میانگین قد و وزن نوزاد، چقدر باید باشد؟

آیا می دانید میانگین قد نوزاد باید چقدر باشد تا بتوان گفت نوزادتان قدی نرمال دارد؟ اگر منتظر اضافه شدن فرد جدیدی به خانواده خود هستید، باید در مورد انواع اندازه گیری ها و آمار و ارقامی که قبلا به آنها هیچ توجهی نشان نمی دادید، خود را آماده کنید که معمولا با شمارش تعداد انگشتان دست و پای کوچولوی شما پس از تولد، آغاز می شود.

بلندی و کوتاهی قد نوزاد
قد طبیعی نوزاد بین 45.72 سانتی متر تا 55.88 سانتی متر و میانگین آن، 50.8 سانتی متر است. کوتاهتر یا بلندتر بودن قد، از این میانگین قدی، حتما به این معنی نیست که نوزاد شما با یک مشکل روبرو می باشد.
در واقع ، قد پدر و مادر نقش مهمی در قد نوزاد در هنگام تولد دارد. به بیان دیگر، والدینی که قد خیلی بلندی دارند، می توانند نوزادی با قد بیشتر از حد میانگین و پدر و مادری با قد کوتاه، ممکن است نوزادی با قد کمتری از حد میانگین داشته باشند. با این حال، کوتاه بودن قد نوزاد کمتر از حد میانگین، می تواند به علت زایمان زودرس باشد.
وزن
پزشکان طیف وسیعی از عوامل را در وزن نوزاد سالم، در نظر می گیرند. بیشترین عواملی که به وزن نوزاد کمک می کنند عبارتند از اندازه قد والدین، تغذیه مادر، سن مادر و مراقبت های قبل از زایمان.
میانگین وزن یک نوزاد کامل و رسیده، حدودا 7.5 پوند است و بیشتر نوزادانی که در موعد مقرر متولد می شوند و رسیده و کامل هستند ( هفته 38 تا 40 بارداری)، وزنی بین 6 تا 9 پوند دارند. نوزادانی که زودتر از موعد مقرر متولد می شوند، ریزتر و کوچکتر و نوزادانی که بعد از هفته 40 بارداری متولد می شوند، درشت تر و بزرگتر هستند.
طبق نظر اکثر متخصصان حوزه سلامت، نوزادی که کامل و رسیده هستند، اگر با وزنی کمتر از ۵ پوند و ۸ اونس به دنیا بیاید، دچار کم وزنی می باشد و اگر با وزنی بیشتر از ۸ پوند و ۱۳ اونس، متولد شوند، از حد میانگین، بزرگتر و درشت تر خواهد بود. علاوه بر این، پسرها اغلب درشت تر از دخترها هستند و اولین نوزادان، معمولا از خواهران و برادران دیگر خود، سبکتر و دارای وزن کمتری هستند.
همچنین این موضوع را به خاطر داشته باشید که بیشتر نوزادان در طول 5 روز اول تولد، یک دهم وزن زمان تولد خود را از دست می دهند و سپس در پنج روز بعد، این کاهش وزن را دوباره به دست می آورند، یعنی تا ده روز، معمولا به وزن اولیه خود در هنگام تولد می رسند.

نگرانی از کم بودن یا زیاد بودن قد نوزاد
زمانی که نوزادی با قد کوتاه تر یا بلندتر از حد میانگین، متولد می شود، نباید نگران باشید، در عوض لاغر بودن یا چاق بودن نوزاد، بیشتر از حد میانگین، باید باعث نگرانی شما شود. نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند، در معرض خطر کمبود اکسیژن، عفونت، مشکلات عصبی، مشکلات تغذیه ای و مشکل حفظ دمای بدنشان قرار دارند.
از طرف دیگر، نوزادانی که از لحاظ سن بارداری، بزرگ و درشت هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکل تنفسی به نام سندرم اختلال تنفسی هستند. این نوزادان، به سبب درشت بودن، بیشتر در معرض آسیب های زمان زایمان قرار می گیرند و ممکن است بیش از اندازه، دارای گلبول های قرمز خون باشند.

دنیای جدیدی برای شما باز می شود وقتی نوزاد به یک ماهگی پا می گذارد. آنها مهارت های جدید یاد می گیرند و پاسخگویی بهتری در مورد مهارت های فیزیکی و توانایی شناختی نسبت به روز اول نشان می دهند. بنابراین، چه نقاط عطف رشدی باید در سن یک ماه انتظار داشته باشید؟
سه حوزه اصلی رشد برای نوزاد وجود دارد:
-شناختی
-فیزیکی
-اجتماعی، احساسی، با نقاط عطف رشد منحصر به فرد در هر رده سنی
1- نقاط عطف رشد شناختی نوزاد
در زمان های تعیین شده انتظار وعده های غذایی دارد:
در ابتدا، نوزاد هر بار که خودتان بخواهید به او شیر دهید، شیر می خورد. اما زمانی که یک ماهه می شود، بدن آنها ساعت تغذیه را تشخیص می دهد و در فواصل خاص با احساس گرسنگی گریه می کنند. احتمالا به همین دلیل است که نوزادان در زمان های خاصی از روز، معمولا برای درخواست شیر گریه می کنند.
می تواند مزه ها را تشخیص دهد:
یک نوزاد یک ماهه تنها می تواند شیر مادر یا شیر خشک بخورد. با این حال، آنها تغییرات در طعم شیر را متوجه می شوند. زمانی که مادر چیزی را بخورد که طعم و مزه شیر را به نحوی تغییر دهد. به نظر می رسد نوزاد نیز مزه شیر مادر را تشخیص دهد.
حضور یک جسم یا شخص را تایید می کند:
یک جسم نزدیک به چشم نوزاد نگه دارید، می بینید که او در جستجوی جسم و حفظ تماس چشم با آن خواهد بود، بنابراین حضور آن را تشخیص می دهد.
خاطره ای از احساسات و بوی خاص:
نوزاد می تواند اقلام نرم تر را از اجسام خشن متمایز کند. آنها برای مقابله با آیتم های سخت و خشن مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. برای بوی تند نیز نسبت به بوی شیرین ممکن است ناراحتی بروز دهند.
۲- نقاط عطف فیزیکی نوزاد یک ماهه
می تواند با بازوهایش پرتاب کند:
بازوهای خود را با حرکات تند و تیز به جلو حرکت می دهد. این نشان دهنده تقویت عضلات اوست.
تحول در اندام ها و حرکت آنها ایجاد می شود:
یک نوزاد یک ماهه، اندام ها را به طور متقابل حرکت می دهد، به این معنی که یک عضو به همان شیوه عضو مشابهش حرکت می کند.
هدف گیری و بهبود عملکرد:
شما متوجه خواهید شد که نوزاد می تواند دست خود را به دهان و چشم خود برساند.
سر نوزاد به عقب بر می گردد، زمانی که دستتان را از پشت سرش بر دارید:
نوزاد هنوز نمی تواند از سر خود حمایت کند، بنابراین هنگام نگه داشتن او در آغوش، سرش را به شما تکیه می دهد و یا اگر سرش پشتیبانی نشود می تواند آن را به عقب بکشد. در حالی که این یک مشکل نیست، شاخص رشد سالم نوزاد است.
می تواند سرش را بالا ببرد یا بچرخاند:
نوزاد را روی شکم بگذارید، او سعی می کند کمی سر خود را بالا ببرد یا آن را از یک طرف به طرف دیگر بکشد. یک نوزاد یک ماهه به علت رشد عضلات و سیستم عصبی، توانایی چرخش گردن بهتری دارد.
می تواند دستش را مشت کند:
نوزاد شما می تواند دست را به صورت مشت در بیاورد.
اشیا را چنگ بزند:
یک جسم را در کف دست نوزاد قرار دهید، آنها انگشتان خود را در اطراف آن رول می زنند. آنها همچنین سعی می کنند که اشیای نزدیک را به تنهایی چنگ بزنند.
چشم او می تواند اشیا را دنبال کند:
زمانی که یک جسم را به طرف نوزاد می آورید و به آرامی به سمت مرکز (خط میانی) حرکت می دهید، نوزاد قادر به ردیابی شی است. همان چیزی که اتفاق می افتد وقتی شما شی را در مرکز قرار می دهید و به تدریج آن را به طرف دیگر حرکت می دهید.
می تواند بر روی اشیائی که تا 12 اینچ فاصله دارند، تمرکز کند:
نوزاد می تواند روی چهره ها در فاصله ۸ تا ۱۲ اینچ (۲۰.۳ تا ۳۰.۴ سانتی متر) تمرکز کند.
زمان خواب حدود نیم ساعت کاهش می یابد:
تعداد ساعات خواب از ۱۶ به ۱۵.۵ در روز کاهش می یابد. نوزاد در طول روز و شب تقریبا همان مقدار زمان را می خوابد.
وجود رفلکس های قوی نوزاد:
نوزادان در هنگام تولد، تعداد زیادی از رفلکس ها را نشان می دهند که در سن یک ماهگی ادامه می یابد. متخصص اطفال نوزاد شما به بررسی این رفلکس ها در طول یک بررسی منظم می پردازد. این رفلکس ها به رشد کمک می کند. عدم وجود این رفلکس ها می تواند شاخصی برای تاخیر رشد باشد.
3- نقاط عطف اجتماعی و عاطفی
برای برقراری ارتباط گریه می کند:
نوزاد از گریه به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط و بیان ناراحتی خود استفاده می کند. آنها تمایل دارند که گریه کنند که مراقبت کننده آنها را نگه دارد و به نیازشان پاسخ دهد. بنابراین، اگر مادر نوزاد زمانی که او گریه می کند، او را شیر دهد، آنگاه فورا آرام می شود.
صداها را تشخیص می دهد:
نوزاد حافظه ای از صداها دارد و صداهای آشنا را می شناسد. آنها سر را به سمت منبع صدا بر می گردانند. نوزادان نیز در این سن شروع به ایجاد صدا از گلو می کنند.
برقرار کردن تماس چشمی:
نزدیک به یک نوزاد یک ماهه بایستید و آنها مستقیم در چهره شما و سپس به چشمان شما نگاه می کنند. نوزادانی که در این سن هستند، زمانی که چهره در میدان دیدشان هست، تماس چشمی برقرار می کنند.
چهره های انسانی را ترجیح می دهد:
نگاه نوزاد برای اولین بار در چهره، حتی در حضور چندین آیتم روشن رنگی روی صورت فرد می نشیند. این نقطه عطف رشد نوزاد یک ماهه در کنار توانایی جدید نوزاد برای شناسایی و تایید چشم افراد است.
می تواند احساس کند و به رفتار خشن واکنش نشان دهد:
نوزاد را با خشونت در آغوش بگیرید، او نیز ناراحتی خود را نشان می دهد. با وجود یک ماهه بودن، نوزادان می توانند بین تکان دادن ملایم و حرکات که عمدا خشن و ناگهانی هستند، تفاوت قایل باشند. آنها از تکان دادن به آرامی لذت می برند.
نقاط عطف و توانایی های نوزادان نشان دهنده رشد سالم آنهاست.

چه زمانی در مورد رشد وزنی و قد نوزاد نگران باشید؟
به گفته آکادمی آمریکایی نوزادان (AAP)، نشانه های زیر نشان دهنده تاخیر رشد در یک نوزاد یک ماهه است:
-کم و ضعیف شیر می خورد.
-روی یک جسم نزدیک تمرکز نمی کند، حتی وقتی آن را در مقابل چشمانش حرکت دهید.
-در نور زیاد، پلک نمی زند.
-حتی وقتی بیدار می شود و به طور کامل هشیار می شود، به صداها پاسخ نمی دهد.
-بدن و ماهیچه های نوزاد به نظر می رسد سفت هستند. اندام ها خیلی کند حرکت می کنند.
-هنگامی که نوزاد را در آغوش می کشید، خیلی منفعل است. شما تقریبا کنترل عضله را احساس نمی کنید.
-حرکات لرزشی در فک پایین او وجود دارد.