درمان کودکان بیش فعال، روش نوروفیدبک را باور نکنید!

بهترین روش درمان بیش فعالی کودکان، مشاوره با پزشکان مربوطه و مصرف داروها و روش های درمانی است که تجویز می شود.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: روش نوروفیدبک که به تازگی برای درمان کودکان مبتلا به «بیش فعالی بدون فکر و بدون توجه به عواقب» (ADHD) تجویز می شود، بیشتر جنبه تبلیغاتی و تجاری دارد و خانواده ها بعد از گذراندن جلسات مکرر و صرف هزینه گزاف، نتیجه ای عایدشان نمی شود.

مهشید رابطیان اظهار داشت: بهترین روش درمان بیش فعالی کودکان، مشاوره با پزشکان مربوطه و مصرف داروها و روش های درمانی است که تجویز می شود.

وی دارودرمانی را از روش های درمانی موثر در درمان کودکان بیش فعال عنوان کرد و گفت: یکی از داروهایی که معمولا از سوی پزشکان با توجه به شرایط و میزان بیش فعالی کودکان تجویز می شود، داروی ریتالین است که در صورت مصرف مطابق با دستور پزشک می تواند توانایی و تمرکز بر فعالیت و مهارت گوش دادن کودکان بیش فعال را تقویت کند و حساسیت نسبت به انجام وظایف شخصی را در آنها افزایش دهد.

رابطیان در خصوص باورهای غلط نسبت به قرص ریتالین در بین والدین که به تبع آن از دادن این دارو به فرزند خود دوری می کنند، اظهار داشت: ریتالین اسم تجاری دارویی به نام «متیل فنیدیت» است که جزو داروهای استیمولانت یا محرک است. تجویز و مصرف این دارو توسط پزشکان برای کودکان به هیچ وجه اعتیادآور نیست.

وی در پاسخ به این سوال که چرا برخی والدین به شدت نگران اعتیاد فرزندشان به این دارو هستند، گفت: این یک باور غلط است که برخی پدر و مادرها تصور می‌کنند مصرف‌ ریتالین ممکن است فرزندشان را دچار عوارض کند و حتی معتقدند به نازایی یا بلوغ زودرس مبتلا می شوند اما این باور درستی نیست. این دارو هم مثل تمام داروها عارضه دارد. ولی شایع‌ترین عارضه‌ای که ممکن است با مصرف آن در کودک دیده شود، بی اشتهایی است که آن هم بعد از اینکه اثر قرص در بدن کودک از بین رفت، برطرف می‌شود.

متخصص روانپزشک کودک و نوجوان تصریح کرد: گاهی رنگ‌ پریدگی، سرد شدن دست و پا، دل‌ درد و سردرد ممکن است در کودکان بروز ‌کند که معمولا بعد از هفت تا ۱۰ روز از مصرف دارو در بدن کودک نسبت به آن عوارض تحمل ایجاد می شود.

رابطیان گفت: این دارو در بسیاری از کشورهای دنیا به عنوان دارویی اثربخش شناخته و بسیار تجویز و مصرف می‌شود. طبق آمار تاکنون اثر درمانی آن در مورد ۶۰ درصد کودکان بیش‌ فعال مثبت اعلام شده است و خط اول در درمان این اختلال به شمار می‌رود.

وی افزود: در صورتی که کودک به هر دلیلی نتواند آن را مصرف کند، داروهای دیگری تجویز می‌شود که اثر و عوارض آنها کمتر باشد.

این روانپزشک اظهار داشت: رایج ترین مورد مصرف این دارو برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه است. ریتالین با اثر بر قشر مغز و تالاموس از بازجذب مجدد دوپامین (ماده شیمیایی که در انتقال عصبی نقش دارد) در سلول های عصبی جلوگیری می کند.

وی گفت: همه داروها دارای عوارض هستند اما وقتی دارو توسط پزشک تجویز می شود، سود و مزیت آن با احتمال عوارض سنجیده می شود مانند انسولین که برای بیماری دیابت تجویز می شود، کسی که دیابت ندارد اگر به او انسولین تزریق شود حتما وارد شوک خواهد شد و باید بستری شود، ریتالین هم دارویی است که فقط اگر با تشخیص قطعی بیش فعالی توسط پزشک داده شود، باید از آن استفاده کرد.

رابطیان با بیان اینکه عوارض ریتالین قابل کنترل است، اظهار داشت: پزشکان قبل از تجویز این دارو، یک ارزیابی انجام می دهند که دربرگیرنده بررسی عملکرد قلبی، وجود اختلالات حرکتی و عملکرد کبدی و کلیوی بیمار است و در صورت وجود مشکل در این اعضا و اختلالات متابولیسم، میزان مصرف دارو را کاهش یا داروی دیگری تجویز می کنند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد: با توجه به کوتاه مدت بودن اثر این دارو و خاصیت مهارکنندگی آن و به منظور برطرف کردن نگرانی والدین از عوارض بلندمدت، لازم است از مداخلات روانشناختی و رفتاری برای بهبود کودکان در کنار این دارو، استفاده شود.

رابطیان در مورد اینکه مصرف ریتالین توسط برخی دانشجویان و داوطلبان کنکور برای کنترل خواب و بی حوصلگی به خصوص شب های امتحان رایج شده است نیز گفت: متاسفانه این رویه در بین دانشجویان و حتی محصلان مدارس متوسطه هم متداول شده و این در حالی است که اغلب مصرف کنندگان از عوارض و خاصیت اعتیادآوری آن آگاهی لازم را ندارند و مصرف کنندگان از این دارو برای افزایش تمرکز و بی خوابی از آن استفاده می کنند.

منبع: سلامت نیوز