پروستاتیت چیست و چه علائمی دارد؟

پروستات یک غده کوچک زیر مثانه در مردان است. مایعی تولید می کند که ۵۰ تا ۷۵ درصد منی دارد. پروستاتیت التهاب غده پروستات است. التهاب ممکن است به ناحیه اطراف پروستات شما گسترش یابد.

انواع پروستاتیت عبارتند از:
پروستاتیت مزمن شایع ترین نوع است .
باکتریایی حاد با یک عفونت باکتریایی ناگهان با علائم شدید. ایجاد می شود.
عفونت باکتریایی همچنین باعث پروستاتیت باکتری های مزمن می شود.
پروستاتیت التهابی بدون علامت نشانه های قابل توجهی را ایجاد نمی کند.

علائم :
علائم بسته به اینکه آیا حاد یا مزمن است، متفاوت است.
اگر پروستاتیت باکتریال حاد دارید، ممکن است:
درد در شکم کمر، کمر یا رکتوم
مشکل ادرار کردن
درد با ادرار کردن
لرز
تب
شما همچنین ممکن است ادرار ناخوشایند، درد در بیضه ها و انزال دردناک داشته باشید.
اگر پروستاتیت مزمن دارید، ممکن است نشانه های مشابهی داشته باشید، اما آنها کمتر شدید خواهند بود.
اگر پروستاتیت التهابی بدون علامت دارید، هیچ نشانه ای را متوجه نمی شوید. دکتر شما ممکن است این شرایط را در یک معاینه فیزیکی معمول پیدا کند.

علل :
انواع باکتری ها می توانند پروستاتیت باکتریایی را ایجاد کنند. این باکتری ها همچنین می توانند عفونت مثانه را ایجاد کنند. یک علت شایع در میان مردان بالای ۳۵ سال، اشریشیا کولای است . عفونت های منتقله از راه جنسی (STIs)، از جمله گنوره و کلامیدیا، همچنین می تواند باعث پروستاتیت باکتریایی شود.
آسیب به غدد پروستات شما می تواند این بیماری را ایجاد کند. اختلال سیستم عصبی یا سیستم ایمنی بدن نیز می تواند باعث ایجاد آن شود. در بسیاری از موارد، علت دقیق ناشناخته است.

چه کسی در معرض خطر قرار دارد؟
اگر چه مردان در هر سنی می توانند دچار پروستاتیت شوند، مردان مسن بیشتر از مردان جوان تر تجربه می کنند. اگر بیش از ۵۰ سال دارید و پروستات بزرگ دارید ، احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می یابد.
عوامل دیگر نیز می توانند خطر ابتلا شما را افزایش دهند، از جمله داشتن:
کاتتر ادراری
عفونت مثانه
تروما لگن
داشتن رابطه جنسی بدون محافظت و داشتن مثبت بودن HIV نیز شانس را برای رشد بیماری افزایش می دهد.

تشخیص :
اگر مشکوک به پروستاتیت هستید، با پزشک خود ملاقات کنید. آنها باید سایر علایم احتمالی علائم را رد کنند. به عنوان مثال، یک پروستات بزرگ، سیستیت، و بعضی از شرایط دیگر می تواند علایم مشابهی ایجاد کند.
پزشک شما یک معاینه فیزیکی را انجام می دهد، از جمله یک معاینه پروستات.
در طی یک آزمایش دیجیتال رکتال، دکتر شما پروستات را احساس خواهد کرد و بزرگ شدن آنرا چک کنید. در برخی موارد ممکن است سیستوسکوپی را توصیه کنند.
پزشک شما همچنین باید نوع آن را تعیین کند. آنها ممکن است آزمایش خون و تجزیه ادرار را سفارش دهند.

درمان :
اگر با پروستاتیت باکتریایی تشخیص داده شود، پزشک شما آنتی بیوتیک را تجویز می کند. نوع آنتی بیوتیک و طول درمان متفاوت است، بسته به نوع باکتری هایی که باعث علائم شما می شوند.
پزشک شما همچنین ممکن است داروهای ضد درد و یا آلفا-مسدود کننده ها را تجویز کند. آلفا-مسدود کننده ها اسپاسم عضلانی اسفنکتر مجرای ادراری را کاهش می دهد که عضله ای است که به شما کمک می کند تا جریان ادرار را کنترل کنید.
پزشک شما ممکن است گرما را تجویز کند تا درد را کاهش دهد.

جلوگیری :
بسیاری از موارد قابل پیشگیری نیستند زیرا علت اغلب ناشناخته است. STI ها می توانند منجر به پروستاتیت شوند. تمرین سلامت جنسی می تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.