را تنها بگذارید. البته حتما او را از دور زیر نظر داشته باشید.

از دید او مخفی شودی. در حالی که کودک را زیرنظر دارید کاری کنید که او شما را نبیند. اگر کودک برای جلب توجه شما نفسش را حبس کرده باشد با رفتن شما به راحتی نفس می کشد و یا حتی ممکن است به دنبال شما بگردد تا حبس کردن نفسش را به شما نشان دهد.

خود را به کار دیگری سرگرم کنید. اگر نمیتوانید کودک را ترک کنید خود را سرگرم کنید.

صبور باشید. مدتی طول می کشد تا کودک این رفتارش را ترک کند. میتوانید تعداد دفعاتی که کودک نفسش را حبس می کند یادداشت کنید تا متوجه روند کاهش این رفتار شوید.بی اعتنایی به این صحنه کار آسانی نیست میدانیم شما گاهی نگران میشوید که نکند کودک دیگر شروع به نفس کشیدن نکند.

با خود صحبت کنید و به خود اطمینان دهید که کار درستی می کنید. میتوانید از روش های کسب آرامش استفاده کنید. اطمینان داشته باشید که زحماتتان به نتیجه خواهد رسید.

به رفتار مثبت کودک توجه کنید:

این که وقتی کودک نفس را حبس نمیکند به او بیشتر توجه کنید از این که وقتی نفسش را حبس میکند به او بی توجهی کنید مهمتر است. اگر کودک در شرایطی که عادت داشته نفسش را حبس کند قرار گرفت و این کار را نکرد به او نزدیک شوید و او را در آغوش بگیرید.

مثلا اگر همیشه وقتی کودک را در صندلی مخصوصش قرار می دادید خود را کبود میکرده ولی این دفعه به آرامی در صندلی اش نشسته چند دقیقه با او بازی کنید. در مورد کودکان بزرگتر اگر کودکی که هیچگاه تحمل کلمه ( نه ) را نداشته این دفعه با کمال خونسردی جواب منفی شما را پذیرفته است او را تحسین و تشویق کنید.

در صورت لزوم به جای نادیده گرفتن کودک واکنش های دیگری نشان دهید:

بعضی والدین نمیتوانند به کودکی که نفسش را در سینه حبس کرده و کبود شده بی اعتنایی کنند و این وضعیت را نادیده بگیرند چون دیدن این صحنه آنها را خیلی می ترساند. گرچه نادیده گرفتن سنجیده موثرترین راه حل است ولی اگر نمیتوانید به آن عمل کنید تا جایی که ممکن است توجه کمتری به این مسأله نشان دهید.خونسرد باشید.

کودک را از جایش بلند کنید و به صورتش آب سرد بپاشید و یا هوله ای سرد روی صورت او بگذارید تا تنفسش شروع شود. یا اینکه به طور مستقیم در صورت کودک فوت کنید. همواره و به طور مداوم بکوشید همیشه همان واکنش را نشان دهید. هر بار که کبودی برطرف میشود نه کودک را تنبیه کنید و نه خواسته اش را که به خاطر آن کبود شده بود برآورده کنید.

منبع: کودک آنلاین