کودک و خانواده نابسامان، چگونه است؟
خانواده هایی که از نظر شما که خارج از حیطه آن خانواده هستید خانواده ای جذاب و دلخواه به حساب می آیند اما حقیقت چیز دیگری ست. اگر برخی از این صفات با خلقیات خانواده شما یکسان است حتما به مشاورین مرتبط با حوزه خانواده و کودک مراجعه نمائید.
در این مطلب ویژگی های خانواده های ناسالم را مشاهده خواهید کرد، قطعا برخی از این صفات و خصوصیت ها بین بسیاری از خانواده ها مشترک است، خانواده هایی که از نظر شما که خارج از حیطه آن خانواده هستید خانواده ای جذاب و دلخواه به حساب می آیند اما حقیقت چیز دیگری ست. اگر برخی از این صفات با خلقیات خانواده شما یکسان است حتما به مشاورین مرتبط با حوزه خانواده و کودک مراجعه نمائید.
اعضای خانواده با یکدیگر رابطه ای ندارند و مانند چند " ربات " کنار هم زندگی می کنند.
اعضای خانواده کمتر یکدیگر را ملاقات می کنند.
در خانواده فضای گفت و شنود وجود ندارد و اعضاء یکدیگر را تحقیر و سرزنش و دخالت می کنند!
اعضای خانواده، از یکدیگر نفرت دارند و دائما عیب جویی می کنند و در حال مشاجره و بگوومگو هستند!
اعضای خانواده نسبت به رفتار یکدیگر بی تفاوت هستند و در فضای خانه یاس و بدبینی حاکم است.
اعضای خانواده نسبت به امور خانه و خانواده بی تفاوت هستند و احساس مسئولیت نمی کنند.
میان اعضای خانواده، پنهان کاری، فریب کاری و عدم صداقت حاکم است.
زن و شوهر با یکدیگر رابطه جنسی ندارند یا از رابطه جنسی خود رضایت ندارند.
اعضای خانواده با یکدیگر آمرانه، پرخاشگرانه و توهین آمیز، کنترلگرانه برخورد و رفتار می کنند!
پدر و مادر و یا یکی از آنها به دلیل اشتغال بیش از حد حضور ندارند و قابل دسترس نیستند.
سرانه صحبت های بین تک تک اعضای خانواده نرمال و خالی از پرخاشگری باشد.
به نیازهای اعضای خانواده، به ویژه نیازهای روانی آنان، مانند محبت و احترام، توجه نمی شود.
زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر ابراز پشیمانی می کنند و عدم رضایت خود را در رفتار و گفتارشان بروز می دهند.
اعضای خانواده مایوس هستند.
اعضای خانواده گذشته نگر هستند و شکست ها را بزرگنمایی می کنند و آینده را تیره و تار می بینند.
در میان اعضای خانواده، پنهان کاری، عدم اعتماد و عدم رازداری وجود دارد.
کار و فعالیت های کاری از کودکان مهم تر باشد، کودکان بدلیل فعالیت کاری پدر و مادر از داشتن آن ها محروم هستند و در سنین شکل گیری شخصیت حمایت خانواده را ندارند
پدر و مادر، فرزندان را مانع خوشبختی و پیشرفت خود می دانند و از داشتن فرزندان ابراز پشیمانی می کنند.
اعضای خانواده، هنگام بروز مشکلات و مصیبت ها در کنار یکدیگر نیستند و از هم حمایت نمی کنند.
به غم ها و شادی های یکدیگر توجه ندارند و هرکس در دنیای خودش به سر می برد.
رذایل اخلاقی حاکم است، مانند: دروغ، غیبت، کنترل، روابط موازی، ناسپاسی، خیانت، نفاق، ریا و بدبینی.
فضای ناسپاسی و طلب کاری حاکم است و اعضای خانواده برای زحمات یکدیگر ارزشی قایل نیستند.
زن و شوهر همواره با اعمال و گفتار خود یکدیگر را آزار می دهند، سعی می کنند از هم انتقام بگیرند و با عیب جویی، ایجاد تنش کرده و سلامت خانواده را تهدید می کنند.
یک نفر تصمیم می گیرد و به اعضای خانواده تحمیل می کند و بقیه اعضا باید اطاعت و متابعت کنند.
مسئولیت ها فقط به عهده پدر و مادر است و به فرزندان مسئولیت نمی دهند. در نتیجه آنان تنبل و مسئولیت ناپذیر بار می آیند.
اعضای خانواده با یکدیگر رابطه ای ندارند و مانند چند " ربات " کنار هم زندگی می کنند.
اعضای خانواده کمتر یکدیگر را ملاقات می کنند.
در خانواده فضای گفت و شنود وجود ندارد و اعضاء یکدیگر را تحقیر و سرزنش و دخالت می کنند!
اعضای خانواده، از یکدیگر نفرت دارند و دائما عیب جویی می کنند و در حال مشاجره و بگوومگو هستند!
اعضای خانواده نسبت به رفتار یکدیگر بی تفاوت هستند و در فضای خانه یاس و بدبینی حاکم است.
اعضای خانواده نسبت به امور خانه و خانواده بی تفاوت هستند و احساس مسئولیت نمی کنند.
میان اعضای خانواده، پنهان کاری، فریب کاری و عدم صداقت حاکم است.
زن و شوهر با یکدیگر رابطه جنسی ندارند یا از رابطه جنسی خود رضایت ندارند.
اعضای خانواده با یکدیگر آمرانه، پرخاشگرانه و توهین آمیز، کنترلگرانه برخورد و رفتار می کنند!
پدر و مادر و یا یکی از آنها به دلیل اشتغال بیش از حد حضور ندارند و قابل دسترس نیستند.
سرانه صحبت های بین تک تک اعضای خانواده نرمال و خالی از پرخاشگری باشد.
به نیازهای اعضای خانواده، به ویژه نیازهای روانی آنان، مانند محبت و احترام، توجه نمی شود.
زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر ابراز پشیمانی می کنند و عدم رضایت خود را در رفتار و گفتارشان بروز می دهند.
اعضای خانواده مایوس هستند.
اعضای خانواده گذشته نگر هستند و شکست ها را بزرگنمایی می کنند و آینده را تیره و تار می بینند.
در میان اعضای خانواده، پنهان کاری، عدم اعتماد و عدم رازداری وجود دارد.
کار و فعالیت های کاری از کودکان مهم تر باشد، کودکان بدلیل فعالیت کاری پدر و مادر از داشتن آن ها محروم هستند و در سنین شکل گیری شخصیت حمایت خانواده را ندارند
پدر و مادر، فرزندان را مانع خوشبختی و پیشرفت خود می دانند و از داشتن فرزندان ابراز پشیمانی می کنند.
اعضای خانواده، هنگام بروز مشکلات و مصیبت ها در کنار یکدیگر نیستند و از هم حمایت نمی کنند.
به غم ها و شادی های یکدیگر توجه ندارند و هرکس در دنیای خودش به سر می برد.
رذایل اخلاقی حاکم است، مانند: دروغ، غیبت، کنترل، روابط موازی، ناسپاسی، خیانت، نفاق، ریا و بدبینی.
فضای ناسپاسی و طلب کاری حاکم است و اعضای خانواده برای زحمات یکدیگر ارزشی قایل نیستند.
زن و شوهر همواره با اعمال و گفتار خود یکدیگر را آزار می دهند، سعی می کنند از هم انتقام بگیرند و با عیب جویی، ایجاد تنش کرده و سلامت خانواده را تهدید می کنند.
یک نفر تصمیم می گیرد و به اعضای خانواده تحمیل می کند و بقیه اعضا باید اطاعت و متابعت کنند.
مسئولیت ها فقط به عهده پدر و مادر است و به فرزندان مسئولیت نمی دهند. در نتیجه آنان تنبل و مسئولیت ناپذیر بار می آیند.
منبع:
رادیو کودک
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼