علائم سرطان آندومتر، چیست؟

اندومتر پوشش داخلی رحم است. هر ماه، به منظور آماده سازی برای بارداری، اندومتری ضخیم شده و خود را مجددا بازسازی می کند.اگر بارداری رخ ندهد، اندومتر در یک پروسه که قاعدگی نامیده می شود ریزش می کند.اگر لقاح رخ دهد، جنین در اندومتر لانه گزینی می کند.
وضعیت هایی که اندومتر را درگیر می کنند و ممکن است بر باروری شما تأثیر بگذارد:
-اندومتر خیلی ضخیم یا خیلی نازک
-اختلال در مرحله لوتئال (LPD)
-اندومتریوزیز
-پولیپ اندومتر
-آدنومیوزیز
-سندرم آشرمن (چسبندگی رحم)
-عفونت ویروسی
-سرطان اندومتر
هر یک از این بیماری ها و تأثیر آنها بر باروری، به طور خلاصه در ادامه مورد بحث قرار می گیرد.

اندومتری چگونه کار می کند
رحم از سه لایه تشکیل شده است: سروزا ،میومتر و اندومتر.
سروزا لایه خارجی رحم است و یک مایع آبکی برای جلوگیری از اصطکاک بین رحم و ارگان های اطراف آن ترشح می کند.
میومتر لایه میانی رحم است. این ضخیم ترین لایه رحم است. میومتر از بافت ضخیم عضلات صاف تشکیل شده است.
در دوران بارداری، میومتر به منظور سازگاری خود با رشد کودکرشد کرده و افزایش می یابد. در طی زایمان، انقباضات میومتر به بیرون آمدن نوزاد کمک می کند.
اندومتر پوشش داخلی رحم را تشکیل می دهد. یک پوشش مخاطی است و ضخامت آن در طول چرخه قاعدگی تغییر می کند.

اندومتر خود را از سه لایه تشکیل می دهد
لایه ی مطبق پایه ، به عنوان لایه ی پایه نیز شناخته می شود. عمقی ترین لایه اندومتر است که روی میومتر رحم قرار دارد و در طول چرخه چندان تغییر نمی کند. این لایه را به عنوان پایه ای که لایه های در حال تغییر اندومتر روی آن قرار دارند، در نظر بگیرید.
لایه ی مطبق اسفنجی : لایه بینابینی اسفنجی اندومتر است که در طول چرخه قاعدگی تغییر می کند.
لایه ی مطبق فشرده : این لایه بیرونی اندومتر است و دچار تغییرات می شود. در مقایسه با دیگر لایه های اندومتر نازک تر و فشرده تر است.
دو لایه ی مطبق اسفنجی و مطبق فشرده به طور چشمگیری در طی چرخه ی قاعدگی تغییر می کنند. این دو لایه با هم به عنوان لایه ی مطبق عملکردی شناخته می شوند.

ضخامت اندومتر
لایه عملکردی اندومتر در هر چرخه ی قاعدگی از سه مرحله اولیه می گذرد:
مرحله ی تکثیری : زمانی است که اندومتر به منظور آماده سازی رحم برای جنین، ضخیم شود.
این مرحله از اولین روز قاعدگی شروع می شود و تا زمان تخمک گذاری ادامه می یابد.
هورمون استروژن برای تشکیل اندومتری سالم حیاتی است. اگر سطح استروژن بیش از حد کم یا زیاد باشد، باعث ایجاد اندومتر می شود که بیش از حد نازک یا خیلی ضخیم است.
اندومتر در طول این مرحله پر از شریان های مستقیم و مارپیچ می شود. این شریان ها جریان خون ضروری را به اندومتر منتقل می کنند.
مرحله ترشحی : زمانی است که اندومتر شروع به ترشح مواد مغذی و مایعات ضروری می کند.
پروژسترون هورمون ضروری برای این مرحله است. این مرحله بعد از تخمک گذاری شروع می شود و تا قاعدگی ادامه می یابد.
غدد اندومتر پروتئین، لیپیدها و گلیکوژن ترشح می کنند. این مواد برای تغذیه جنین لازم است. همچنین از ریزش اندومتر جلوگیری می کنند.
اگر جنین خود را به دیواره ی اندومتر واردکند (لانه گزینی)، جفت در حال رشد، هورمون کوریونی گونادوتروپیک انسانی (hCG) را ترشح می کند.
این هورمون بارداری به جسم زرد (در تخمدان ها) برای این که تولید پروژسترون را ادامه دهد سیگنال می فرستد تا اندومتر حفظ شود.(ریزش نکند.)
اگر جنین در اندومتر لانه گزینی نکند، جسم زرد شروع به تحلیل رفتن می کند، که منجر به کاهش سطح هورمون پروژسترون می شود.
هنگامی که پروژسترون کاهش یافت، غدد اندومتر ترشح مایعاتی که باعث حفظ اندومتر می شدند را متوقف می کنند.
همچنین، با کاهش پروژسترون، سرخرگ های مارپیچی که خون اندومتری را تامین می کردند، منقبض می شوند.
این امر منجر به ریزش لایه ی عملکردی اندومتری می شود.
در نهایت، اندومتر بواسطه ی قاعدگی از رحم خارج می شود و چرخه قاعدگی از نو شروع می شود.

۸ بیماری و ضخامت اندومتر
۱-ضخامت اندومتر
اگر شما تحت درمان باروری قرار گیرید، ممکن است پزشک به شما بگوید که اندومترتان بیش از حد نازک یا حتی خیلی ضخیم است.
ضخامت اندومتر به وسیله ی سونوگرافی از راه واژین تعیین می شود. توافق جمعی درباره ی این که به طور واضح چه ضخامتی "خیلی ضخیم" یا "خیلی نازک" است، وجود ندارد. هر پزشکی درباره ی این موضوع نظری متفاوت دارد.
آنچه ما می دانیم این است که داشتن اندومتر بیش از حد نازک یا ضخیم (با هر معیار و نظری) احتمال شانس بارداری موفق را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده است که این مسئله ممکن است بر روی لانه گزینی جنین تاثیر منفی بگذارد یا احتمال سقط جنین را افزایش دهد.
به طور کلی اندومتر نازک نیز می تواند نشانه کاهش باروری باشد. پاسخ ضعیف تخمدان (به هورمون های گنادوتروپین) با اندومتر نازک مرتبط است.
مهم است بدانید که طبق گزارشات استفاده مداوم از دارو باروری کلومید تاثیر منفی بر ضخامت اندومتر دارد.
استفاده طولانی مدت از قرص های کنترل تولد نیز در ایجاد موقتی اندومتر نازک مسئول هستند.
۲-اختلال در مرحله لوتئال
مرحله ی لوتئال چرخه قاعدگی بعد از تخمک گذاری شروع می شود و تا شروع قاعدگی ادامه می یابد.
همانطور که در بالا ذکر شد، در طول مرحله ی لوتئال، هورمون پروژسترون نقش مهمی در تحریک اندومتر برای ترشح مواد مغذی و ضروری ایفا می کند. هر دودسته ی این مواد اندومتر را حفظ می کنند و یک محیط سالم برای جنین ایجاد می کنند.
اختلال در مرحله ی لوتئال یک علت بالقوه ناباروری است. زمانی که سطح پروژسترون به اندازه کافی بالا نرود و یا به مدت کافی برای نگه داشتن اندومتری سالم و آماده برای لانه گزینی جنین بالا نماند، این اختلال رخ می دهد.
در گذشته، اختلال در مرحله ی لوتئال (LPD) از طریق نمونه برداری از اندومتر تشخیص داده می شد. هنوز هم گاهی این روش انجام می شود.
به طور معمول، اختلال در مرحله ی لوتئال را می توان از طریق آزمایش خون و اندازه گیری سطح پروژسترون تشخیص داد. اگر سطح به اندازه کافی بالا نباشد یا به مدت کافی بالا باقی نماند، ممکن است نشان دهنده ی اختلال در مرحله ی لوتئال باشد.
علائم دیگر اختلال در مرحله ی لوتئال
لکه بینی بعد از تخمک گذاری، اما قبل از شروع قاعدگی.
مرحله ی لوتئال کوتاه (کمتر از ۱۲ تا ۱۴روز) در نمودار درجه حرارت پایه ی بدن؛
زنانی که درجه حرارت پایه بدن خود را به صورت نمودار می نویسند، ممکن است این الگوی غیر طبیعی را قبل از اینکه متوجه شوند که مشکل باروری دارند، تشخیص دهند. این یکی از مزایای استفاده از نمودار دمای بدن است.
۳-اندومتریوزیز
اندومتریوز وضعیتی است که در آن بافت اندومتر خارج از حفره رحم هم یافت می شود و یکی از علل شایع ناباروری است.
در حالی که اندومتریوز به وضوح توسط بافت اندومتری که در مکان های اشتباه رشد می کند، تعریف می شود، می تواند بر محیط رحم، خود اندومتر و تخمک گذاری تأثیر بگذارد.
بعضی از مطالعات تأثیر منفی بر روی لانه گزینی جنین در زنان مبتلا به اندومتریوز پیدا کرده اند، در حالی که سایر زنان این تاثیرات را پیدا نکرده اند.
۴-سرطان اندومتر
طان اندومتر گاهی اوقات به عنوان سرطان رحم هم شناخته می شود. از آنجا که خونریزی غیرطبیعی ایجاد می کند، اغلب به سرعت تشخیص داده می شود. تشخیص زودهنگام می تواند سبب انجام درمان هایی شود که باعث باروری حفظ باروری می شوند.
کمتر از ۵ درصد از سرطان های اندومتر در زنان زیر ۴۰ سال رخ می دهد، بنابراین اغلب حفظ باروری نگران کننده نیست. با این حال، می تواند در زنان بارور هم رخ دهد.
برای درمان سرطان اندومتر اگر درمان تهاجمی نیاز باشد می تواند باعث ناباروری شود. تشخیص زودرس ضروری است.
مهم است که قبل از اینکه گزینه های درمانی مورد بحث قرار گیرند، به پزشک خود بگویید که هنوز قصد بچه دار شدن دارید یا نه.
راه هایی برای حفظ باروری هنگام تشخیص زودهنگام وجود دارد. به عنوان مثال، درمان هورمونی (به جای درمان جراحی) سرطان اندومتر ممکن است بهتر باعث حفظ باروری شود.
با درمان محافظه کارانه جراحی، زنان بعد از درمان سرطان اندومتر ممکن است با مشکل اندومتر نازک رو به رو شوند. این درمان می تواند بر روی میزان لانه گزینی تاثیر منفی بگذارد و باعث اقزایش سقط گردد.
۵-پولیپ اندومتر یا پولیپ های رحم
رشد بیش از حد اندومتر باعث ایجاد پولیپ اندومتر می شود. معمولا، اما نه همیشه، غیر سرطانی و خوش خیم هستند.
وجود پولیپ اندومتر ممکن است موجب ناباروری شود، اما لزوما این گونه نیست.
اگر شما در حال تلاش برای حامله شدن هستید، پزشک شما ممکن است پیشنهاد برداشتن پولیپ ها با جراحی را پیش روی شما بگذارد. این راه ممکن است شما را قادر حامله شدن کند بدون این که به درمان باروری اضافه ای نیاز داشته باشید.
۶-آدنومیوزیز
آدنومیوزیز زمانی اتفاق می افتد که اندومتر به داخل میومتر (لایه عضلانی رحم) رشد کند و می تواند پریود های دردناک و سنگین ایجاد کند.
آدنومیوزیز گاهی اوقات "اندومتریوزیز رحمی" نامیده می شود. در زنان حوالی یائسگی شایع تر است، اما در زنانی که در اواخر ۳۰ و ۴۰ سالگیشان هستند، نیز دیده می شود.
درمان های اولیه برای آدنومیوزیز تخلیه اندومتر از طریق اندوسکوپی(که شامل تخریب اندومتر می باشد.) و یا هیسترکتومی( برداشت رحم ) است. اگر شما هنوز هم می خواهید بچه دار شوید هیچ یک از این درمان مناسب نیست.برای زنان که هنوز می خواهند بچه دار شوند، گزینه های دیگری وجود دارد:
آمبولیزاسیون انتخابی(فقط ناحیه ای که آدنومیوزیز ایجاد شده مورد هدف قرار می گیرد نه کل اندومتر)
درمان های هورمونی با آگونیست های GnRH (مانند لوپرون)
ترکیبی از درمان هورمونی و جراحی
۷-سندرم آشرمن
سندرم آشرمن زمانی که در داخل رحم، چسبندگی داخل رحمی شکل گیرد، ایجاد می شود. در واقع بافت اسکاری است که در لایه های داخل رحم رشد می کند.
این می تواند ناشی از انبساطات و کورتاژهای مکرر (D & Cs)، عفونت لگن، سزارین و سایر جراحی های رحمی باشد. گاهی هم علت آن ناشناخته است.
سندرم آشرمن می تواند باعث اختلال در حاملگی و سقط های مکرر شود.
می توان با هیسترکتومی آن را درمان کرد، این روش امکان تشخیص و حذف بافت اسکار(تشخیص و درمان هر دو با هم) را فراهم می کند.
۸-عفونت ویروسی اندومتر
عفونت ویروسی در اندومتر ممکن است باعث ناباروری و سقط مکرر شود. در حالی که این مسئله هنوز یک نظریه و در مراحل اولیه تحقیق است، می تواند برخی از موارد ناباروری "غیرقابل توضیح" را توضیح دهد.
یک مطالعه کوچک اما پیشگامانه ارتباط احتمالی بین ویروس تبخال HHV-۶A و ناباروری را یافت.
اکثر مردم هنگامی که به ویروس تبخال فکر می کنند، در واقع به بیماری ویروس هرپس سیمپلکس ۲ (HSV-2)که از راه جنسی انتقال می یابد، فکر می کنند. با این حال، هرپس سیمپلکس تنها یکی از این ویروس ها است.
خانواده ی ویروس های تبخال(هرپس) ایجاد کننده ی آبله مرغان، مونونوکلئوز عفونی و سرماخوردگی نیز هستند.
HHV-6 از طریق بزاق منتقل می شود و شایع ترین علت بثورات پوستی ویروسی (رُزلا در کودکان) در دوران کودکی است.
همانند دیگر ویروس های تبخال، حتی پس از گذشتن عفونت اولیه، ویروس همچنان در بدن به صورت غیرفعال باقی می ماند. محققان معتقدند HHV-۶ ممکن است به جز بثورات دوران کودکی، با سایر بیماری ها نیز مرتبط باشد.
مطالعه ای در ایتالیا که بر روی ۳۰ زن نابارور و ۳۶ زن بارور که حداقل یک کودک به دنیا آورده بودند (گروه کنترل) به بررسی این که آیا HHV-6A ممکن است با ناباروری مرتبط باشد یا نه پرداخت.
همه زنانی که در مطالعه حضور داشتند از اندومتر رحمشان نمونه گیری شده بود.
محققان کشف کرده اند که ۴۳ درصد زنان نابارور، در نمونه های گرفته شده از اندومترشان شواهد ژنتیکی از ویروس HHV-6A دارند.با این حال، هیچ یک از زنان بارور هیچ شواهد ژنتیکی از ویروس HHV-6A در نمونه یشان نداشتند.
مطالعات بزرگ تری باید انجام شود، و معلوم نیست موثرترین درمان برای زنان مبتلا به HHV-۶A چه درمانی است.
برخی از امکاناتی که ممکن است در پژوهش های آینده مورد بررسی قرار گیرد شامل داروهای ضد ویروسی یا درمان های ایمنی شناختی ( این درمان ها به منظور جلوگیری از ایجاد پاسخ ایمنی طبیعی بدن به ویروس هستند، چرا که پاسخ ایمنی ممکن است در لانه گزینی جنین اختلال ایجاد کند یا قبل از این که جنین تبدیل به نوزاد شود به آن حمله کند.) است.