کودکان چهار ساله، چگونگی پرورش عزت نفسشان
چشمانتان، حرف‌هایتان و رفتارتان نسبت به کودکتان باعث می‌شود که تصویری از خودش در ذهن او شکل بگیرد.
چشمانتان، حرف‌هایتان و رفتارتان نسبت به کودکتان باعث می‌شود که تصویری از خودش در ذهن او شکل بگیرد. برای اینکه او احساس کند ارزش دارد وزندگی شاد و موفقی را پیش رو داشته باشد، باید متقاعد شود که برایتان ارزشمند و دوست‌داشتنی است. به همین دلیل اهمیت بسیاری دارد که با او آگاهانه، محترمانه و دوستانه رفتار کنید.
والدین پس از در آغوش گرفتن نوزاد کوچکشان، خیلی زود احساس هراس‌انگیز این مسئولیت به سراغشان می‌آید و نسبت به این موضوع در طول رشد کودک خود توجه زیادی از خود نشان می‌دهند.
اکثر والدین اظهار خواهند کرد که یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایشان در مورد کودکشان این است که او بااحساسی خوب نسبت به خودش رشد کند. بسیاری از والدین با یادآوری آنچه در زمان کودکی به آن‌ها گفته می‌شد یا در موردشان انجام می‌گرفت که احساس بدی را در آن‌ها به وجود می‌آورد، سعی می‌کنند رفتار متفاوتی با کودکان خود داشته باشند.
کمک به کودک دلبندتان برای رشد عزت‌نفس مثبت در او، یکی از مهم‌ترین چالش‌های شما به‌عنوان والدین است و در اینجا راهکارهایی به شما ارائه می‌شود که دررسیدن به هدفتان به شما یاری خواهد رساند.
مهربان باشید و او را تحسین کنید.
یک تماس، یک لبخند یا در آغوش گرفتن، این مفهوم را به کودک منتقل می‌کند که مورد تحسین قرارگرفته است. وقتی به او می‌گویید: من درخشش موهایت را در زیر نور خورشید دوست دارم، با آن لباس خیلی قشنگ شده‌ای یا دوستت دارم، او درک خواهد کرد که به او توجه دارید.
درحالی‌که این کارها به‌ظاهر ساده‌اند، بسیاری از افراد بالغ از این شکایت دارند که والدینشان هرگز آن‌ها را در آغوش نکشیده‌اند یا جملۀ دوستت دارم به آن‌ها نگفته‌اند و هنوز تشنۀ شنیدن این کلمات هستند.
هرچند وقت یک‌بار کودکتان را تحسین کنید. به او بگویید: چه فکر خوبی (یعنی باهوش هستی)، من روش تو را در تقسیم شیرینی با برادرت تحسین می‌کنم (یعنی آدم خوبی هستی)، مرتب کردن تختت کار خیلی مهمی بود (یعنی فرد شایسته‌ای هستی)، با تو به من خیلی خوش گذشت (یعنی دوست‌داشتنی هستی).
او عزت‌نفس خود را در این عبارت‌های مثبت بازخواهد یافت، خودش را دوست خواهد داشت و هر جا که می‌رود احساس آسایش و اعتماد خواهد کرد.
وقتی فرزندتان به شما نشان می‌دهد که چقدر می‌تواند بپرد، بگویید: خیلی عالیه! هر کار جدیدی عزت‌نفس را در او بیشتر خواهد کرد به‌خصوص وقتی شما آن را تأیید کنید. وقتی هدیه‌ای را به شما می‌دهد و می‌گوید: این را برای شما درست کرده‌ام، نشان دهید که آن هدیه برایتان ارزشمند است.
وقتی او صحبت می‌کند، با دقت به حرف‌هایش گوش دهید و آمادۀ پاسخگویی به کودک خود باشید. نظر او را بپرسید، دربارۀ تجربیاتش از او سؤال کنید و همیشه احساسات او را درک کنید تا او متوجه شود که وجودش برایتان اهمیت دارد. وقتی زمانی را برای او اختصاص می‌دهید و برایش کتاب می‌خوانید یا در بازی دلخواهش با او همبازی می‌شوید، احساس خواهد کرد که مورد محبت واقع‌شده است. اگر از خانه دور هستید هرروز به او تلفن بزنید تا به او نشان دهید که دلتان برایش تنگ‌شده است.
رفتار احترام‌آمیزی داشته باشید.
همیشه با کودک خود با احترام رفتار کنید. وقتی می‌گویید: لطفاً کفش‌های کتانی خود را در کمد بگذار یا می‌دانم برایت سخت است که از دوستت جدا شوی، ولی وقت رفتن رسیده است، به او می‌فهمانید که برایش مانند یک انسان مستقل، با نیازها و آرزوهای منحصربه‌فردش، ارزش قائل هستید.
در انتخاب کلمات خود دقت کنید. وقتی برای صدمین بار بیژامه اش را کفِ اتاق می‌اندازد، از به کار بردن چنین عبارت‌های رایجی خودداری کنید: چه خبرته؟ چند بار بهت گفتم این کار رو نکن؟ دیوانه شده‌ای؟ این عبارت‌ها ضربه‌های بسیار سنگینی به عزت‌نفس فرزند شما وارد می‌کنند، زیرا برایش این مفهوم را در بر دارند که او اشکالی دارد.
دادن صفات منفی به کودک (خنگ، احمق، دروغ‌گو، تنبل یا دست‌وپا چلفتی)، کتک زدن و تنبیه شدید او همگی تصویر منفی در ذهن کودک به‌جای می‌گذارد و شاید این تأثیر تمام زندگی او را تحت‌الشعاع قرار دهد. درنتیجه چنین تربیتی در دورۀ کودکی، حتی یک فرد بزرگسال سی‌وپنج‌ساله خواهد گفت: آه، چقدر من دست‌وپا چلفتی‌ام! همیشه پایم به‌جایی گیر می‌کند و زمین می‌خورم.
بهتر است در این مواقع فقط آن رفتار واقعی را که بهتر است انجام شود و به او گوشزد کنید. مثلاً: بیژامه جایش در کمد است. به‌این‌ترتیب بین شخصیت کودک و رفتار او تفاوت قائل شده‌اید.
احساس او را نسبت به خودش تقویت کنید.
شاید کودکتان در چهارسالگی دچار فقدان اعتمادبه‌نفس شود. این اتفاق ممکن است زمانی بیفتد که می‌بیند بهترین دوستش می‌تواند اسکیت سواری کند یا بند کفش‌هایش را ببندد ولی او نمی‌تواند. او به وجود شما نیاز دارد تا به او یادآوری کنید، همچنان که بزرگ می‌شود، توانایی انجام این کارها را نیز به دست خواهد آورد.
برای او توضیح دهید که یادگیری مهارت‌های تازه زمان می‌برد و هر شخصی به روش منحصربه‌فرد خود این کارها را یاد می‌گیرد.
تأکید کنید که او ویژگی‌های خاص خود را دارد. هیچ‌کسی در دنیا کاملاً شبیه او نیست. کاری کنید که احساس خوبی نسبت به خود داشته باشد، حتی می‌توانید توانایی‌های او را برایش فهرست کنید؛ چیزهایی مثل این حقیقت که او می‌تواند داستان‌های خنده‌دار تعریف کند، می‌تواند حرکات نمایشی جالبی را اجرا کند و اطلاعات بسیاری دربارۀ آتشفشان ها دارد.
همچنین می‌توانید با یادآوری توانایی‌ها و علائق او، به کودکتان کمک کنید تا احساسش را نسبت به خود تقویت کند. اگر دایناسورها را دوست دارد، او را به یک موزۀ تاریخ طبیعی ببرید یا از کتابخانه کتاب‌هایی را با این موضوع به امانت بگیرید. اگر او از نقاشی کردن لذت می‌برد یا به نظر می‌رسد که استعداد هنری دارد، می‌توانید او را در کلاس هنری ثبت‌نام کنید.
هیچ‌کس کامل نیست. شما نیز مرتکب اشتباهاتی خواهید شد، اما اگر او را مورد محبت فراوان قرار دهید و با احترام با او رفتار کنید، او بااحساس خوبی نسبت به خود رشد خواهد کرد. اغلب به او لبخند بزنید و همیشه به یاد داشته باشید که شما آیینۀ تمام نمای او هستید.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼