از کجا بفهمم نوزادم سندروم داون دارد؟

سندرم داون اختلال کروموزمی است که رشد ذهنی و ظاهر جسم را تحت تأثیر قرار میدهد. این بیماری ژنتیکی است و از یک کروموزوم اضافی ناشی می شود. سندرم داون که «تریزومی ۲۱» هم نامیده می شود، شایع ترین ناهنجاری کروموزومی است. در بریتانیا از هر ۶۵۰ نوزاد یک مورد مبتلا به این مشکل می باشند.

علایم نوزاد سندرم داون
خیلی از ویژگی های جسمی سندرم داون از هنگام تولد وجود دارند و عبارتند از:
- اندامهای شل
- صورت گرد به همراه گونه های پر
- چشم هایی که به سمت گوشه های خارجی کج شده اند و چین های پوستی که روی از گوشه های داخلی چشم ها را می پوشاند.
- زبان جلو آمده
- پشت سر صاف
- پوست اضافی روی پشت گردن
- دستان کوتاه و پهنی که در کف دست یک چین عرضی وجود دارد.
این بیماری معمولا به این علت ایجاد می شود که در یک کودک به جای دو رونوشت از کروموزوم ۲۱ که طبیعی است سه رونوشت وجود دارد و کل کروموزوم ها به جای ۴۶ عدد ۴۷ عدد هستند.
در اکثر موارد به علت ناهنجاری در اسپرمی است که از پدر به ارث می رسد. کودکان مبتلا به سندرم داون شکل و ظاهری خاص و اختلال در یادگیری دارند.
با افزایش سن مادر خطر ابتلا به سندرم داون افزوده می شود. در زنانی که در ۲۰ سالگی حامله می شوند، در هر ۱۵۰۰ نفر یک نفر به این بیماری دچار می شود. در زنان ۴۰ ساله احتمال سندرم داون به یک صدم می رسد. در زنی که قبلا یک فرزند مبتلا داشته است احتمال ابتلا در حاملگی های بعدی اندکی افزایش پیدا می کند.
کودکان مبتلا به سندرم داون دارای ناهنجاری بسیار شدیدی هستند. یادگیری آنها برای راه رفتن و صحبت کردن کند است و طیف ناتوانی هایشان متفاوت است و معمولا قامت کوتاهی دارند. اما با وجود این خیلی از کودکان، خوشروی و با محبت هستند.