رشد زبانی کودکان، نحوه سخن گویی آن ها

کودکان به سرعت شگفت انگیزی زبان می آموزند ، به خصوص بعد از گفتن اولین کلمات سخن گویی کودکان شتاب بیشتری می گیرد.

سخن گویی یکی از ابزارهای مهم جامعه پذیری کودکان می باشد. کودکان به سرعت شگفت انگیزی زبان می آموزند ، به خصوص بعد از گفتن اولین کلمات سخن گویی کودکان شتاب بیشتری می گیرد.

کودکان معمولا اولین کلمات را در اواخر نخستین سال زندگی بر زبان می رانند ، و به این ترتیب قادر به بیان خواسته ها و نیازمندی های خویش می شوند . البته به دلیل تفاوت های فردی کیفیت و نحوه ی سخن گویی کودکان با هم تفاوت دارد.

کودکان بین گفتار و سایر صداهایی که در محیط به گوش می رسد تمایز قایل می شوند و در برابر گفتار واکنش هایی نشان می دهند. به عنوان مثال کودک در ۳ ماهگی میتواند صدای مادرش را از صدای زن های دیگر تشخیص دهد.

کودکان از بدو تولد با صداهای مختلفی گریه می کنند. والدین گاهی از روی صدای گریه ی آنها میتوانند بفهمند که کودک گرسنه است یا اینکه خسته و یا دردی دارد.

در حدود ۵ ماهگی کودکان شروع به غان و غون می کنند آواها و صدایی از خود در می آورند و گاهی مواقع آنها را ترکیب می کنند ، این عملکرد کودکان تا حدود یکسالگی یعنی زمانی که اولین کلمات واقعی ، را به زبان می آورند ادامه می یابد و پس از آن به تدریج کمتر و کمتر می شود.

معمولا کودک اولین کلمات را حول و حوش اولین سال تولدش بر زبان می آورد اگر چه بسیاری از کودکان ماه ها بعد سخن گفتن را آغاز می کنند.

به طور متوسط کودک تا ۲۸ ماهگی ۵۰ کلمه به کار می برد و این کلمات شامل چیزهایی است که برای کودک اهمیت بسزایی دارد و برایش عینی می باشد ، مانند : ماما ، بابا ، بده ، آب ، شیر ، گوش ،چشم ، کفش ، سگ ، لیوان و.... کودکان برخلاف بزرگسالان که میتوانند اشیاء را در سطوح مختلف از لحاظ کلی طبقه بندی و نامگذاری کنند قادر به چنین کاری نیستند و غالب واژه هایی که کودکان می آموزند از لحاظ کلی در حد متوسط قرار دارند.

به مرور که واژگان گفتاری کودکان از مرز ۵۰ کلمه گذشت ، وی می آموزد که عبارات دو کلمه ای به کار برد. پس از آنکه کودک ترکیبات دو کلمه ای به کار برد تعداد این ترکیبات دو کلمه ای به تدریج زیاد می شود.

تقریبا در همه ی عبارات دو کلمه ای کودکان ، ترتیب کلمات متناسب و منظم است و در آن قاعده ی به خصوصی دیده میشود.

کودکان اقوام مختلف که به زبان های متفاوتی تکلم می کنند در جملات اولیه ی خویش مفاهیم یکسانی را ابراز می دارند. همچنانکه جملات کودک بلندتر و پیچیده تر می شود ، کلمات کوچک تر یا کلمات پایانی نیز به جملات خویش اضافه می کنند.

زبان عموما باعث می شود عملکردهای مختلف شناختی مانند استدلال ، تفکر حل مسئله ، به دست آوردن اطلاعات و... افزایش یابد.

والدین تاثیر مستقیمی در سخن گویی کودک دارند ، اگر والدین با تشویق ، کودک را به سمت حرف زدن سوق دهند باعث میشوند که کودک زود زبان باز کند.

اکثر روانشناسان اعتقاد دارند که پیشرفت های شناختی برای رشد زبان اساسی است . کودکان زبان را از طریق ارتباط با افراد دیگر ، در مرحله ی اول از مادر خود می آموزند. مادران به هنگام حرف زدن با فرزندان خود زبان متفاوتی به کار می گیرند ، این گفتار مادرانه رشد اولیه ی زبان را در کودک تسهیل می گرداند.

یکی از مهمترین عملکردهای زبان برقراری ارتباط است. کودکان به کمک کلمات و جملات ارتباط موثر و پیچیده تری برقرار می کنند.

((مورر )) اعتقاد دارد که تقلید و همانند سازی در اکتساب قدرت تکلم سهم به سزایی دارد به طور کلی بسیاری از روانشناسان پیشرفت در تکلم را به این قرار تقسیم می کنند :

۱ . انعکاس های صوتی و حرکات خیلی ضعیف

۲ . به زبان آوردن کلمات جدید

۳ . به کار گیری کلمات ساده

۴ . به کار بردن جملات کم و بیش قابل درک

۵ . ترکیب کلمات و ساختن جمله های ساده

۶ . به دست آوردن تسلط در زبان