کودکم بیش فعال است، چجوری بهش بگم؟

یکی از سوالاتی که بسیاری از والدین با آن مواجه می‌شوند این است که چگونه باید درباره بیش فعالی با کودک خود صحبت کنند؟ برخلاف تصورات بسیاری از والدین درباره عدم درک کودکان، لازم است که با کودک بیش فعال خود درباره مشکلش صحبت کنید و نظر او را برای بهتر شدن وضعیت رفتاری و زندگی اش ترغیب کنید. متاسفانه به دلیل نا آگاهی والدین از اختلال بیش فعالی و نحوه برخورد صحیح با این کودکان، رفتاری بسیار ناراحت کننده و زننده با آن‌ها دارند. این مسئله باعث تثبیت بیشتر مشکل در شخصیت کودک شده و مشکلات حادی را در بزرگسالی برای او ایجاد می‌کند. در این مطلب راهنمایی‌هایی درباره چگونگی صحبت درباره بیش فعالی با کودک ارائه داده ایم. اگر شما نیز فرزندتان دچار بیش فعالی است پیش از هر چیز با یک مشاور کودک در ارتباط باشید.

آیا صحبت درباره اختلال بیش فعالی با کودک درست است؟
برای بیان اختلالی که کودک تان به آن مبتلاست تنها باید به چند نکته توجه کنید، تا به دیدگاه او از خودش آسیبی وارد نشود. فراموش نکنید روزی متوجه موضوع خواهد شد، پس چه بهتر که شما او را برای پذیرش آماده کرده باشید.
آنچه که شما می‌گویید باید برای سن او مناسب باشد و از اصطلاحات ترسناک و ناامید کننده نباید استفاده کنید. باید به کودک خود درباره اینکه ADHD و بیش فعالی چیست، در حد فهمش توضیح دهید. هر چه بیشتر در این باره با او صحبت کنید، رشد و پیشرفت کودک خود را تضمین می‌کنید. کودک مبتلا به بیش فعالی توانایی سازگاری دارد، تنها باید با جملات سازنده و مثبت، با او درباره آینده صحبت کنید.

۸ راهنمایی برای چگونگی صحبت درباره بیش فعالی با کودک:
برای صحبت درباره بیش فعالی با کودک تان باید ابتدا نشانه‌های بیش فعالی را بشناسید. حال پیش از آن که موضوع را با کودک مطرح کنید بهتر است با یک مشاور درباره احساسات خودتان صحبت کنید، چرا که هر احساسی که شما نسبت به بیماری فرزندتان داشته باشید به او نیز منتقل می‌شود. حضور دائمی یک روانشناس کنار شما، شرایط را راحت‌تر و قابل تحمل‌تر خواهد کرد. در ادامه راهنمایی‌هایی برای صحبت درباره بیش فعالی با کودک تان ارائه داده ایم:
1 - مطمئن شوید که کودک شما احساس پذیرش و عشق دارد:
به او کمک کنید تا متوجه شود که بیش فعالی هیچ ارتباطی با هوش و توانایی‌های او ندارد و یک نقص یا بیماری نیست. چه بسا عاملی برای پیشرفت‌های خاص او در برخی از زمینه‌ها می‌باشد. هرگز اجازه ندهید که کودک تان از اینکه مشکلی دارد سرخورده و افسرده شود. شما می‌توانید به او بگویید راه‌هایی برای بهتر شدن او وجود دارد که تنها باید تمرین شوند، این تمرین‌ها مثل عینکی است که دید او را بهبود می‌دهد.
2 - زمان مناسب برای حرف زدن را انتخاب کنید:
برای بیان موضوع بیش فعالی به کودک تان زمان و مکان مناسبی را انتخاب کنید. دقت کنید که چیزی روند ارتباط شما را بر هم نزند. سعی کنید زمانی را انتخاب کنید که فرزند شما مشتاق کار دیگری نباشد.
3 - فرزندتان باید بداند که تنها نیست:
دانستن این موضوع که افراد زیادی مبتلا به بیش فعالی هستند و توانسته‌اند موفقیت‌های زیادی کسب کنند، پذیرش این اختلال را برای کودک و خانواده آسان‌تر می‌کند. حتی می‌توانید نمونه ای از افراد موفق را مثال بزنید. والت دیزنی (تهیه کننده، کارآفرین، فیلم ساز و انیمیشن ساز مشهور آمریکایی)، مایکل فلپس (شناگر مطرح آمریکایی و پرافتخارترین قهرمان تاریخ بازیهای المپیک که در المپیک پکن، با ۸ مدال طلا در ۸ رشته، بزرگترین قهرمان تاریخ بازی‌های المپیک شد) دو تن از مشهور‌ترین افرادی هستند که دارای بیش فعالی بودند. پس اجازه دهید که فرزند شما بداند خاص است و می‌تواند بسیار موفق شود.
4 - انتظار بازدهی فوری را نداشته باشید:
اگر کودک شما فورا به صحبت‌های شما واکنش نشان ندهد و حتی بی علاقه باشد، نباید تعجب کنید. برای برخی از کودکان و مخصوصا نوجوانان، درک اطلاعات جدید یا فهمیدن چگونگی پاسخ به سوالات طول می‌کشد.
5 - درباره بیش فعالی بیشتر بدانید:
با روانشناسان صحبت کنید و اطلاعات لازم را کسب کنید. بهترین کار این است که با والدین دیگر که کودک بیش فعالی دارند صحبت کنید و از تجربه‌های آنها استفاده کنید. نحوه برخورد و رفتار با کودکان بیش فعال را بیاموزید. مرکز هنر زندگی شما را با مجرب‌ترین روانشناسان در حوزه بیش فعالی مرتبط می‌کند.
6 - نیمه خالی لیوان را نبینید:
روی نقاط مثبت کودک تمرکز کنید، موفقیت‌های آنها را ستایش کرده و هرگز اشتباهات او را به بیش فعالی نسبت ندهید، چرا که شدیدا باعث سرخوردگی و خرد شدن عزت نفس کودک می‌شود. ورزش و هنر بسیار می‌تواند برای بیش فعالی کودک مفید بوده و با حمایت‌های شما و استعدادیابی کودک توسط روانشناسان، بسیار موفق خواهند شد.
7- نگذارید کودک از بیش فعالی به عنوان یک بهانه یا پوزش استفاده کند:
بچه‌ها می‌توانند آسان‌ترین راه‌های سرزنش شکست‌های خود را در ADHD یاد بگیرند. بنابراین والدین باید به کودک خود کمک کنند تا متوجه شوند که بیش فعالی، دلیلی برای تکمیل نکردن تکالیف یا تلاش نکردن برای کارهای سخت نیست. نگران آینده او نیز نباشید، او از پس مشکلاتش بر می‌آید، فقط باید در برای کنترل بیش فعالی در بزرگسالی او را آماده کنید.
8 - ارتباطات باز و دائمی را نگه دارید:
صحبت کردن فقط آغاز راه است. گفتگو را ادامه دهید و در مورد همه چیز با او صحبت کنید و نسبت به آنها نگرش مثبت داشته باشید. کودک جز شما کسی را ندارد و اگر این کودک، اختلالی هم داشته باشد، بسیار حساس‌تر و آسیب پذیرتر خواهد بود.