تاثیر افسردگی مادر بر نوزاد، بیشتر بدانید

افسردگی مادر در زمان کودکی فرزندش روی رفتارهای اجتماعی زمان بزرگسالی وی تاثیر میگذارد. یک موضوع مهم که نیازمند بررسی بیشتر می باشد، تأثیر افسردگی مادر بر رابطه وی با فرزند انش است. مادران افسرده حالات منفی بیشتری دارند و تعاملات مثبت کمتری با فرزند شان برقرار می کنند. همچنین در هنگام تعامل با فرزند شان حساسیت کمتری دارند.

رابطه افسردگی مادر بر نوزاد

بر اساس تحقیقات بین افسردگی مادران و دلبستگی مضطربانه فرزند ان از جمله دلبستگی بی نظم و سرد رگم رابطه ای هست. افسردگی مادر به پرخاشگری و گوشه گیری بعدی طفل هم منجر می شود. اطفال مادران افسرده ممکن است حالت مادرشان را تقلید کنند . آنها غمگین تر، افسرد ه تر و عصبانی تر هستند و کمتر ابراز علاقه می کنند . علاوه بر این، ترتیب غیراستاندارد می تواند به طور مستقیم بر رشد کودکان تأثیر بگذارد . کـود کان مادران افسرده مـجبورنـد برای دوره های طولانی غم، د رماند گی، ناامیدی، تحریک پذیری و آشفتگی مادرشان را تحمل کنند و همین قضیه بر رشد شان تأثیر می گذارد . مادران افسرده انرژی کافی برای مراقبت از فرزندشان ندارند . یک روانشناس گفت :افسردگی مادران تاثیر منفی زیادی روی فرزندان دارد و ناخودآگاه موجب افسردگی و بروز اختلالاتی در آنها میشود.

محققان معتقدند کودکانی که مادران افسرده دارند، توجه کمتری به اطرافشان می کنند و هرچه افسردگی شدیدتر و تعداد عوامل استرس زا در زندگی مادر بیشتر باشد، رابطه والد و فرزند صدمه بیشتری می بیند؛ در واقع اختلاف زناشویی، فقدان حمایت اجتماعی و فقر، نه تنها مادران را به چالش افسردگی می کشاند، بلکه فرزندان آن ها را در مرز سلامت و بیماری روانی قرار می دهد و حتی می تواند لطمات جبران ناپذیری بر روح آن ها وارد کند.

تاثیر منفی افسردگی مادران بر فرزندانشان

این روان شناس با تاکید بر این که استمرار افسردگی مادر، رابطه والد و فرزند را وخیم تر می کند، ادامه داد:مادران افسرده، فرزندان خود را منفی تر از مشاهده گران عادی تصور می کنند. این مشکلات تا سال های پیش از دبستان ادامه پیدا می کند و مشکلاتی از جمله بیش فعالی، سرپیچی و پرخاشگری علی الخصوص در پسربچه ها به ارمغان می آورد. از این رو، قبل از درمان مشکلات فرزندان، باید از افسرده نبودن مادر مطمئن شویم. وی افزود:مادران افسرده حالات منفی بیشتری دارند و تعاملات مثبت کمتری با فرزندانشان برقرار می کنند. همچنین هنگام تعامل با فرزندشان، حساسیت کمتری دارند. در همین راستا، اطفال مادران افسرده نیز ممکن است حالات مادرشان را تقلید کنند و به عبارتی، افسردگی را بیاموزند. علاوه بر این، مادرانشان را برای دوره های طولانی غم، درماندگی، ناامیدی، تحریک پذیری و آشفتگی تحمل کنند. به همین خاطر، بدون شک نمی توانند مولفه های کافی برای رشد سالم جسمی و روانی را از محیط خانه دریافت کنند.

وی تصریح کرد:مادران افسرده ممکن است خیلی اهل تلاش برای رفع نیازهای کودکشان نباشند. در چنین وضعیتی، کودک به این نتیجه می رسد که رفتارش تاثیری بر رفتارهای مادر ندارد و ممکن است در ناخودآگاه خود، احساس کند که نمی تواند روی مادرش حساب باز کند؛ در واقع افسردگی مادر، زمینه ساز مشکلات رفتاری کودک است و ممکن است به رشد روانی کندتر نسبت به همسالان منتج شود. البته شناخت افسردگی در سنین کودکی تا حدودی دشوار است . از این رو، پزشکان به والدین جوان توصیه می کنند که قبل از اقدام برای بارداری، از مشاوران خانواده جهت تثبیت وضعیت روحی خود کمک بگیرند و از بهداشت روانی خود مطمئن شوند.

این روان شناس خاطرنشان کرد:متاسفانه مادران افسرده توجه چندانی به نیازهای نوزاد خود ندارند و در مقایسه با مادران سالم، به شیوه متفاوتی به گریه کودک خود واکنش نشان می دهند که ممکن است چندان اصولی نباشد. به همین خاطر، ممکن است روی رشد فرزندان خود تاثیر منفی بگذارند و بدون این که بخواهند، فرزندانی با اختلالات روانی تحویل جامعه بدهند. وی یادآور شد:در واقع فرزندان مادران افسرده در معرض خطر بالای بروز اضطراب هستند و پژوهشگران دریافته اند کودکانی که در پنج سال اول زندگی در معرض افسردگی مزمن مادران خود قرار می گیرند، تا زمانی که به سن مدرسه برسند، به احتمال بیشتری دچار اختلالات روانپزشکی می شوند.