دلایل ناباروری در مردان، اختلالات مربوط به اسپرم
اسپرم ممکن است غیر طبیعی باشد و تعدادش خیلی کم بوده یا اصلا وجود نداشته باشد و یا در هنگام انزال قادر به رسیدن به درون اندام تناسلی نباشد.
ناباروری عبارت است از اینکه یک زوج پس از چندین بار آمیزش به مدت یکسال وبدون جلوگیری نتوانند به بارداری دست یابند.
هدف از درمان این اختلال کاهش دادن زمان مورد نیاز برای باردار شدن و یا آماده کردن زوج هایی است که احتمالاً به دلیلی فرصت بچه دارشدن راپیدانکرده اند.قبل از اینکه درمان شروع شود انجام مشاوره برای دریافت اطلاعاتی درمورد فرآیند درمان و طول مدت و نیز شانس موفقیت آن سودمند است.
ناباروری در مردان و اختلالات مربوط به اسپرم
اسپرم ممکن است غیر طبیعی باشد و تعدادش خیلی کم بوده یا اصلا وجود نداشته باشد و یا در هنگام انزال قادر به رسیدن به درون آلت نباشد.
- گرما اختلالات هورمونی یا ژنتیکی ،جراحات ، بیماری اوریون، برخی از داروها و سموم و انسدادهای مجاری انزال می توانند موجب بروز مشکلاتی در رابطه با اسپرم شوند.
- پزشکان تشخیص خود را روی سابقه بیمار و نتایج حاصل از معینات بالینی، بررسی مایع منی و آزمایش های عملکرد اسپرم بنا می کنند.
- لقاح خارج از رحم و انتقال سلول تخم به داخل لوله تخمک بر درمان هایی هستند که به احتمال زیاد منجر به بارداری می شوند.
مرد باید به منظورباروربودن توانایی تحویل اسپرم طبیعی به درون واژن زن را داشته باشد و اسپرم باید قادر به بارور کردن تخمک باشد. شرایطی که با این فرایند تداخل کنند می توانند باروری مرد را کم کنند. شرایطی که درجه حرارت بیضه ها (جایی که اسپرم ها ساخته می شوند) را افزایش دهند به شدت می توانند تعداد اسپرم ها و توانایی حرکت آنها را کاهش داده و تعداد اسپرم های غیر طبیعی را افزایش دهد.
درجه حرارت ممکن است در اثر قرار گرفتن در برابر گرمای شدید، اختلالاتی که تب طولانی مدت ایجاد می کنند و واریس سیاهرگ های بیضه ای (واریکوسل) افزایش یابد.
گرما یکی از عوامل مهمی است که می تواند به شدت تولید اسپرم را کاهش داده و باعث کندتر شدن حرکت اسپرم گردد.
اختلالات هورمونی یا ژنتیکی خاصی ممکن است با تولید اسپرم تداخل ایجاد کنند. اختلالات هورمونی شامل بالا بودن میزان هورمون پرولاکتین در خون (هایپرپرولاکتینمی)، کم کاری غده تیرویید، کم کاری غدد جنسی و اختلالات مربوط به غده فوق کلیوی (که تولید هورمون تستوسترون را کنترل می کند) است.
اختلالات ژنتیکی شامل غیرعادی بودن کروموزوم های جنسی می شود. مثل حالتی که در سندروم کلاین فلتر اتفاق می افتد.
دیگر عواملی که تولید اسپرم را کاهش می دهند شامل اوریون که روی بیضه ها اثر می گذارد (تورم بیضه اوریونی)، ضربه به بیضه، در معرض سموم صنعتی یا محیطی قرار گرفتن و داروها می باشد.
مصرف استروئیدهای آنابولیک ممکن است روی میزان هورمون ها اثر گذاشته و بنابراین روی تولید اسپرم ها نیز تداخل ایجاد کند.
مصرف فراوان الکل ممکن است تولید اسپرم را کاهش دهد.
تشخیص
پزشکان از مرد درباره سابقه بیماری او می پرسند و معاینه بالینی را به منظور مشخص کردن علت انجام می دهند. پزشکان احتمال وجود حالتهای غیرطبیعی از قبیل نهان خایگی و یا اختلالات هورمونی یا ژنتیکی که می تواند موجب ناباروری شوند را بررسی می کنند. مقادیر هورمون ها (از جمله تستوسترون) در خون نیز ممکن است اندازه گیری شود.
اغلب اوقات انجام تجزیه و تحلیل روی مایع منی که روش اصلی برای تعیین ناباروری مردانه است لازم می باشد.
تجزیه وتحلیل بر اساس دو یا سه نمونه که حراقل به فاصله دو هفته گرفته شده اند، قابل اطمینان تر است از تحلیلی که فقط روی یک نمونه انجام شود.
حجم نمونه مایع منی اندازه گیری می شود. اینکه آیا رنگ یا قوام منی طبیعی است یا نه، تعیین می شود. اسپرم هازیر میکروسکوپ برای مشخص کردن اینکه از نظر شکل، اندازه، حرکت یا تعداد غیرعادی هستند یا نه، بررسی می شوند.
اگر نمونه مایع منی غیر طبیعی باشد ممکن است آزمایش آن دوباره تکرار شود چون بطور طبیعی نمونه های یک مرد به شدت با یکدیگر فرق دارند. اگر باز هم مایع منی به نظر غیر طبیعی برسد پزشک سعی می کند تا علت آن را تشخیص دهد.
درابتدا باید آزمایشات مربوط به عملکرد و کیفیت اسپرم ها را انجام داد. یک آزمایش پادتن های ترشح شده بر اسپرم ها را نشان می دهد.آزمایش دیگرمشخص می کند که آیا غشاهای اسپرم سالم است یانه؟
آزمایش های دیگر می توانند میزان توانایی اسپرم برای وصل شدن به تخمک و نفوذ کردن به داخل آن را تعیین کنند. گاهی اوقات نمونه برداری از بیضه ها انجام می شود تا اطلاعات جزیی تری درباره تولید اسپرم ها و عملکرد بیضه ها به دست آید.
درمان
کلومفین دارویی است که برای تحریک کردن تخمک گزاری در زنان به کار می رود. ممکن است ازاین دارو برای افزایش دادن تعداد اسپرم ها در مردان استفاده شود. منتها، کلومفین توانایی حرکتی اسپرم را تقویت نمی کند یا اینکه تعداد اسپرم های غیر عادی را کاهش نمی دهد و این نکته هم ثابت نشده است که باروری را افزایش می دهد.
برای مردانی که تعداد اسپرم کم ولی طبیعی دارند تلقیح مصنوعی می تواند شانس باردار شدن همسر را افزایش دهد.
در این روش از اولین قسمت مایع منی انزال شده که بالاترین غلظت اسپرمی را دارد استفاده می شود. روشی که فقط فعال ترین اسپرم ها را گزینش می کند تا حدودی موفقیت آمیز تر است.
لقاح در محیط آزمایشگاه اغلب اوقات با تزریق اسپرم به داخل سیتو پلاسم وانتقال سلول تخم به داخل لوله تخمک برروش هایی به مراتب پیچیده تر و گرانتر هستند. این روش ها دردرمان بسیاری از انواع نازایی در مردان موفقیت آمیز هستند.
واریس سیاهرگ بیضه (واریکوسل) به کمک عمل جراحی می تواند درمان شود. گاهی اوقات پیامد آن باعث تقویت باروری می شود.
همسر مردی که مشکلات باروری دارد ممکن است با گونادوتروپین های انسانی درمان شود تا به وسیله آن چندین تخمک بالغ و آزاد شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼