تونل کارپال در بارداری، علت بروز

سندروم تونل کارپال یک عارضه رایج در دوران بارداری است که بر اساس مطالعات صورت گرفته در سال ۲۰۱۵ در حدود ۴ درصد بین جمعیت عمومی و غیر باردار رخ می ده و تقریبا ۳۱ تا ۶۲ درصد زنان باردار به آن مبتلا می شوند و در مجموع این بیماری در جمعیت زنان باردار شیوع بیشتری داره. در این رابطه کارشناسان هنوز به طور قطع علت بروز این بیماری در دوران بارداری را نمی دانند اما اونها بر این تصورند که تورم مربوط به هورمون ها ممکنه از مقصرین اصلی باشه. همونطور که احتباس مایعات در طول بارداری موجب تورم انگشت ها و مچ پا می شوند، این تورم می تونه موجب بروز سندروم تونل کاراپل هم بشه.

علایم سندروم تونل کارپال در بارداری
احساس گزگز و یا سوزن شدن انگشتان و مچ دست که ممکنه این علائم شب ها نیز بدتر شود.
بروز اختلال در انجام مهارت های حرکتی مانند پوشیدن لباس و یا بستن قلاب گردنبند و ساعت
این عارضه ممکنه متوجه یک یا هر دو دست فرد شود که در یک مطالعه مشخص شد احتمال مبتلا شدن هر دو دست زنان باردار بسیار بیشتر است.
علائم این سندروم با پیشرفت بارداری و بزرگتر شدن جنین ممکنه بدتر هم شوند. این ادعا در یک تحقیق به وضوح اثبات شد، به طوریکه 40 زن باردار تحت بررسی قرار گرفتند و دقیقا علائم این بیماری در هفته 30 به بعد بارداری همزمان با بزرگتر شدن جنین، اضافه وزن، احتباس مایعات و همینطور تورم نیز شدت گرفت.

دلیل سندروم تونل کارپال چی می تونه باشه؟
عصب های میانی در بدن وظیفه کنترل احساس در انگشتان را بر عهده دارند، زمانیکه این عصب ها در حین عبور از تونل کارپال در مچ دست دچار فشردگی می شوند، سندروم تونل کارپال رخ می ده. این عصب های میانی از گردن، پایین دست و مچ دست نیز عبور می کنن.
تونل کارپال یک گذرگاه باریک است که از استخوان ها و رباط های ریزی ساخته شده است. زمانیکه این تونل توسط تورم تنک و باریکتر می شه، اعصاب در این محدوده فشرده می شوند. که تمامی این وقایع متهی به بروز درد در دست و بی حسی یا سوزش انگشتان می شوند.

آیا شانس ابتلا در برخی از زنان باردار بیشتر از سایرین است؟
بله برخی از زنان باردار بیشتر در معرض ابتلا به این سندروم هستند، عوامل خطر ساز شامل موارد زیر می باشد:
داشتن اضافه وزن و یا چاقی قبل از بارداری، دقیقا مشخص نیست که چاقی یکی از دلایل بروز این سندروم باشد یا خیر، اما زنانی که قبل از بارداری چاق هستند بیشتر از سایرین در معرض خطر می باشند.
داشتن دیابت حاملگی و یا فشار خون، هر دوی این عوامل هر یک به نوبه خود سبب بروز احتباس مایعات و تورم در بدن می شوند که در نهایت ریسک ابتلا به این سندروم رو هم افزایش می دهند.
البته سطوح بالای قند خون هم می تونه باعث التهاب از جمله ایجاد این سندروم نیز شود.
در طول بارداری هورمونی به نام ریلکسین در بدن ترشح می شه که کمک می کنه تا اندام لگن و رحم روز به روز بیشتر برای زایمان بزرگ شوند و آمادگی وضع حمل رو پیدا کنن. دانشمندان معتقدند افزایش این هورمون در بدن خود یکی از دلایل التهاب تونل کارپال می تونه باشه که موجب تحت فشار قرار گرفتن اعصاب میانی می شه.

چگونه سندروم تونل کارپال در بارداری تشخیص داده می شود؟
اغلب علائم این بیماری با معاینه فیزیکی و بر اساس گفته های شما به پزشک، تشخیص داده می شه. در طی معاینات بدنی، گاهی اوقات پزشکان از آزمایش الکترودیاگنوستیک برای تایید تشخیص خود استفاده می کنند. تست الکترودیاگنوزی شامل تعدادی سوزن های باریک و یا الکترود می باشد که رفت و برگشت سیگنال اعصاب بیمار رو تحلیل می کنند. که در این صورت اگر اعصاب میانی دچار آسیب دیدگی شده باشن، سیگنال های این الکترودها کند و یا مسدود می شوند.
از دیگر روش های تشخیص، ایجاد ضربه آرام به نواحی از اعصاب بدن است که توسط پزشکان صورت می گیره، در طول این آزمایش اگر فرد در اون ناحیه مشخص که ضربه وارد شده، دچار احساس سوزن سوزن بشه می تونه نشونه ای از یک آسیب عصبی باشه.تمامی تست های مذکور در دوران بارداری کاملا بی خطر بوده و استفاده از اونها منعی نداره.

چگونه سندروم تونل کارپال در بارداری را درمان کنیم؟
قبل از ارائه راه کارهای درمانی لازم به ذکر است که درمان این سندروم باید به نحوی محافظه کارانه انجام بشه، زیرا علائم این بیماری ممکنه هفته ها و یا حتی ماه ها در بدن باقی بمونه، در همین راستا مطالعه ای صورت گرفت که نشون داد یک نفر از شش شرکت کننده تا ۱۲ ماه بعد از زایمان هم همچنان تمامی علائم این سندروم را در بدن خود داشته است.
ادامه دار بودن این سندورم در زنان حتی بعد از بارداری به دو دلیل می تونه باشه، یکی اینکه زنان در ماه های ابتدایی بارداری دچار این سندروم می شوند و دوم اینکه شدت این بیماری در اونها بسیار بالا است.
درمان های مطمئن برای سندورم تونل کارپال در دوران بارداری به شرح زیر است:
استفاده از مچ بندهای طبی
شما می تونید از یک مچ بند طبی زمانیکه دردتون بیشتر می شه در طول شب ها به هنگام خواب استفاده کنید که مانع از خم شدن مچ دست شما می شه، اگر نتیجه مثبتی از بستن مچ بند در شب ها دیدید می تونید در طول روز هم این کار رو انجام بدید. برای کاهش درد مچ دست از یه سری کارها مثل تایپ کردن هم اجتناب نمایید.
درمان سرد
در این روش می تونید یک تکه یخ را به مدت ۱۰ دقیقه بر روی مچ دست خود بگذارید و بردارید این کار رو در طی روز چندین مرتبه تکرار کنید، این کار موجب کاهش درد، تورم و درد می شه. البته می تونید مچ دست خود را یک دقیقه در آب سرد و یک دقیقه در آب گرم نیز قرار دهید که بهتره این روش رو چندین مرتبه تکرار کنید. با این کار خستگی و درد مچ های شما به خوبی گرفته می شه.
استراحت کنید
هر زمان احساس درد و یا خستگی کردید، چند دقیقه به خودتون استراحت بدید. یا پوزیشن کاریتون رو تغییر بدید.
بالا بردن مچ دست
هر زمان که می تونید در طول روز چندین مرتبه با کمک یک بالش مچ دست خود را رو به بالا قرار دهید.
فیزیوتراپی
فییوتراپی از دیگر روش هایی هست که با برطرف نمودن تنگی و کوتاهی رباط ها و عضلات سبب تخفیف درد می شه و انعطاف این نواحی رو بیشتر می کنه.
مصرف دارو
برخی از داروهای مجاز در بارداری مانند استامینوفن می تونه تا حدی درد رو تسکین ببخشه، اما مصرف بیشتر از ۳۰۰۰ میلی گرم در روز برای زنان باردار مجاز نمی باشد. دقت کنید مصرف ایبوپروفن به دلیل میزان کمی آمنیوتیکی که داره در بارداری منع مصرف داره، مگر اینکه پزشک شما نظر دیگری در این رابطه داشته باشه.

سندروم تونل کارپال و دوران شیردهی
گفتیم که گاهی اوقات مدتی بعد از زایمان علائم این سندروم همچنان در بدن مادر باقی می مونه که در این شرایط ممکنه مشکلاتی در حین شیردهی بوجود بیاد. که در این خصوص از یک مشاور در این زمینه بهره بجویید تا با ارائه راه کارها و پوزیشن های کمک کننده تا حدی از ایجاد درد پیشگیری شود.