عینک زدن کودکان، همه آنچه باید بدانید

آن چشم های زیبا ممکن است بی نقص به نظر برسند، اما بعضی اوقات به کمی کمک نیاز دارند تا بتوانند به خوبی ببینند. در این مقاله می توانید هر آنچه لازم است درباره عینک زدن کودک بدانید را پیدا کنید.
بیشتر مشکلات بینایی تا قبل از سنین بزرگسالی خودشان را نشان نمی دهند، اما اگر کودک شما از آن چند مورد معدودی است که در کودکی دچار عارضه چشمی شده است و در سنین پایین نیازمند استفاده از عینک شده است، منابع متعددی وجود دارند که می توانند به او کمک کنند تا بتواند تجویز، لنز و فریم های مناسب دریافت کند. ممکن است شما درباره نحوه برخورد کودکتان با این شیئ خارجی روی صورتش نگران باشید اما بدانید که کودکان قابلیت سازگاری بسیار بالایی دارند. او احتمالا به سرعت به این عینک ها عادت خواهد کرد. در این مقاله نگاهی کلی به نکاتی درباره عینک زدن کودک می اندازیم.

قانع کردن کودک برای استفاده از عینک
کودک شما یادگرفتن را دوست دارد و با تمام حواسش به دنبال آموختن است. به همین دلیل است که وقتی به کودکتان توضیح بدهید که عینک می تواند به او کمک کند محیط اطرافش را بهتر از آنچه اکنون می بیند، تماشا کند، احتمالا ایده استفاده از عینک را بسیار دوست خواهد داشت. آن تصویر کدر از سنجاب روی درخت ناراحت کننده است؟ با عینک هایش می تواند دم پشمالویش را هم ببیند و وقتی تلویزیون می بیند چهره شخصیت ها به شفافیت کریستال است.
کسانی را که در اطرافش از عینک استفاده می کنند، به او نشان دهید، مثل پدرش، پرستار باحالش، یا دوستش در پیش دبستانی. اگر به او تاکید کنید که بسیاری از کودکان بزرگتر از او عینک می زنند، او از این فرصت که مثل یک بچه بزرگ به نظر برسد (خودش را بچه بزرگ ببیند) استقبال خواهد کرد. مخلص کلام، سعی کنیم نگرش مثبتی درباره عینک او داشته باشید تا خود کودک هم همین حس را پیدا کند.

کودک شما کم سن و سال تر از آن است که بتواند چارت های چشمی (یا هر چیز دیگری) را بخواند، بنابراین عینک ساز یا چشم پزشک چگونه می تواند متوجه شود که کودک چه چیزی را می بیند و چه چیزی را نه، یک استراتژی استفاده از تست لی (Lea Test) است، که مشابه چارت های چشمی عادی است، به جز اینکه به جای حروف، نشانه هایی دارد که حتی کودکان کم سن تر هم می توانند آن ها را تشخیص دهند: یک دایره، یک مربع، یک سیب، و یک خانه. یک روش دیگر معاینه شبکیه (Retinoscopy) است که شامل انداختن نور داخل چشمان کودک و مشاهده بازتاب آن است.
با استفاده از یک سری لنز برای مشاهده نحوه تغییرات بازتاب، متخصص می تواند تجویز درست را انجام دهد. فقط قبل از تمام معاینات دکتر، با کودکتان صحبت کنید، بگذارید بداند که هیچ چیز دردناکی در کار نخواهد بود (به جز شاید قطره های چشمی که سوزش آن تنها با یک پلک زدن برطرف می شود) و حتی ممکن است سرگرم کننده هم باشد. اما خودتان را برای کمی ترس و اشک آماده کنید، چون یک موقعیت جدید (مخصوصا در یک اتاق تاریک با یک غریبه که بسیار نزدیک صورت کودکتان نشسته) می تواند برای بعضی از کودکان ترسناک باشد.

تهیه کردن عینک کودک
متخصص کودک، عینک ساز و چشم پزشک شما باید بتوانند فروشگاهی را به شما پیشنهاد کنند که مخصوص ساخت عینک برای کودکان است. محلی که عینک ساز اطمینان حاصل می کند که عینک کودکتان بینی او را اذیت نمی کند و حتی اگر کودک تکان تکان بخورد، عینک از روی چشمش نیفتد. هم چنین شما باید به دنبال خصوصیات معرفی شده در زیر باشید تا با زندگی پر از جنب و جوش (و حتی مستعد هر اتفاقی) کودک شما تطبیق داشته باشد:
- لنز هایی با عمر طولانی. برای حفظ امنیت، لنزهای پلاستیکی یا پلی کربنات (پلاستیک مستحکم، نشکن، وکم وزن) را انتخاب کنید. نقطه قوت این لنز ها این است که به سختی می شکنند، اما نقطه ضعف آن ها این است که مستعد خراش برداشتن اند. بنابراین وقتی که عینک کودکتان را سفارش می دهید از عینک ساز درخواست کنید که یک لایه محافظ روی آن بکشد.
- فریم هایی (قاب) که کاملا اندازه باشند. بسیار مهم است که عینک کودکتان، با همه دویدن ها، پریدن ها، و افتادن های او صحیح و سالم باقی بماند. بعضی ها برای به حداقل رساندن احتمال شکسته شدن دسته های نازک پلاستیکی یا فلزی عینک، از بند های کشی به جای دسته های عینک استفاده می کنند. بعضی از فریم ها، لولا های کشسان دارند که به عینک قابلیت شکل پذیری می دهند، بدون اینکه عینک تکه تکه شود. به دنبال دسته های عینک سیمی بگردید. این دسته های سیمی به دور گوش حلقه می شوند و عینک زدن کودک را برای او راحتتر و امن تر می کنند و جایگزین دسته های عینکی می شوند که به کنار سر کودک فشار می آورند.
- طراحی های دوست داشتنی. به طور طبیعی وقتی که نوبت به انتخاب قاب عینک می رسد، راحتی و اندازه بودن آن از همه مهم تر هستند، اما اگر به کودکتان اجازه دهید (کمی) درباره شکل ظاهری عینک اظهار نظر کند، احتمال اینکه کودکتان به عینکش علاقه مند شود، بیشتر می شود. شکل های مختلفی برای عینک کودکان وجود دارند. می توانید به او اجازه بدهید که رنگ، قاب و شکل لنز عینک را خودش انتخاب کند یا حداقل برای او جعبه عینکی تهیه کنید که چشمش را گرفته باشد.

بزرگترین چالش عینک زدن کودک احتمالا این است که او را وادار کنید که عینکش را به اندازه ای که لازم است به چشم بزند. صبور، اما پیگیر باشید. سعی کنید وقتی که کودک دوباره (و دوباره) عینک هایش را از چشم برمی دارد یا آن ها را در هر جای خانه به جز روی چشمش رها می کند، عصبانی نشوید. فقط، هر بار عینک را به چشمش بزنید و با ملایمت به او یادآوری کنید که عینکش به او کمک می کند که بهتر ببیند و باید آن را به چشم بزند. (واقعا به مرور آسان تر می شود.)