فیبروم های رحمی در زنان، انواع

فیبروم های رحمی که همچنین میوم نام دارند، تومورهای عضلانی خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند و به ندرت تبدیل به سرطان می شوند. البته اگر دچار فیبروم شده باشید بدین معنا نیست که به سرطان رحم مبتلا می شوید.
فیبروم ها از لحاظ اندازه، شکل و محل قرارگیری با هم تفاوت دارند و می توانند در رحم، روی دیواره رحم یا بر روی سطح آن رشد کنند. همچنین ممکن است با ساختاری شبیه به ساقه یا تنه به رحم شما متصل شده باشند.
برخی از آنها آنقدر کوچک هستند که با چشم به تنهایی در حین معاینه لگنی قابل مشاهده نیستند و برخی دیگر می توانند چنان بزرگ شوند که اندازه و شکل رحم را تحت تاثیر قرار دهند.
فیبروم های رحمی معمولا در زنان در سنین باروری یعنی زنان 30 تا 40 ساله رشد می کنند اما در هر سنی ممکن است ظاهر شوند. در این مقاله به بررسی انواع فیبروم و توضیح هر یک می پردازیم.

انواع فیبروم یا میوم
دسته بندی های متفاوتی برای فیبروم ها وجود دارد اما با این حال فیبروم ها سه نوع اصلی دارند:
فیبروم ساب سروزال، فیبروم اینترامورال و فیبروم ساب موکوزال
که در ادامه به توصیف هر کدام از آنها می پردازیم.
فیبروم ساب سروزال
این فیبروم ها عمدتا بیرون از رحم در درون حفره شکم یا حفره لگن رشد می کنند. همانند همه فیبروم ها، فیبروم های ساب سروزال نیز از لحاظ اندازه متفاوت هستند. به این دلیل که این نوع فیبروم در حفره شکمی رشد می کند، ممکن است پیش از ایجاد هرگونه علامتی بسیار بزرگ شود. هنگامی که درباره فیبروم ها غول آسا می شنوید که ممکن است به اندازه یک هندوانه (یا بزرگتر) باشند، این نوع فیبروم ها معمولا از نوع ساب سروزال هستند. فیبروم های ساب سروزال، اگر موجب علامتی شوند، عمدتا شامل نفخ یا فشار آمدن به مثانه است که می تواند منجر به تکرر ادرار شود یا به روده فشار می آورند که منجر به یبوست می شود. با این وجود در اکثر موارد، فیبروم های ساب سروزال موجب پیدایش هیچ علامتی نمی شوند.
فیبروم اینترامورال
کلمه مورال به معنی دیوار است. فیبروم اینترامورال، فیبرومی است که در دیواره رحم رشد می کند و در دیواره رحم هم باقی می ماند. از لحاظ تکنیکی، تمام فیبروم ها به صورت فیبروم اینترامورال شروع به رشد می کنند اما بعدا به صورت دیگری تکامل می یابند.
بیشتر فیبروم های اینترامورال موجب علامتی نمی شوند تا هنگامی که به اندازه بحرانی برسند. فیبروم هایی که درون دیواره رحم رشد می کنند، فضای محدودی دارند و به سرعت رشد آنها منجر به راندن آنها در دو جهت می شود که یا حفره رحم است که در این صورت تبدیل به فیبروم ساب موکوزال می شوند و یا در جهت حفره شکمی رشد می کنند که منجر به فیبروم ساب سروزال می شود.
زنانی که دچار فیبروم اینترامورال هستند، ممکن است دچار خونریزی قاعدگی شدید شوند که البته در همه افراد مبتلا، چنین نیست. با رشد فیبروم به سمت حفره رحم، علائم خونریزی شدید قاعدگی بیشتر می شود. فیبروم های اینترامورال همچنین می توانند احتمال ناباروری و سقط جنین را افزایش دهند.
فیبروم ساب موکوزال
فیبروم های ساب موکوزال اغلب در نزدیکی حفره رحم هستند. فیبروم های ساب موکوزال حتی آنهایی که قطرشان بیشتر از ۲ یا ۳ سانتی متر نیست می توانند موجب خونریزی قاعدگی طولانی و شدید شوند. دلیل آن بسیار ساده است زیرا رگ های خونی سطحی درون فیبروم ها اغلب در انتهای قاعدگی پاره می شوند و منجر به خونریزی زیادی می شود که حتی ممکن است نیازمند بستری شدن و تزریق خون شود.
جدا از خونریزی های شدید قاعدگی، فیبروم های ساب موکوزال معمولا منجر به ناباروری و سقط جنین نیز می شوند. حتی هنگامی که بارداری به طور کامل بدون مشکل طی شود، فیبروم های ساب موکوزال می توانند موجب زایمان زودرس شوند.

انواع فیبروم
گرید یا درجات فیبروم
سیستم درجه بندی فیبروم تنها برای فیبروم های ساب موکوزال کاربرد دارد و به شرح زیر است:
-فیبروم ساب موکوزال با گرید صفر: فیبروم ها به طور کامل (بین ۹۰ تا ۱۰۰ درصد) درون حفره رحم قرار دارند
-فیبروم ساب موکوزال با گرید یک: فیبروم ها بین 50 تا 90 درصد موارد درون رحم قرار دارند.
-فیبروم ساب موکوزال با گرید دو: فیبروم ها بین ۰ تا ۴۹ درصد موارد درون رحم قرار دارند.
این سیستم به جراح زنان و زایمان کمک می کند تا تشخیص دهد که جراحی کدام فیبروم ها راحت تر و کدام سخت تر است که روشی مهم برای تعیین بهترین نوع جراحی نیز می باشد.
به طور کلی فیبروم های با گرید صفر آسان ترین مورد برای جراحی هستند در حالی که جراحی فیبروم های با گرید دو سخت ترین مورد می باشند.

تعداد فیبروم ها
تفاوت زیادی در رابطه با تعداد فیبروم ها در میان زنان وجود دارد. بسیاری از زنانی که با خونریزی های شدید و طولانی مدت قاعدگی مراجعه می کنند اغلب یک یا دو میوم بزرگ دارند که مسئول عمده علائم آنها هستند. در دیگر موارد، حتی دیده شده که زنان بیشتر از بیست تا فیبروم کوچک دارند که هر کدام کمتر از یک سانتی متر هستند.

الگوی فیبروم ها
در این بند درباره الگوهای متفاوتی که ظاهر فیبروم ها ممکن است داشته باشند، صحبت می کنیم:
-فیبروم های تکی
در بسیاری از زنان که ممکن است با مشکلاتی از جمله ناباروری یا خونریزی شدید قاعدگی مراجعه کنند، تنها یک فیبروم دیده می شود. اندازه این فیبروم ممکن است متفاوت باشد. با اینکه جراحی فیبروم تکی مانع رشد فیبروم های دیگر نمی شود اما در اغلب موارد، دیگر فیبرومی رشد نمی کند.
-چندین فیبروم کوچک
مشاهده چندین فیبروم کوچک (بین ۴ تا ۲۰ تا) که معمولا هر کدام کوچکتر از ۲ سانتی متر هستند در میان زنان دیده می شود. در حالی که جراحی این فیبروم ها می تواند علائم را کاهش دهد اما احتمالا جراحی و برداشتن آنها ممکن نخواهد بود. در زنان جوان (کمتر از ۴۰ سال) دچار این الگو، اگر یکی از فیبروم ها مورد جراحی قرار نگیرد ممکن است فیبروم شروع به رشد نماید و بزرگ شود.
- الگوی مختلط
برخی زنان ممکن است الگوی مختلطی داشته باشند بدین معنی که دچار یک یا دو فیبروم بزرگ غالب همراه با چند فیبروم کوچکتر باشند. همانطور که انتظار می رود، وجود چندین فیبروم کوچک می تواند در زنان جوان زیر ۴۰ سال مشکل ساز باشد و جراحی تنها ۲ یا ۳ فیبروم نیز کافی نیست زیرا باقی فیبروم ها ممکن است دوباره شروع به رشد کنند.