دعوای کودکان با هم، دیگه بازی بسه!

آیا شما طرفدار بازی بسه هستید؟ (زمانی که بچه‌ها باهم دعوا می‌کنند، باید مقصر به‌ عنوان تنبیه روی یک صندلی یا گوشه‌ای از خانه که قبلاً مشخص شده نشسته و حق بازی کردن ندارد یا به‌ والدینش در انجام امور منزل کمک کند).
با این روش می‌توانید فرزندان‌تان را راهنمایی کنید تا به‌ خواسته‌های شما عمل کنند و اکثر والدین این کار را می‌کنند. اما تا به‌ حال شده از خودتان سؤال کنید با این روش می‌توانید آموزش‌هایی به‌ کودکان‌تان بدهید؟
اگر از شیوۀ بازی بسه برای ساکت کردن بچه‌ها استفاده می‌کنید، میتوان گفت این‌کار بسیار کمک‌کننده است و در همین حین می‌توان در مورد وقایع مختلف به‌راحتی صحبت کرد. اما در برخی موارد از این موقعیت‌ها سوء‌استفاده می‌شود.
لازم به‌ ذکر است که، این مشکل می‌تواند در حضور دیگران ایجاد شود و احتمال دارد کودک احساس حقارت کند. مادر آستین 5 ساله متوجه شد در زمان بازی بسه پسرش از تمیز کردن میز شام خودداری می‌کند.
مادر تصور می‌کرد که او لجبازی می‌کند. یک روز قبل از اینکه مجدداً او را به‌بازی بسه بفرستد، از پسرش پرسید چرا در جمع کردن ظروف به‌من کمک نمی‌کنی؟ آستین گفت می‌ترسم ظرفها از دستم بیفته و بشکنه؛ با این جمله مادر متوجه شد که او لجبازی نمی‌کند، بلکه از انجام یک کار تقریباً مشکل خانه، سرباز می‌زند.
هنگامی که از آستین سؤال کرد که دوست دارد چه کاری انجام دهد، او گفت میتواند در جمع کردن لباس‌های شسته شده کمک کند. مادر متوجه شد که از زمانهای بازی بسه به‌شکل نامناسبی استفاده کرده و پیش از اینکه منبع اصلی مخالفت پسرش را بفهمد اقدام به‌استفاده از چنین روشی کرده است.
در برخی مواقع از زمان بازی بسه به‌ طور غیر مؤثر و به‌ جای تنبیه استفاده می‌شود. به‌ طور مثال زمانی که دیوید و سم به‌ خاطر اسباب بازی دعوا می‌کردند، مادر آنها را به‌طرف صندلی مخصوص بازی بسه فرستاد با این امید که آنها آرام بگیرند.
اما یکی از آنها جیغ می‌کشید و دیگری فریاد میزد که نمی‌خواهم روی این صندلی بشینم؛ می‌توان گفت در اینجا نه تنها این روش موجب دور کردن بچه‌ها از اسباب بازی‌شان می‌شود، بلکه فاصله میان دو برادر نیز بیشتر خواهد شد و این کار احساس درونی آنها را تغییر نخواهد داد. نتیجه حاصل از این روش، تشدید احساسات ناخوشایند آنهاست.
پس از اینکه مادر سم و دیوید متوجه شد میتواند از روش حل مسئله استفاده کند، مشکل مشابهی را مطرح کرد و از آنها خواست تا برای حل مشکل به‌ راهی جدید فکر کنند.
دیوید پس از نگاه کردن به‌سم مکث کوتاهی کرد و گفت: تو میتونی اول با کامیون بازی کنی اما وقتی نوبت من شد بهت میگم و باید اونو به‌من پس بدی.
سک با این راه‌ حل موافق بود. دیوید کامیون را به‌ برادرش داد، هردوی انها لبخند زدند و مشکل خاتمه یافت. در این موقعیت هیچ نوع قدرتنمایی، جیغ و فریاد یا افکاری در مورد انتقام در درون بچه‌ها ایجاد نشد.
استفاده از چنین روشی باعث ارائه یک راه‌حل مؤثر شد. به‌خصوص اینکه دیوید یک راه‌ حل خلاقانه ارائه کرد. توجه داشته باشید که بچه‌ها بسیار کم سن و سال هستند. دیوید پنج ساله و سم سه ساله.
روش بازی بسه مانند روش‌های دیگر کارساز است به‌ شرطی که از آن استفاده صحیحی شود: یعنی به‌ عنوان روشی برای آرام کردن کودکانی که دچار خشم و عصبانیت شده‌اند اما این روش را نمی‌توان به‌ عنوان جانشینی برای روش برقراری ارتباطات یا روش حل مسئله در نظر گرفت.
به‌ یاد داشته باشید در صورتی که کودکان خودشان به‌حل مشکل‌شان اقدام کنند، می‌توانند در مورد خود و دیگران چیزهای زیادی را بیاموزند و موقعیت‌ها را درک کنند.