کودکان مبتلا به اوتیسم، هفت ویژگی بارز

کاریسا گارابدیان (Carissa Garabedian) مادر دارای سه فرزند و بنیان‌گذار KnowDifferent.net است. کوچکترین پسر او مبتلا به اوتیسم است و به همین دلیل کاریسا تجربه زیادی در زمینه کودکان مبتلا به اوتیسم کسب کرده است. او علاقه دارد در زمان آزادش آشپزی کند، ورزش کند، کتاب بخواند و با دوستانش وقت بگذراند. متنی که در ادامه می‌خوانید تجربیات کاریسا در شناسایی ۷ ویژگی افراد مبتلا به اوتیسم است که دانستن آن برای والدین می تواند مفید باشد.

هر وقت من به آگاهی از اوتیسم فکر می‌کنم، هم‌زمان دچار احساس شادی و ناراحتی می‌شوم. از یک طرف، خوشحال می‌شوم که افراد و امکاناتی هستند که آگاهی مردم از اوتیسم را افزایش می‌دهند اما از سوی دیگر، ناراحت می‌شوم که هنوز هم باید آگاهی‌ها را بیشتر افزایش دهیم. دعا می‌کنم و رویا می‌بافم برای روزی که هر فردی دقیقا ما را برای آنچه که هستیم بپذیرد و مهم نباشد که چقدر متفاوت به نظر می‌رسیم.

مارکی می‌تواند به ما بگوید که چند فیلم در طول ۹ سال گذشته دیده است. او می‌تواند تاریخ کارهایی را که ما در گذشته انجام داده‌ایم و آدرس مکانی را که فقط یکبار به آنجا رفته‌ایم به ما بگوید. توانایی او در به یاد آوردن اطلاعات متحیرکننده است. توجه به جزئیات و دقت مهارت‌هایی هستند که بسیاری از افراد در زندگی روزانه خود از آن‌ها نفع می‌برند. بسیاری از روزها، من بیاد نمی‌آورم که صبحانه چه خورده‌ام و تقریبا همیشه بدون جی‌پی‌اس گم می‌شوم.

۵. او خوشحال است
مهربانی منش و ویژگی افراد مبتلا به اوتیسم است. مارکی تقریبا به همه چیز لبخند می‌زند و از همه چیز لذت می‌برد. مدرسه همیشه عالی است، ماجراهای جدید هیجان‌انگیز هستند و از چیزهایی که دارد بسیار خوشحال و خشنود است و به ندرت درخواست چیز بیشتری می‌کند. هر زمانی که یکی از ما غمگین یا عصبانی است، مارکی به ما می‌گوید که ابله شده‌ایم. او دوست ندارد دیگران را در اطرافش ناراحت ببیند. او احساسات دیگران را می‌شناسد اما ترجیح می‌دهد خوشحال باشد.
۶. او می‌تواند هر روز سوار ترن هوایی شود

۷. او بسیار منطقی است
همه چیز برای مارکی خوب و بد است، شما همیشه می‌دانید که کجا قرار گرفته‌اید. او براساس آنچه که می‌داند بدون فکر کردن بیشتر در مورد آن تصمیم‌گیری می‌کند. این یک ویژگی افراد مبتلا به اوتیسم که هرکسی دوست دارد داشته باشد.
زندگی برای مارکی لذتبخش است. اشتیاق و شادی او پایدار است. هرکسی که او را می‌شناسد، نمی‌تواند کمکی بکند اما وقتی اطراف او است لبخند می‌زند. هدیه‌ای که او به اشتراک می‌گذارد، درس‌هایی که می‌آموزد و عشقی که از خود بروز می‌دهد دلایل من به عنوان مادر یک اوتیستیک برای تبدیل شدن به یک انسان بهتر است.